سؤال:

“دختری ۵ ساله‌ام مدّتی است که موقع تلویزیون دیدن خیلی به تلویزیون نزدیک می‌شود و حالا که بعد از یک‌مدّتی به او می‌گویم «بیا عقب بشین و تلویزیون ببین» قبول نمی‌کند. می‌ایستد نزدیک خود میز تلویزیون و تلویزیون را در فاصله‌ی خیلی کوتاهی (یعنی ۲ سانتی‌متری تلویزیون) نگاه می‌کند. از چه روشی استفاده کنم که قبول کنند و عقب بنشیند؟

جواب:

معمولاً در بچّه‌ها یک ویژگی خیلی سریع تبدیل به عادت می‌شود و دور کردن عادت از فرزندان هم گاهی به سختی اتّفاق می‌افتد.قطعاً برای اینکه یک عادت را از او دور کنیم باید تدبیری بیاندیشیم.

یکی از تدابیر این است که در چیدمان فضای خانه تغییر ایجاد کنیم و تلویزیون را از جایی که هست تغییر دهیم و در یک جای دیگر قرار دهیم تا یک مقداری فضا تغییر کند. در عین حال چیدمان را طوری در نظر بگیریم که مثلاً اگر میزی یا مبلمانی داریم، بین ایشان (فرزند) و تلویزیون قرار بگیرد و فاصله بیندازد. اگر قرار است فرزند روی صندلی بنشیند بین ۲ تا ۳ متر فاصله داشته باشد. طوری هم قرار داده شود که او نتواند از آن نزدیک‌تر برود.

مادر وضعیت بینایی و شنوایی ایشان را هم یک امتحانی بکنند، مثلاً در یک مهمانی وقتی با فاصله از فرزندشان می‌نشینند ببینند می‌تواند راحت بشنود و ببیند یا خیر، یا در محیط خانه او را آرام صدا کنند متوجّه می‌شود یا خیر؟

یعنی اگر از صحّت شنوایی و بینایی‌شان اطمینان دارند برای اینکه آن عادت ترک شود بهترین راهکار همان روشی است که عرض کردم. چون برای ترک عادت گاهی ما باید آن فضایی را که عادت در آن شکل گرفته است، تغییر دهیم و این‌گونه آن عادت را دور کنیم.

استادتراشیون