مهنــا

نماز با فضیلت ماه ذی القعده 

«انس بن مالک» می گوید: رسول خدا در یکشنبه ماه ذی القعده از منزل بیرون آمد و فرمود: ای مردم، کدام یک از شما می خواهد توبه کند؟ عرض کردیم: همه می خواهیم توبه کنیم.

سپس فرمود: هیچ بنده ای از امت من نیست که  این عمل را انجام دهد،مگر آنکه  از آسمان به او ندا می شود: «ای بنده ی خدا، عمل خود از نو آغاز کن؛ زیرا توبه ی تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد.»

 و فرشته ای از زیر عرش به او خطاب می کند: «ای بنده خجسته باد بر تو و فرزندان تو!»

و فرشته ای دیگر ندا می کند: «ای بنده، دشمنان تو در روز قیامت از تو راضی خواهند گردید.»

و فرشته ای دیگر ندا می کند: «ای بنده، تو مۆمن از دنیا می روی و دین تو از تو گرفته نمی شود و قبر تو گشوده و نورانی می شود.»

و فرشته ای دیگر ندا می کند: «ای بنده، پدر و مادر تو از تو راضی خواهند گردید، اگر چه از تو ناخشنود باشند و پدر و مادر و فرزندان تو آمرزیده شدند و روزی تو در دنیا و آخرت گشوده و فراوان خواهد بود.»

 و جبرئیل علیه السلام ندا می کند: «من همراه با فرشته ی مرگ می آیم و به او سفارش می کنم که با تو به نرمی رفتار کند و اثر مرگ حتی خراشی در تو ایجاد نخواهد کرد و فقط روح تو به آرامی از بدنت خارج خواهد شد.»

 و آن عمل بسیار پر فضیلت «نماز یکشنبه_ذی_القعده» است و کیفیت آن چنان است که :

🔗 در روز یکشنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گزارد ( ۲ نماز دو رکعتی)

در هر رکعت حمد یک مرتبه

و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ سه مرتبه،

و معوذتین (سوره ی فلق و ناس)یک مرتبه،

و بعد از اتمام چهار رکعت هفتاد مرتبه #استغفار کند (بگوید استغفر الله)

و بعد یک مرتبه بگوید  لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

و بعد از آن بگوید یَا عَزِیزُ یَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلا أَنْتَ

 اقبال الاعمال، سید بن طاووس، ترجمه محمد روحی، جلد ۲، صفحه ۱۳، مفاتیح الجنان

​روزی فردی معاند؛ 

خدمتِ امام صادق (ع) آمد وُ به ایشان عرض کرد:

اگر روزی یکی از دوستانِ شما گناهی کند، عاقبتش چگونه خواهد بود؟ 

امام در پاسخ به وی فرمودند:

خداوند به او یک بیماری عطا می‌ نماید تا سختی‌ های آن بیماری کفاره ی گناهانش شود. 

آن مرد دو مرتبه پرسید:

اگر مریض نشد چه؟

امام مجدد فرمودند:

خداوند به او همسایه‌ ای بد می‌ دهد تا او را اذیت نماید وُ این اذیت وُ آزارِ همسایه، کفاره ی گناهانش شود.

آن مرد گفت:

اگر همسایا ی بد نصیبش نشد چه؟ 

امام فرمودند: 

خداوند به او دوستِ بدی می‌ دهد تا وی را اذیت نماید وُ آزارِ آن دوستِ بد،کفاره ی گناهانِ دوستِ ما باشد.

آن مرد گفت: 

اگر دوستِ بد هم نصیبش نشد چه؟! 

امام فرمودند: 

خداوند همسرِ بدی به او می‌ دهد تا آزارهای آن همسرِ بد،کفاره ی گناهانش شود.

آن مرد گفت:

اگر همسرِ بد هم نصیبش نشد چه؟ 

امام فرمودند: 

خداوند قبل از مرگ به او توفیقِ توبه عنایت می‌ فرماید.

باز هم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت: 

وَ اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه؟ 

امام فرمودند:

«به کوریِ چشمِ توُ ما او را شَفاعت خواهیم کرد.» 

عوالي‌ اللئالي‌ العزيزية في‌ الأحاديث‌ الدينية،ج ۱،ص:۳۴۵

🖋حسینی لیلابی

گاهی انسان با  گرفتاری هایی مواجه می شوند که برطرف نمودن آنها از طریق اسباب عادی ممکن نیست، یا حداقل بسیار مشکل است؛  به جای ناامید شدن و زانوی غم در بغل گرفتن یکی از روشهای توصیه شده در چنین مواقعی عریضه نویسی است.

عریضه نویسی که نوعی توسل محسوب میشه یکی از شیوه های دعا و اظهار نیاز به درگاه خداوند است که در فرهنگ اسلامی همواره مورد توجه بوده است.

علامه مجلسی نمونه‌هایی از عریضه‌ها را در کنار سایر توسلات در بحار الانوار آورده است.  

عریضه‌نویسی، در ادیان پیش از اسلام نیز وجود داشته است از جمله عریضه‌نویسی یهودیان در پای دیوار ندبه است. آن‌ها نامه‌های خود را با مضون دعا و درخواست، خطاب به خدا نوشته و با آرزوی اجابت، آن را در شیارهای این دیوار قرار می‌دهند.

🔸عریضه دو نوع نوشته میشود؛

√خداوند رامخاطب کرده و با اشاره به جایگاه معصومین و توسل به آنها حاجت خود را طلب میکند

√یکی از حضرات معصومین مخاطب نامه است و از جایگاه قرب و منزلت و اختیارات ولی الله حاجت طلب میکند.

