مهنــا

​
دهم ربیع الاول سالروز ازدواج  حضرت محمد مصطفی (ص)و ام المومنين حضرت خدیجه(س) را به ساحت مقدس امام زمان(عج) و تمام مسلمین جهان تبریک وتهنیت می گوییم .

ام_المومنین_خدیجه_کبری در کتاب انجیل 

حضرت خدیجه علیها السلام قبل از ولادت، در کتاب انجیل به عنوان بانوی مبارکه و همدم مریم در بـهشت مـعرفی گـردیده است، در این کتاب حضرت مسیح علیه السلام در وصف رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمده است:

«نـسل او از مـبارکه می باشد که همدم مادرت مریم است.»

بحار الانوار ج۲۱ص۳۵۲

​


آقا مبارک است ردای امامتتای غایب از نظر به فدای امامتت

ما زنده ایم از برکات ولایتت

ما عهد بسته ایم به پای امامتت 

رضا باقریان 

🔹باز در بين حسرت و شادي

دلِ آشفته در به در شده است

خبر خوبِ تازه ام اين است:

دوستم عازم سفر شده است

🔹هيجاني غريب دارد او

حق ندارم كه غرق غم باشم

_"كربلايي شدم حلالم كن…

ميروم اربعين حرم باشم”

🔹ميدهم با كنايه و شوخي

ضمن خنديدنم جوابش را:

_"من حلالت كنم؟ نخواهم كرد!

مگر اينكه ببيني خوابش را!

🔹شرط دارد رفيق! آسان نيست

كه حلالت كنم به اين زودي!

بايد اي دوست مطمئن باشم

به منِ ساده ميرسد سودي!”

🔹_"شرط دارد؟ ولي… بگو! باشد!

چاره ام چيست؟ عازمم فردا”

بغض و خنده چقدر قاطي شد:

_"به خدا گريه لازمم فردا”

🔹از نگاهش سوال ميبارد

گرم توضيح ميشوم حالا:

_"ميروي كربلا به يادم باش

زائر اربعينيِ آقا…

🔹جاي من گريه كن كمي لطفا

اگر آبي به دستتان دادند

يا اگر دختري زمين افتاد

يا اگر ظهر شد اذان دادند

🔹جاي من گريه كن اگر در راه

تازه شد درد زخم پاهايت…

روضه خوان از رقيه حرفي زد…

بين فرياد وا حسينايت…

🔹يا اگر كه خدا نكرده خودت

خسته بودي به قدر يك عالم

چادرت در مسير خاكي شد

تنه اي زد كسي به تو محكم

🔹آخرش هم… بايست رو به حرم

جاي من مدتي نگاهش كن

بگو آقا رفيق من بد نيست

يا اباالفضل! سر به راهش كن

🔹بگو از كاروان كه جا مانده

ناخوش است و عجيب دلتنگ است

حسرت كربلا به دل دارد

گرچه حتما كمي دلش سنگ است

🔹اذن ميخواهد از شما آقا

تا بيايد به كربلا يكبار

حرمت را نديده تا امروز

همه ي غصه هاي او به كنار

🔹باقي صحبتم بماند چون

وقت تنگ است و حرف ها بسيار

قول دادي كه ياد من باشي!”

_"چشم! هستم سر قرار و مدار”

🔹كوله اش را به دوش ميگيرد

ميشود سمت كربلا راهي

زير لب با گلايه ميگويم:

چه خداحافظي جانكاهي!

🔹برو اي زائر! اي رفيق شفيق!

كه دعا ميكنم من از امشب

به سلامت به مقصدت برسي

رهرو راه حضرت زينب

🔹كه در آن راه باورم اين است

ماه آبان بهار خواهد بود

و براي قدم زدن هايت

جاده چشم انتظار خواهد بود…

شاعر: فاطمه عارف نژاد

امام صادق (علیه السلام): احدى نيست در روز قيامت مگر اینکه آرزو می‌‌كند از زوّار امام حسين (علیه السلام) بوده باشد، زيرا می‌‌بیند که خدا با زائران امام حسین (علیه السلام) چه برخورد کریمانه‌‌ای می‌کند.

