سوال:

پسری 8 ساله دارم که بسیار سر به هوا و به سخنان من بی ‏توجه است. آیا این حالت، به او لطمه می‏زند؟

جواب:

بی ‏توجهی و سر به هوایی کودک در حد معمول، طبیعی است و اگر از حد معمول بگذرد، ممکن است به او لطمه ‏هایی وارد سازد و این لطمه‏ ها، اعتماد به نفس او را بگیرد.

برای تخفیف این رفتار، ریشه‏ ها را بیابید و آن‏ها را از بین ببرید:

1. مشکلات روحی ـ روانی: یکی از علل سر به هوایی کودک شما، مشکلات روحی ـ روانی است. مشکلات او ممکن است مربوط به خانه یا مدرسه باشد که می ‏توانید با گفت و گو یا ایجاد ارتباط با مدرسه، منشأ آن‏ها را بیابید و از بین ببرید.

2. مشغولیت فکری: اموری از قبیل اردو، مسابقه، امتحان، قرار با دوستان و… فکر او را مشغول می‏ کند و سر به هوا می ‏شود.
بی‏ توجهی و سر به هوایی کودک در این حالت طبیعی است و باید با آن مدارا کنید. این مشکل در بزرگسالان هم فراوان دیده می‏ شود.

3. گریز از کار: امر و نهی فراوان والدین، کودک را خسته می‏ کند و این خستگی سبب می ‏شود به سخنان شما توجه نکند؛ پس امر و نهی ‏ها را متعادل کنید.

4. غرق شدن در کار: گاهی کودک، چنان در فعالیتی (تماشای تلویزیون، بازی با رایانه، بازی با همسالان و…) غرق می‏ شود که به واقع، صدای شما را نمی ‏شنود. در این موارد، از بی ‏توجهی او چشم بپوشید.

چـنـد توصیـه

أ. روشن بودن پرسش و دستور: وقتی از او چیزی می ‏پرسید یا به او دستوری می‏ دهید، پرسش و دستورتان روشن باشد و فرمان‏ های خود را تغییر ندهید.

ب. نگاه مستقیم کودک به شما: هنگام سخن گفتن با او یا درخواست چیزی، برقراری تماس چشمی لازم است.

ج. آموزش تسلط بر خود: به او بیاموزید که با گفتار شفاهی، رفتار خود را کنترل کند. بگوید: باید حواسم را به کارم جمع کنم. نباید اجازه دهم حواسم پرت شود

د. پرهیز از به کارگیری القاب ناپسند: برخی والدین به کودکان سر به هوای خود، القاب ناپسندی چون چلفتی، چل من، کور، گیج و منگ و… می ‏دهند که درست نیست. از تأثیر تلقینی این القاب غافل نشوید.