کسی که دربارۀ پول و دستمزدش زیاد اصرار نمی کند و خیال می کند دیگران انصاف دارند، احمق نیست،
 مناعت طبع دارد.

 کسی که به موقع می آید و برای با کلاس بودن، عده ای را منتظر نمی گذارد، احمق نیست،
 منظم و محترم است.

 کسی که برای حل مشکلات دیگران به آنها پول قرض می دهد یا ضامن وام آنها می شود و به دروغ نمی گوید که ندارم و گرفتارم، احمق نیست،
کریم و جوانمرد است.

 کسی که از معایب و کاستی های دیگران می گذرد و بدی ها را نادیده می گیرد، احمق نیست،
 شریف است.

 کسی که در مقابل بی ادبی و بی شخصیتی دیگران با تواضع و محترمانه صحبت می کند و مانند آنها توهین و بد دهنی نمی کند، احمق نیست،
 مودب و باشخصیت است.

 کسی که به حرف های پشت سرش گفته می شود اهمیت نمی دهد، بی خبر نیست،
 صبور و با گذشت است.

” انسان بودن هزینه سنگینی دارد “