مهنــا

شکوه انفاق علی علیه السلام در حال نماز

إِنَّما وَلِیکمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکعُونَ

ولی و سرپرست شما، تنها خداوند و پیامبرش و مؤمنانی هستند که نماز را برپا می دارند و در حال رکوع، زکات می دهند.

توضیح و پیام ها

در شأن نزول آیه آمده است: سائلی وارد مسجد شد و از مردم درخواست کمک کرد. کسی چیزی به او نداد. حضرت علی علیه السلام در حالی که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشید. در تکریم این بخشش، این آیه نازل شد.
شیعه و سنّی در این شأن نزول، توافق دارند. عمّار یاسر می گوید: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آیه بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:«مَن کنتُ مولاه فعلی مولاه». پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غدیرخم، برای بیان مقام حضرت علی علیه السلام این آیه را تلاوت فرمود. و خود علی علیه السلام نیز برای حقّانیت خویش، بارها این آیه را می خواند.
امام صادق علیه السلام فرمودند: منظور از الَّذِینَ آمَنُوا…،علی علیه السلام و اولاد او علیهم السلام تا روز قیامت هستند.
امام باقر علیه السلام فرمود: «خداوند پیامبرش را دستور داد که ولایت علی علیه السلام را مطرح کند و این آیه را نازل کرد».
اسلام، هم دین ولایت است و هم دین برائت. هم جاذبه دارد و هم دافعه.
????کسی که نسبت به فقرا بی تفاوت باشد، نباید رهبر و ولی شما باشد.
????کارهای جزئی(مثل انفاق انگشتر) نماز را باطل نمی کند.
????در فرهنگ قرآن، به صدقه مستحبّی هم «زکات» گفته می شود.

سوره ماءده، آیه 55

منبع:تفسیر نور، ج 2، ص 318

خدایا

نعمت سلامتی؛مبداءهمه نیازهاست

عاقبت به خیری؛مقصدهمه نیازها

✨بین این مبداء تاآن مقصد

والاترین نیازها
دلخوشیست

⚜به بزرگیت سوگندآنرابه تمامی عزیزانم عطا فرما

آیتــ الله مجتهدے تهرانے(ره):

در حلال و حرام وسواس باشید اما در نجاست و طهارت نه!!

✨ اگر کسے مےخواهد یڪ نمـاز با حال بخواند، باید غذای شبهه ناڪ نخورد و لااقل به این مهمانےهایی ڪه خمس نمےدهند و اهل رشوه و ربا هستند نرود

مثل گربه نباشید. گربه را دیده اید؟ چقدر احتیاط مےکند؟
توے کوچہ های قدیم اگر کمے آب جمع میشد ، گربه با احتیاط می گذشت تا خیس نشود

ولی همین گربه وقتی میخواست ماهی بگیرد نصف بدنش را توی آب می کرد

حالا خیلی ها اینجور هستند هی دستشان را آب می کشند اما وقتِ حلال و حرام هیچ چیز حالیشان نیست، مال صغیر را می خورند، وقتی می گوییم: آقا این چلوکبابی که داری مےخوری مال صغیره!
می گوید ما علم نداریم پس اشکالی ندارد!

چطور وقتی که دستت را می شویی و آب می کشی، نمی گویی ما علم نداریم، وسواس هستی! اما در حلال و حرام همه چیز را با گفتن یک «ان شاءالله حلال است» درست می کنی؟!

این موعظه ای بود که به شما کردم در حلال و حرام وسواسی باشید ، اگر زیاد هم بخواهید مقدس شوید و وسواس بازی در آورید، شب باید سر گرسنه بر زمین بگذاری!

پس زیاد نه اما جاهایی که واقعاً می دانید که مال شبهه ناک است دست نگه دارید.

دعا کردن برای فرزندان سفره باز وپرنعمتی است که پروردگار برای والدین قرار داده است.

✨دعای ایشان در حق فرزندانشان به اجابت نزدیک است.

نصیحت علامه حسن زاده آملی :

سعی کنید با نامحرم رابطه نداشته باشید چه زن باشد چه مرد!!

حقیقت فرهنگ و سبک زندگی اسلامی

• سبک زندگی نشان دهنده میزان نفوذ یک نظام، فرهنگ و تمدن در متن جامعه است و تمام تمدن ها و نظام های فکری برای حفظ بقای خود تلاش می کنند تا یک سبک زندگی مشخصی به مردم ارائه دهند

• زیرا تا یک نظام به سبک زندگی تبدیل نشود آرمان هایش اجرا نخواهد شد و اگر جامعه ای سبک زندگی یک نظام را نپذیرد به این معنا است که مبانی فکری و ارزش های آن نظام را قبول ندارد.

• سبک زندگی اسلامی به معنای چشم پوشی از لذات و نعمات نیست بلکه در این روش زندگی رنگ خدایی می گیرد؛ انسان ها قادر به زندگی ساختگی نیستند و اگر اینگونه باشد زندگی آن ها دوامی ندارد.

• همانگونه که یک نقاش به صورت طبیعی نگاه خاصی به دنیای اطراف خود دارد و با ظرافت به زیبایی های طبیعت می نگرد و همچنین یک شاعر که برای شاعرانه زیستن هیچ تلاشی جز زیستن انجام نمی دهد.

• بنابراین سبک زندگی نشان دهنده میزان حضور ارزش های جامعه در رفتارها است…

ما قاصدیم اما مقصد کجاست؟

نظر حاج میرزا اسماعیل دولابی (ره) درباره اینکه ما قاصدیم اما مقصد کجاست؟
ما قاصد هستیم. مقصدی داریم. انبیا هم قاصدند.

آمدند به ما خبر دادند و ما را راه انداختند.
اما مقصد کجاست؟ مقصد در ذات خود شماست.
همان چراغ و همان نور. قشنگ با آنها تماس بگیر!

در جایی خلوت. چه انیسی از آن بهتر! چه مونسی از آن بهتر!
اگر کسی می خواهد عشقبازی هم بکند؛ با آن بکند، با ذات خود.
آنجا بنشین ببین با تو چه می کند.

جایی خلوت، سر نماز می نشینی او شما را در بغل می گیرد،
بلکه شما او را بغل می گیری. آن نور می آید و شما او را در بغل می گیری.
آن گاه انسان خودش را رها می کند تا هر جا که می خواهد ببرد. جایش خوب است.

یک عزیز، یک دوست، وقتی آدم را در بغل بگیرد چه می شود؟!
او را می گیرد و می سازد و عوض می کند،
دو مرتبه سرجایش می گذارد. یک دقیقه خلوت کردیم عوض شدیم،
سبک شدیم، راحت شدیم. ان شاء الله شما هم می یابید.

طوبای محبت، ص ۵۸