______اهمیت_بازی با کودکان_______

سیره رسول الله (ص) در تربیت فرزند

روزی رسول خدا(ص) به نمازی فرا خوانده شد. ایشان، در حالی که نوۀ خویش حسن(ع) را در آغوش گرفته بود، به سوی مسجد رفت.

پیامبر(ص)، پیش از نماز، حسن(ع) را از آغوش خویش، پایین آورده، در کنار خود روی زمین گذاشت.

نماز، آغاز شد و وقتی ایشان به سجده رفت، سجدۀ ایشان، طول کشید. من که در میان جمعیّت بودم، سر از سجده برداشته و دیدم حسن(ع)بر کتف رسول خدا(ص) سوار شده.

وقتی سلام نماز داده شد، مردم به رسول خدا(ص)گفتند: در این نماز، سجده‌ای کردی که تا به حال چنین سجده‌ای از تو ندیده‌ بودیم. گویا وحی بر تو نازل شده بود!

ایشان فرمود: «نه. وحی بر من نازل نشده بود؛ امّا فرزندم بر دوش من سوار شده بود و من هم خوش نداشتم عجله کنم تا او از دوشم پایین بیاید».
برخورد پیامبر عزیزمان، به روشنی نشان می‌دهد که چه اندازه کودک به بازی نیاز دارد.

در نقل دیگری از همین روایت آمده که ایشان فرمود:

فرزندم، مرا مَرکب خود قرار داده بود و من دوست نداشتم عجله کنم تا این که او نیازش را بر آورَد.

✅در این نقل، رسول خدا(ص)، به صراحت از بازی کودک، با عنوان یک نیاز، یاد می‌کند.

????برای فهم میزان اهمّیت این نیاز، کافی است به این نکته توجّه کنید: کسی مانند پیامبر اکرم(ص)، نه به جهت مناجات با خدا، بلکه به دلیل بر آورده شدن نیاز بازی یک کودک، سجدۀ نماز جماعتش را طول می‌دهد.