کتاب کامل الزیارت، ص ۱۳۵

 نظر ۱۲ تن از مراجع بزرگ تقلید، پیرامون اربعین حسینی

نظر امام راحل به نقل از استاد پناهیان: امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) فرمودند پس از اتمام جنگ، ملت های ایران و عراق دست در دست یکدیگر قرار می دهند و به زیارت عتبات عالیات می روند. حقیقتا اربعین حسینی تحقق این پیش بینی امام است.همان امام بزرگواری که می فرمودند، محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داش

نظر امام خامنه ای(حفظه الله): شروع جاذبه مغناطیسی حسینی در روز اربعین است، این همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی در دل من و شما هست… درسى كه اربعين به ما مى‏ دهد، اين است كه بايد ياد حقيقت و خاطره‏ شهادت را در مقابل طوفان تبليغات دشمن زنده نگهداشت.

 مرجع شهید آیت الله العظمی علامه شیخ فضل الله نوری(رضوان الله): راهپیمایی اربعین حضرت سیدالشهداء علیه السلام با تمامی درستی اش اگر با شناخت از فلسفه عاشورا و برائت از ظالمین همراه نباشد، فاقد اثر بخشی لازم برای تحول فردی و اجتماعی است.لذا پیروان واقعی سیدالشهداء(ع) قبل از اقدام به چنین حرکت مهمی، بینش های فکری خود را تکامل بخشند.که حسینی بودن به حسینی شدن است، حسینی شدن به حسینی زیستن است و حسینی زیستن، به حسینی فکر کردن است.

 مرحوم آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی(رضوان الله): به هر روی بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر(اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش(ع) زیارت کند، هر چند تنها یک‌ بار در تمام عمرش باشد، چنانکه حدیث شریف، علامت‌های مؤمن را پنج امر ذکر کرده است: ۵۱ رکعت نماز در شبانه روز، زیارت اربعین،‌انگشتر در دست راست کردن، پیشانی بر خاک گذاشتن و بلند بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ گفتن در نمازها.

 مرحوم آیت‌الله بهجت(رضوان الله): روایت دارد که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، خودش را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی می‌کنند … بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین(ع) را شناخته باشند… اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین(ع) را نمی‌شناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا(ع) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین(ع) به عالم است.

 آیت الله نوری همدانی(حفظه الله): اجتماع اربعین حسینی، نمایش قدرت اسلام، ایمان و نظام است.مهمترین شعار این اجتماع بزرگ به تبعیت از سرور آزادگان جهان، شعار هیهات من الذله است.

آیت الله علوی گرگانی(حفظه الله): جهان از حضور میلیونی زائران در مراسم اربعین بهت زده شده است… بغض و کینه دشمنان تمام نشدنی است و دست به هرکاری می زنند تا نور الهی را خاموش کنند؛ ولی دشمنان بدانند نور حق خاموش نشدنی است.

 آیت الله صافی گلپایگانی(حفظه الله): حضور میلیونی زائران با پای پیاده از شرق و غرب و دور و نزدیک به سوی کربلای مقدس، کنگره عظیمی است که به دنیا اعلام می کند راه حسین و اهداف او جاودان و فراموش ناشدنی است و شهدای این راه شهدای حق و شهامت و قهرمانی هستند، خداوند آنها را با اصحاب حسین محشور کند که جان خود را فدای حسین(ع) کردند و رحمت خدا بر آنها و جان پاکشان باد.

آیت الله مکارم شیرازی(حفظه الله): مراقب باشیم مبادا کسانی با بدعت‌ها و برنامه‌های نادرست خود این عظمت و شکوه را زیر سؤال ببرند، مراسم سوگواری امام حسین (ع) سرمایه بزرگی است معتقدیم باید با تمام وجود از این سرمایه غنی حراست و پاسداری کرد.

