دوست و دشمن

انوشیروان نویسنده ای به نام جمیل داشت که باهوش ولی نابینا بود.

هنگامی که امام علی (علیه السلام) وارد نهروان شد ، از جمیل پرسید ای جمیل، سزاوار است انسان چگونه باشد؟

جمیل گفت باید دوستش کم و دشمنش زیاد باشد، چون وقتی دشمن زیاد شد انسان مواظب رفتار و گفتارش است که مبادا به لغزش افتاده و دشمن سوء استفاده کند و در نتیجه از لغزش ها در امان خواهد ماند.

امیر مؤمنان گفتار او را تصدیق کرد.

بحارالانوار، جلد 34، صفحه 345

  • 5 stars
    نظر از: Mim.Es
    1397/04/26 @ 06:58:52 ب.ظ

    Mim.Es [عضو] 

    جالب و عالی
    اولین بار بود میشنیدم
    موفق باشید

  • پاسخ از: مهنــــا
    1397/04/26 @ 07:05:59 ب.ظ

    مهنــــا [عضو] 

    خودمم فکر میکردم باید دوست زیاد باشه :)

نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.