یادداشت/ چه شد که انقلاب کردیم؟

روز ۲۲ بهمن یادآور پیروزی انقلاب اسلامی ایران است، انقلابی که ریشه در نارضایتی عمیق مردم از وضعیت موجود داشت. عوامل متعددی در این حرکت بزرگ نقش داشتند که در اینجا به سه نشانه از بی‌‎کفایتی حکومت پهلوی اشاره می‌کنیم.

 قانون کاپیتولاسیون: 

در سال ۱۳۴۳، رژیم پهلوی قانونی را به تصویب رساند که به اتباع آمریکایی در ایران مصونیت قضایی می داد. این قانون به کاپیتولاسیون معروف شد و به معنای اعطای امتیازات ویژه و برتری به خارجی ها در خاک ایران بود. این اقدام، احساس تحقیر و بیگانگی را در بین مردم ایران دامن زد، زیرا آنها می‌دیدند که عزت ملی شان پایمال شده است.

بخشش آرارات: 

در پی یک توافقنامه با ترکیه در سال ۱۳۱۱، بخش بزرگی از منطقه آرارات به ترکیه واگذار شد. این اقدام در شرایطی صورت گرفت که مرزهای ایران به طور تاریخی در این منطقه تا کوه آرارات امتداد داشت. این تصمیم به عنوان یک عقب نشینی و ضعف از سوی مردم ایران تلقی شد و خشم عمومی را برانگیخت.

بخشش بحرین: 

در سال ۱۳۴۹، رژیم پهلوی با استقلال بحرین موافقت کرد. این اقدام در حالی صورت گرفت که بحرین از نظر تاریخی بخشی از خاک ایران محسوب می شد. این تصمیم بدون توجه به خواست مردم و تنها بر اساس فشارهای بین المللی انجام شد و به عنوان یک نشانه دیگر از بی کفایتی رژیم و نادیده گرفتن منافع ملی در ذهن مردم حک شد.

این سه مسئله تنها بخشی از نارضایتی های عمیقی بود که در دل مردم ایران ریشه دوانده بود. فساد گسترده، سرکوب آزادی های سیاسی و عدم توجه به خواست مردم، شرایط را برای یک انقلاب فراهم کرد. مردم با رهبری امام خمینی (ره) به خیابان ها آمدند و با فداکاری و ایثار، سرانجام در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، رژیم پهلوی را سرنگون کردند و حکومت اسلامی را بنا نهادند. این روز، یادآور مبارزه مردم ایران برای استقلال، آزادی و عدالت است.

تهیه و تولید: مرسلون