 آیت الله سیستانی(حفظه الله): مقتضیات این زیارت، مضاف بر یادآوری فداکاری های امام حسین (علیه السلام) در راه خدا- اهتمام به مراعات تعالیم دین از جمله نماز، حجاب، بخشش، اصلاح، بردباری، ادب و حرمت های مسیر و سایر تعالیم فاضله است تا به خواست خدا این زیارت، گامی در راه تربیت نفس باشد و آثار آن در زیارت های بعدی باقی بماند، گویا با این زیارت در مجلس تعلیم و تربیت امام (علیه السلام ) شرکت کرده اید.

 آیت الله سبحانی(حفظه الله): زیارت اربعین امام حسین علیه السلام مربوط به روز خاصّی است البته باید مؤمنین زائر در انجام عمل رعایت حال دیگر زائرین را بنمایند و این عمل مهم را به گونه ای برگزار کنند که از هرگونه ایذاء پرهیز و رعایت قوانین بشود.

 آیت الله جوادی آملی(حفظه الله): باید از هر فرصتی برای دستیابی به معرفت بیشتر نسبت به معارف بلند اهل بیت علیه السلام بهترین بهره را ببریم زیرا زیارت اربعین با بهای سنگینی به دست آمده است. انجام کارفرهنگی برای زائران اربعین حسینی بسیار مهم است تا آنها به صورت انسان های وارسته تر از این مراسم بازگردند.

وَ لَا تَفْضَحْنِی بِخَفِیِّ مَا اطَّلَعْتَ عَلَیْهِ مِنْ سِرِّی

مرا با آنچه از اسرار نهانم می دانی رسوا مساز

در دعاهایتان ما را فراموش نکنید التماس دعا

​
قصه ما به سر رسید…

دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد

آری آن جلوه که فانی نشود، نور خداست

برایتان اینگونه آرزو میکنم: آن زمان که در محشر، خدا بگوید چه داشتی؟ 

حسین سربلند کند و بگوید حساب شد!

مهمان من است…

اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود

​
دل اگر نذر حسین است، خریدن دارداشک اگر مال حسین است،خریدن دارد

همه عالم و آدم به فدایت ارباب

غم ارباب به دلها چه کشیدن دارد

بی سر و سامان توام یا حسین

دست به دامان توام یا حسین

​
سال 61 هجری بود و هنوز مدت زیادی از رحلت پیامبر نگذشته بود و بسیاری از اصحاب و یاران پیامبر زنده بودند و خود شاهد عطوفت و مهربانی رسول اکرم (ص) با امام حسین علیه السلام بودند و به یاد دارند که آن حضرت او و برادرش امام حسن علیه السلام را سرور جوانان اهل بهشت نامیدند.البته اهل کوفه پدر او علی علیه السلام را هم خوب به خاطر داشتند. اندکی بیش از 20 سال از شهادت آن حضرت گذشته بود  که این بار میزبان پسرش حسین بودند. چه میزبانان بدی که هزاران نامه دعوت برای ایشان فرستادند و در جوار کعبه در حرم امن الهی با او بیعت کردند و یا با نوشته هایشان عهدی بستند که به سستی تار عنکبوت بود و فرستاده ی او مسلم بن عقیل را تنها گذاشتند در حالی که حداقل بیش از 12 هزار نفر از اهالی کوفه با او بیعت کرده بودند.حسین علیه السلام تمام راه‌هائی را که می توانست برای حفظ میراث عظیم اسلام به کار گرفت؛ از تبیین و انذار، از تحرک تبلیغاتی، از بیدار کردن و حساس کردن وجدانهای عناصر خاص که خواص آن زمان بودند و هنگامی که می بیند راهی نیست جز آنکه ایثار کند و از جان خود و اهلش بگذرد از آن دریغ نمی کند. 

صبح روز عاشورا امام حسین علیه السلام آخرین تلاش های خود برای هدایت و بازگردان فریب خوردگان سپاه دشمن را انجام می دهد و آنها را موعظه می کند ولیکن قلب آنان آنقدر سیاه است که کلام امام در آنها اثری نمی کند.