نکته

مهم نوشتن عریضه است اما اینکه کجا بیندازی اهمیتی ندارد معمولا عریضه در چاه یا آب روان انداخته میشود ولی اگر بعد از نوشتن روی دست بلند کنی و حاجت بخواهی نیزکفایت میکند.

باید معتقد باشی به هر صورت این نامه به امام می رسد و انشاءالله حاجتت را برآورده خواهد ساخت.

یک نمونه عریضه طبق تعلیم امام صادق(ع):

کفعمی ضمن حدیثی مُرسَل عریضه‌ای را از امام صادق(ع) نقل می‌کند: «هر کس رزق و روزی‌اش کم باشد و زندگی بر او سخت بگذرد و یا حاجت مهم دنیوی یا اخروی داشته باشد، بر روی ورقه سفیدی این متن را طوری بنویسد که نام‌ها در یک سطر قرار گیرد و سپس آن را به هنگام طلوع آفتاب در آب جاری بیندازد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْمَلِکِ الْحَقِّ [الْجَلِیلِ] الْمُبِینِ مِنَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ إِلَی الْمَوْلَی الْجَلِیلِ سَلَامٌ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ عَلِی وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسَی وَ عَلِی وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ الْحَسَنِ وَ الْقَائِمِ سَیدِنَا وَ مَوْلَانَا صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ رَبِّ إِنِّی مَسَّنِی الضُّرُّ وَ الْخَوْفُ فَاکْشِفْ ضُرِّی وَ آمِنْ خَوْفِی بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ نَبِی وَ وَصِی وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اشْفَعُوا لِی یا سَادَاتِی بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنَّ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ لَشَأْناً مِنَ الشَّأْنِ فَقَدْ مَسَّنِی الضُّرُّ یا سَادَاتِی وَ اللَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فَافْعَلْ بی‌یا رَبِّ کَذَا وَ کَذَا.

ب جای عبارت کذا و کذا مشکل نوشته می شه

مصباح کفعمی ،ص۴۰۳

آرزو کنیم حالِ همه خوب باشد

خیابان ، پر باشد از عابرانِ سر خوشی که نه غصه ای برایِ خوردن دارند ، نه مشکلی برایِ حل نشدن ، نه دلیلی برای گوشه گیری و تنها بودن !

عابرانی که سرخوش و آسوده از کنارِ هم عبور می کنند

مردانی که ناچار نیستند تا دیر وقت کار کنند ،

زنانی که در سکوتشان اشک نمی ریزند ،

و کودکانی که از ته دلشان می خندند …

آرزو کنیم حالِ همه خوب باشد

به خوبیِ عطرِ یاسِ کوچه باغ های قدیمی

به خوبیِ دو روز مانده به عیدِ زمانِ کودکی

و به خوبیِ همان روزی که آرامش و عشق ؛

به خیابان های این شهر ، برگردد ..

خدایا 

نگذار کسی غیر از تو در چشم ما بزرگ شود

‏یا رَبِّ لا تُعَلِّق قَلْبِی بِما لَیْسَ لِی

‏خدایا؛

قلب مرا به آنچه برای من نیست،

وابسته مگردان…

خدای خوبم

دردیست در دلم

که دوایش نگاه توست

خدایا حال دلم را تکانی بده

این ذکر رو زیاد بگو 

منم زیاد تکرارش کردم

این ذکر فوق العاده است

فستجبناه‌ له‌و نجیناه‌ من‌ الغم 

🔵 هرسه شب قدر مهم است

حاج آقا مجتبی تهرانی هرسال درشب‌های قدر می‌گفتند: در روایتی درباره تعیین شب قدر آمده است که میفرماید: 

🔻شب ١٩: مقدّرات سال در شب نوزدهم تقدیر می‏ شود؛ «قُسِمَ فِیهَا الْأَرْزَاقُ وَ كُتِبَ فِیهَا الاجَالُ وَ خَرَجَ فِیهَا صِكَاكُ الْحَاجِّ» (مستدرك‏ الوسائل، ج ۷، ص ۴۷۰، باب تعیین لیلة القدر)؛ در شب نوزدهم ارزاق، درآمدها و روزی افراد و همچنین مدت حیات و زندگی آنان تا سال آینده تعیین می‌شود. علاوه بر آن در شب نوزدهم مشخص می‌شود كه چه كسانی در آن سال به حج می‏ روند.

🔻شب ۲۱: سپس در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم مقدر شده، بر آن ابرام و تأكید می ‏شود. این به این معناست كه در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم تعیین و مقدر شده، قابل تغییر است، آنچه كه از شب نوزدهم تا شب بیست و یكم مقدر شده و تغییر یافته، در شب بیست و یكم ثبت شده

🔻شب ۲۳:  و در شب و بیست و سوم قطعی، نهایی و امضاء می ‏شود. براساس این روایت هر سه شب از شبهای قدر به شمار می‌آیند.

امشبو از دست ندیم. التماس دعا

حسین دارابی 

 ای صاحب سپاس و ستایش،

 ای صاحب فخر و زیبایی،

 ای صاحب بزرگواری و والایی،

 ای صاحب پیمان و وفا،

 ای صاحب گذشت و رضا،

 ای صاحب بخشش و عطاء،

 ای صاحب دادرسی و داوری،

 ای صاحب توانمندی و پایداری،

 ای صاحب کرم و بخشش،

 ای صاحب عطاها و نعمت‌ها.

 ای درگذرنده‌ی از خطاها،

 ای برطرف کننده‌ی بلاها،

 ای اوج امیدواری‌ها،

 ای بسیار دهنده‌ی عطاها،

 ای بخشنده‌ی هدایا،

 ای روزی‌رسان آفریده‌ها،

 ای برآورنده‌ی آرزوها،

 ای شنوای گلایه‌ها،

 ای برانگیزنده‌ی بندگان،

ای آزادکننده‌ی اسیران.