مهنــا

علی علی یاعلی

عید غدیر ستاره بارون زمین

هرجا که هستید

همه یه یاعلی بگید

حیدر امیر

علی امیر المومنین

علی علی یا علی

….

واقعه ى عجيبى كه به عنوان يك معجزه، امضاى الهى را بر خطوط پايانى واقعه ى غدير ثبت كرد ماجراى ‘حارث فهرى‘ بود. در آخرين ساعات از روز سوم، او با دوازده نفر از اصحابش نزد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله آمد و گفت:

اى محمد! سه سؤال از تو دارم:

آيا شهادت به يگانگى خداوند و پيامبرى خود را از جانب پروردگارت آورده اى يا از پيش خود گفتى؟

آيا نماز و زكات و حج و جهاد را از جانب پروردگار آورده اى يا از پيش خود گفتى؟

آيا اينكه درباره ى على بن ابى طالب گفتى: ‘مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيّ مَوْلاه...’، از جانب پروردگار بود يا از پيش خود گفتى؟

حضرت در جواب هر سه سؤال فرمودند:

‘خداوند به من وحى كرده است و واسطه ى بين من و خدا جبرئيل است و من اعلان كننده ى پيام خدا هستم و بدون اجازه ى پروردگارم خبرى را اعلان نمى كنم’.

حارث گفت:

خدايا، اگر آنچه محمد مى گويد حق و از جانب توست سنگى از آسمان بر ما ببار يا عذاب دردناكى بر ما بفرست.

سخن حارث تمام شد و به راه افتاد خداوند سنگى از آسمان بر او فرستاد كه از مغزش وارد شد و از دُبُرش خارج گرديد و همانجا او را هلاك كرد.

بعد از اين جريان، آيه ى ‘سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ، لِلْكافِرينَ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ…’ [ سوره ى معارج: آيه ى 21 ] نازل شد.

پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به اصحابشان فرمودند: آيا ديديد و شنيديد؟ گفتند: آرى.

با اين معجزه، بر همگان مسلّم شد كه ‘غدير’ از منبع وحى سرچشمه گرفته و يك فرمان الهى است.

از سوى ديگر، تعيين تكليف براى همه ى منافقان آن روز و طول تاريخ شد كه همچون حارث فهرى فكر مى كنند و به گمان خود خدا و رسول را قبول دارند و بعد از آنكه مى دانند ولايت على بن ابى طالب عليه السلام از طرف خداست صريحاً مى گويند ما تحمل آن را نداريم!! اين پاسخ دندان شكن و فورى خداوند ثابت كرد كه هر كس ولايت على عليه السلام را نپذيرد، خدا و رسول را قبول ندارد و كافر است.

[ بحارالأنوار: ج 37 ص 136 و 162 و 167. عوالم: ج 3:15 ص 56 و 57 و 129 و 144. الغدير: ج 1 ص193. لازم به تذكر است كه نام ‘حارث فهرى’ در روايات به اسمهاى مختلف آمده است كه احتمالاً بعضى از نامها مربوط به دوازده نفر همراهان او باشد. ]

رود فرات طغيان کرد و به اندازه اى زیاد شد که اهل کوفه از غرق شدنشان ترسیدند ، پس مردم از اين بلا به امیرالمومنین علی علیه السلام پناهنده شدند.
حضرت بر أَستر [ قاطر ] رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سوار شده و مردم در رکاب او مى آمدند، چون به کنار رود فرات رسيد از مرکب پايين آمد، وضو گرفت در گوشه اى که مردم او را مى ديدند مشغول نماز شد و دعاهايى که بيشتر مردم مى شنيدند قرائت فرمود، سپس به طرف فرات رفت چوبى که در دست داشت بر آب زده و فرمود:
« به خواست خدا کم شو! »

آب آن قدر فرو رفت که ماهيان کف دريا ديده شدند، بسيارى از آنها به حضرت ٬ به عنوان اميرالمؤمنين سلام کردند [ یعنی مثلا گفتند السلام علیک یا أمیرالمومنین ]
و عده اى از آنها از قبيل جِرِّىّ ، مارماهى ، زِمّار سخنى نگفتند ؛

مردم متعجب شدند که چرا بعضى از ماهی ها سخن گفتند و برخى ساکت ماندند،

امیرالمومنین علیه السلام فرمودند : خداى متعال ماهيان حلال گوشت را به سلام بر من به نطق در آورد و ماهيان حرام گوشت را از گفتگوى با من ممانعت فرمود.

مرحوم شیخ مفید بعد از نقل این جریان در کتاب إرشاد ٬ میفرمایند :

 و اين خبر مشهورى است و در شهرت مانند شهرت خبر گفتگوى گرگ با پيغمبر و تسبيح سنگ ريزه در کف دست آن حضرت و ناله درخت به آن جناب و سير کردن عده بسيارى را با غذاى اندک مى باشد.
و کسى که بخواهد به چنين معجزه اى اعتراض کرده و طعنه بزند مساوى با آن است که معجزات پيغمبر را قبول ننموده و اعتراض نماید.

