مهنــا

ساخت توپ توسط امیرکبیر برای ایران زیر سایه جنگ

سالی که احتمال حمله به ایران میرفت و ایران تحریم بود امیرکبیر، یک مهندس اتریشی را استخدام کرد تا برای ایران توپ جنگی بسازد.

اما فلز مورد نیاز موجود نبود و راه واردات هم به علت تحریم مثل امروز بسته ،بود امیرکبیر فراخوان عمومی به مردم داد که مردم دیگهای اضافه خود را برای دفاع از میهن جهت ساخت توپ بیاورید

نفوذیهای انگلیس در شهر و «روزنامه ها» که تازه راه اندازی شده بود بین مردم شایعه کردند که میرزا تقی خان میخواهد ظرف غذای شما را بگیرد و جنگ راه بیاندازد.

طرح امیرکبیر شکست خورد. چند وقت بعد انگلیس به ایران حمله کرد جزیره خارک را اشغال کرد و ایران را تحت فشار قرار داد تا این که افغانستان از ایران جدا شد و آغازی بود بر دوره قحطی و آبله اواخر قاجار که قریب به ۱۰ ملیون ایرانی از بین رفتند.

چه جالب مردمی که دیگهای خود برای دفاع از میهن و دوری از جنگ ندادند هم جنگ سراغشان آمد هم گرسنه ماندند هم کشورشان کوچک شد.

هدف از پرداختن به این داستان و بازگو کردنش این بود تا همه در کنار هم از تاریخ عبرت بگیریم

خدای خوبم

دردیست در دلم

که دوایش نگاه توست

خدایا حال دلم را تکانی بده

این ذکر رو زیاد بگو 

منم زیاد تکرارش کردم

این ذکر فوق العاده است

فستجبناه‌ له‌و نجیناه‌ من‌ الغم 

پونه مقیمی چه قشنگ میگه: 

زخم‌هایم را دوست دارم.

آنها شاهدان اصلی‌ام هستند که چطور شجاعانه زندگی کردم.

با این دید برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کار کن…

لبیک‌ یا‌ مهدی

اللهم‌ عجل‌ لولیک‌ الفرج

گاهی آدم ها دلگیرند و دلتنگ …

آرام میخزند کنجِ اتاق شان با یک بغل تنهایی ؛

گاهی تا اطلاع ثانوی تعطیل اند ؛

لطفا بعدا مزاحم شوید ؛

‹ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وَلا تَحجُبنی‌ عَن‌ رَافَتِك›

محروم‌ نکن‌ مرا،از مهربانیت 

الله 

آیت الله مصباح یزدی

قطعی‌ترین دعایی که مستجاب می‌شود، صلوات است. صلوات بهترین ذکر است؛ دعایی است که هر کس بخواهد، قطعا مستجاب می‌شود…بالاترین توفیقی که نصیب ما می‌شود، همین صلوات است. اگر نماز ما هم به برکت صلواتی که در تشهد می‌خوانیم پذیرفته ‌شود، تعجب نکنید. اگر کسی این طور گفت، خیلی تعجب نکنید.

۱۳۸۹/۰۶/۰۶

پيامبراکرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند:

” کسی که بار خود بدوش مردم افکند، ملعون( محروم شده از رحمت خدا) است.”

در گوشی‌ با‌ خدا

پروردگارا،چه آرامشی در من است

وقتی با منی؛

دور نشو

مرا از من نگیر

من حوالی تو بودن را دوست دارم…

‌

روزی جوانی نزد حضرت موسی(ع) آمد و گفت:

ای موسی(ع)خدا را از عبادت من چه سودی می رسد؟ که چنین امر و اصرار بر عبادت اش دارد؟

حضرت موسی علیه السلام گفت:

یاد دارم در نوجوانی از گوسفندان شعیب نبی چوپانی می کردم. روزی بز ضعیفی بالای صخره ای رفت که خطرناک بود و ممکن بود در پایین آمدن از آن صخره اتفاقی بر او بیفتد.

با هزار مصیبت و سختی به صخره خود را رساندم و بز را در آغوش گرفتم و در گوشش گفتم:

ای بز ، خدا داند این همه دویدن من دنبال تو وصدا کردنت برای برگشتن به سوی من، به خاطر سکه ای نقره نیست که از فروش تو در جیب من می رود. می دانی موسی از سکه‌ای نقره که بهای نگهداری و فروش تو است، بی نیاز است.

دویدن من به دنبال تو و صدا کردنت به خاطر ، خطر گرگی است که تو نمی بینی و نمی شناسی و او هرلحظه اگر دور از من باشی به دنبال شکار توست.

ای جوان بدان که خدا را هم از عبادت من و تو سود و زیانی نمی رسد، بلکه با عبادت می‌خواهد از او دور نشویم تا در دام شیطان گرفتار نشویم.

آیه مرتبط

«وَ مَنْ‌ يَعْشُ‌ عَنْ‌ ذِکْرِ الرَحْمٰنِ‌ نُقَيِضْ‌ لَهُ‌ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ‌ قَرِينٌ‌ »(زخرف/۳۶)

«و هر کس از یادخدا روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او می فرستیم پس همواره قرین اوست»