بله. حتی یک نوزاد نیز وقتی از خواب گرسنه برخیزد و غذایش فورا آماده نباشد عصبانی شده و گریه می کند.

همه والدین می دانند که نیاز به غذا ،نیاز به عوض شدن پوشک، خستگی ، درد، کولیک و مسائلی از این دست کودک را به گریه وا می دارند.

برخی نوزادان نیز تمایل به این دارند که به دنیا به گونه ای شدیدتر و منفی تر واکنش نشان دهند . عصبانیت واقعی نوزاد معمولا تا حدود سن 12 الی 18 ماهگی شروع نمی شود. ولی بعضی از گریه های خشمناک نوزاد گونه ی کوچکی از آن نوع عصبانیت واقعی به نظر می رسد.

گاهی نوزاد با اینکه مشکلی در زمینه غذا ، پوشک و یا درد ندارد ولی باز هم به گریه کردن ادامه می دهد که در اینجا می شود گفت نوزاد نیاز به خالی کردن خودش دارد.یعنی برخی نوزادان برای رهایی از تنش و یا مصرف کردن انرژی اضافی شان گریه می کنند.

برخی نیز با گریه کردن به خود کمک می کنند تا بخوابند. حتی کودکان آسان نیز زمانی که به دنبال اکتشاف محیط اطرافشان هستند ولی به صورت کامل قادر به انجام آنچه می خواهند نیستند ،ناامید و عصبانی می شوند. به هر حال یادتان یاشد که یک نوزاد احساس خشم و بی طاقتی شما را حس می کند و با گریه بیشتر واکنش نشان می دهد پس در این مواقع خونسردی خود را حفظ کنید و تا زمانی که آرام تر شوید از فرد دیگری کمک بخواهید.

اگر شما کودک دشواری دارید باید هر چه بیشتر سعی در آرام کردن خودتان داشته باشید چون تحقیقات نشان داده است این کودکان نسبت به ریلکس بودن و آرامش والدینشان حساس تر هستند. در کل یادتان باشد شما نمی توانید طبیعت کودکتان را تغییر دهید پس سعی کنید به دنبال راه های خلاقانه برای تسکین بیشتر او باشید.