منبع : الارشاد / شیخ مفید ج ۱ ص ۳۴۷_۳۴۸ __ إثبات الوصیة ص ۱۲۸

عن عَلِيِّ بْنِ الْحَسَنِ الْعَبْدَلِيُّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ عَلَيْهِ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ وَ عَلَى آبَائِهِ وَ أَبْنَائِهِ يَقُولُ: مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً كَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً وَ فِئَاماً، فَلَمْ يَزَلْ يَعُدُّ حَتَّى عَقَدَ عَشَرَةً، ثُمَّ قَالَ: أَ تَدْرِي مَا الْفِئَامُ؟ قُلْتُ: لا، قَالَ: مِائَةُ أَلْفٍ، وَ كَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَطْعَمَ بِعَدَدِهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ فِي حَرَمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ سَقَاهُمْ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ. (بحارالأنوار،ج98، ص303 به نقل از اقبال الأعمال)

علیّ عَبدَلی گفت: از حضرت صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: هر کس روز غدیر به روزه دار مؤمنی افطار دهد، پاداش کسی را خواهد داشت که به فئام فئام نفر، طعام داده باشد و حضرت تا ده فئام شمردند و سپس فرمودند: آیا می دانی هر فئام چقدر است؟ عرض کردم: خیر، فرمود: یعنی صد هزار نفر. سپس حضرت در ادامه فرمود: و نیز پاداش کسی را خواهد داشت که به همین تعداد(ده فئام)، پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحین را در حرمِ خداوندِ عزّوجلّ، در روز گرسنگی و تشنگی، اطعام کرده و آب داده باشد.

 قالَ الْفَيَّاضُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ الطُّوسِيُّ: حَضَرْتُ مَجْلِسَ مَوْلانَا عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام فِي يَوْمِ الْغَدِيرِ، وَ بِحَضْرَتِهِ جَمَاعَةٌ مِنْ خَوَاصِّهِ قَدِ احْتَبَسَهُمْ عِنْدَهُ لِلْإِفْطَارِ مَعَهُ، قَدْ قَدَّمَ إِلَى مَنَازِلِهِمْ الطَّعَامَ وَ الْبُرَّ. (بحارالأنوار،ج98، ص322 به نقل از العدد القويّة)

فیاض نقل می کند که در روز غدیر نزد حضرت رضا علیه السلام بودم. حضرت عده ای از یاران خاصّ خویش را برای افطار نگاه داشت، و برای خانواده ایشان نیز غذا و گندم فرستاد.

عنْ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام قَالَ فِی خُطْبَتِهِ فِی یَوْمِ الْغَدِیرِ: مَنْ أَفْطَرَ مُؤْمِناً فِي لَيْلَتِهِ فَكَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً يَعُدُّهَا بِيَدِهِ عَشَرَةً، فَنَهَضَ نَاهِضٌ فَقَالَ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، مَا الْفِئَامُ؟ قَالَ مِائَةُ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ صِدِّيقٍ وَ شَهِيدٍ. (وسائل ‏الشيعة، ج10، ص445 به نقل از مصباح المتهجّد)

حضرت رضا علیه السلام از پدران گرامی خویش علیهم السلام نقل می کند که امیرالمؤمنین علیه السلام در خطبه ای که روز غدیر خواند، چنین فرمود: كسى كه روز غدیر به مؤمن روزه داری افطار دهد، گویا مانند كسى است كه فئام نفر افطار داده است و با دست خود تا ده فئام شمرد. پس يك نفر از جاى برخاست و پرسید: ای امیرالمؤمنین! منظور شما از فئام چند نفر است؟ حضرت فرمود: فئام معادل است با صد هزار پيغمبر، صدّيق و شهيد است.

 قالَ الرِّضَا علیه السلام: هُوَ يَوْمُ تَفْطِيرِ الصّائِمينَ. (اقبال الأعمال، ص778 به نقل از کتاب النّشر و الطّی)

حضرت رضا علیه السلام فرمود: روز غدیر، روز افطار روزه داران است.

 واقعه‌ای با جمعیت و بیعتی بی‌نظیر!
سخنرانی و خطبه‌ای کم‌نظیر!
ماجرایی که ابلاغش تکمیل رسالت است…

امیرالمومنین امام على عليه السلام: لا تَكونوا عُجُلاً مَذاييعَ؛

شتابگر فاش كننده [ى اسرار] نباشيد

? کافی، جلد ۲، صفحه ۲۲۵

پ.ن:

تلگرام بلای جان …

زنـــدگي زیباست
یک روز
یک ساعت
یک دقیقه
هرگز باز نمیگردد

پس لطفا
از جنگ بپرهیز
از خشم دوری کن
عاشقانه حرف بزن

روزتون لبریز از اتفاقهای قشنگ

یکی از روش‌های موثر برای از بین بردن ترس از تاریکی در کودکان، بازی چراغ قوه است.

این بازی بهتر است در شب انجام شود، برای شروع لامپ‌های یک اتاق را خاموش کرده و ابتدا خودتان در اتاق تاریک پنهان شوید، کودک با استفاده از چراغ قوه باید شما را که

در اتاق تاریک پنهان شده‌اید، پیدا کند با توجه به میزان ترس كودك از تاریکی این بازی را چند روز تکرار کنید.

در مراحل بعدی کودک باید در اتاق تاریک پنهان شود و شما با چراغ قوه او را پیدا کنید. با این بازی و تکرار آن، ترس از تاریکی کودک شما از بین می‌رود.

✅ بیست و سوم ذیقعده روز زیارتی امام رضا علیه‌السلام

سیدبن‌طاووس در کتاب اقبال‌الاعمال می‌نویسد: «در برخی از کتب اصحاب دیدم که زیارت امام رضا علیه‌السلام، از دور یا نزدیک در روز بیست‌وسوم ذی‌قعده مستحب است».

✅ زیارت مختصر امام رضا علیه‌السلام:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِّ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ صَلَاةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ.