حدیث 1876

چگونه اعمال نیک از بین می رود ؟

524 - قالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وآله وسلم: يُؤْتى بِأَحَدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ، يُوقَفُ بَيْنَ يَدَىِ اللَّهِ، وَ يُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتابُهُ، فَلا يَرى حَسَناتِهِ فَيَقُولُ: إِلهِى لَيْسَ هذا كِتابِى، فَإِ نِّى لا أَرى فِيها طاعَتِى، فَيُقالُ لَهُ: إِنَّ رَبَّكَ لا يَضِلُّ وَ لا يَنْسى، ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغْتِيابِ النَّاسِ، ثُمَّ يُؤْتى بِآخَرَ وَ يُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتابُهُ، فَيَرى فِيها طاعاتٍ كَثِيرَةً فَيَقُولُ: إِلهِى ما هذا كِتابِى، فَإِنّى ما عَمِلْتُ هذِهِ الطَّاعاتِ، فَيُقالُ لِأَنَّ فُلاناً اِغْتابَكَ فَدُفِعَتْ حَسَناتُهُ إِلَيْكَ.

 روز قيامت فردى را مى آورند و او را در برابر خداوند نگاه مى دارند و نامه عملش را به او مى دهند. او حسنات خود را در آن نمى بيند. مى گويد: خدايا اين نامه عمل من نيست، زيرا من طاعات خود را در آن نمى بينم! به او گفته مى شود: پروردگار تو چيزى را گم نمى كند و چيزى را فراموش نمى كند، عمل تو بخاطر غيبت كردن از مردم از بين رفته است. سپس فرد ديگرى را مى آورند و نامه عملش را به او مى دهند، و در آن طاعتهاى فراوانى مى بيند، مى گويد: خدايا اين نامه عمل من نيست، زيرا من اين طاعتها را نداشته ام؟! به او مى گويند: چون فلان شخص غيبت تو را كرده بود حسناتش به تو داده شده است.

کتاب احادیث الطلاب ص 1876