✨ بعضى نماز را با خشوع مى‏ خوانند: «والذینهم فى صلوتهم خاشعون» (مؤمنون،2) خشوع، ادب جسمى و روحى است.

رسول اكرم‏ صلى الله علیه وآله دید كه شخصى در حال نماز با ریش خود بازى مى‏ كند، فرمودند: اگر او روح خشوع داشت، هرگز این كار را نمى‏ كرد. (تفسیر صافى)

✨ بعضى نسبت به نماز مراقبند: «و هم على صلوتهم یحافظون» (انعام، 92؛ معارج، 34)

✨ بعضى كار را به خاطر نماز رها مى ‏كنند: «رجال لا تلهیهم تجارة ولا بیع عن ذكر اللَّه» (نور،37) نه تجارت دائمى و نه بیع موقّت، مانع آنها از ذكر خدا نیست.

✨ بعضى با نشاط به سوى نماز حركت مى ‏كنند: «فاسعوا الى ذكراللَّه» (جمعه، 9)
بعضى بهترین لباس را براى نماز مى‏ پوشند: «خذوا زینتكم عند كل مسجد» (اعراف، 31)

✨ بعضى عشق ثابتى نسبت به نماز دارند: «الذینهم على صلوتهم دائمون» (معارج، 23)
امام باقر علیه السلام فرمود: مراد دوام بر نمازهاى مستحبّى است. چنانكه مراد از «على صلاتهم یحافظون» (معارج، 34) حفاظت بر نمازهاى واجب است كه با شرائط انجام گیرد.

✨ بعضى براى نماز سحر خیزى دارند: «فتهجّد به نافلة لك» (اسراء، 79)
در این آیه، خطاب به پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله است كه: پاسى از شب را از خواب برخیز و قرآن بخوان. مفسّران اسلامى این تعبیر را اشاره به نماز شب دانسته ‏اند.

✨ بعضى شب را با نماز صبح مى‏ كنند: «یبیتون لربهم سجداً و قیاما» (فرقان، 64)

✨ و بعضى سجده ‏اى همراه با اشك دارند: «سجداً و بكیّاً» (مریم، 58)

√ کتاب 114 نکته درباره‌ی نماز، محسن قرائتی