یاران و فرزندان امام یک به یک وارد معرکه جنگ می شوند و یکی پس از دیگری با مجاهدت و پیکار با دشمن به شهادت می رسند. اولین شهید از بنی هاشم را حضرت علی اکبر علیه السلام ذکر کرده اند؛ او که شبیه ترین خلق خدا بود به پیامبرش. یاران و فرزندان امام که همگی شهید شدند و بر زمین افتادند امام تنها شد و ناله و شیون از اردوگاه اهل بیت برخواسته بود. در این هنگام امام سجاد علیه السلام که در واقعه کربلا بیمار بودند برای کمک به امام پیش آمدند در حالی که از شدت بیماری توان حمل شمشیر را نداشتند. حضرت امر به بازگرداندن ایشان کردند  و رو به شهدای کربلا کردند و اصحاب خود را خطاب قرار دادند.

ای حبیب بن مظاهر، ای زهیر بن قین و ای مسلم بن عوسجه! ای دلیران و ای جنگاوران روزگار، چرا شما را ندا می‌دهم ولی کلامم را نمی‌شنوید و شما را فرا می‌خوانم ولی اجابتم نمی‌کنید؟ شما خفته و من امید دارم که سر از خواب شیرین بردارید که اینان زنان آل رسول‌اند که بعد از شما یاوری ندارند. از خواب برخیزید ای کریمان و در برابر این عصیان و طغیان از آل رسول الله(ص) دفاع کنید.

نبرد عاشورا عاقبت پس از دلاوری امام حسین علیه السلام با شهادت ایشان به پایان رسید و خیمه های اهل بیت مورد حمله قرار گرفتند. اسبان بر پیکر مطهر امام تاختند و سر مبارکشان را جدا کردند و به سوی ابن زیاد فرستادند. 

اهل بیت به اسارت در آمدند و همراه سرهای شهداء کربلا به سمت شام به حرکت در آمدند. حرارتی از شهادت امام حسین علیه السلام در قلوب مومنین برپا شده است که هرگز سرد نمی شود و پس از قریب به 14 قرن دیده ها به یاد او گریان می شوند. 

یا ابا عبداللّه براستى بزرگ شد سوگوارى تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام، براستى چه مصیبت بزرگى و چه داغ گرانى بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین.  

خدایا قرار ده زندگیم را زندگى محمد و آل محمد و مرگم را مرگ محمد و آل محمد.

مهدی احمدوند

شناسنامه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام فرزند امیرالمؤمنین، برادر سیدالشهداء، فرمانده و پرچمدار سپاه امام حسین (ع) در روز عاشورا. عباس در لغت، به معنای شیر بیشه، شیری که شیران از او بگریزند است.

مادرش «فاطمه کلابیه» بود که بعدها با کنیه «ام البنین» شهرت یافت. علی (ع) پس از شهادت فاطمه زهرا با ام البنین ازدواج کرد. عباس، ثمره این ازدواج بود. ولادتش را در 4 شعبان سال 26 هجری در مدینه نوشته اند و بزرگترین فرزند ام البنین بود و این چهار فرزند رشید، همه در کربلا در رکاب امام حسین (ع) به شهادت رسیدند. وقتی امیرالمؤمنین شهید شد، عباس چهارده ساله بود و در کربلا 34 سال داشت. کنیه اش «ابوالفضل» و «ابوفاضل» بود و از معروفترین لقبهایش، قمربنی هاشم، سقا، صاحب لواء الحسین، علمدار، ابوالقِربه، عبدصالح، باب الحوایج و … است.

آن حضرت، قامتی رشید، چهره ای زیبا و شجاعتی کم نظیر داشت و به خاطر سیمای جذابش او را «قمربنی هاشم» می گفتند. در حادثه کربلا، سمت پرچمداری سپاه حسین (ع) و سقایی خیمه های اطفال و اهل بیت امام را داشت و در رکاب برادر، غیر از تهیه آب، نگهبانی خیمه ها و امور مربوط به آسایش و امنیت خاندان حسین (ع) نیر بر عهده او بود و تا زنده بود، دودمان امامت، آسایش و امنیت داشتند…