مهنــا

چه کنیم فرزندانمان لوس نشوند؟

۱- وقتی مشکلات زندگی دیگر جایی را برای تحمل نق زدنهای بچه باقی نمی گذارد ترجیح می دهیم هر چه میخواهد فوراً برایش مهیا کنیم تا غائله بخوابد. گاهی هم به یاد محرومیتهای دوران کودکی خودمان تصمیم می گیریم بهشت را برای فرزندمان از آسمان به زمین بیاوریم. مهمترین دلیل لوس شدن بچه ها همین اشتباهات به ظاهر کوچک است.

2- در اجرای مقررات در خانه مهربان و قاطع باشید. نه عصبانی بشوید و نه کوتاه بیایید. البته زیاد مقرراتی بودن هم خوب نیست و بچه را لجباز و سرکش می کند . پس مقررات خشک و دست و پا گیر را کنار بگذارید ولی در اجرای قوانین ضرورری کاملاً مصمم باشید و به هیچ وجه کوتاه نیایید.

۳-از “نه” گفتن نترسید. تحمل “نه” شنیدن هم یک مهارت است. این مهارت را باید در کودکی آموخت.

4- انتظار تلخ است اما مایه رشد شخصیت کودک است. در یک سال اول زندگی فوراً به نیازهای کودک رسیدگی کنید اما در سالهای بعد او را حتی برای یک لیوان آب مدتی منتظر بگذارید. زمان انتظار را متناسب با سن و سال کودک افزایش دهید. در 5 سالگی می توانید او را برای به دست آوردن عروسک پشت ویترین ماهها منتظر بگذارید.

۵-اطرافیان و بخصوص پدر بزرگها و مادربزرگهای مهربان هم بهتر است خودشان را با پدر و مادر کودک هماهنگ کنند.

6- تک فرزندی هم گاهی (نه همیشه) زمینه مساعدی برای لوس شدن بچه است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:

اَکثِرُوا مِن قُبلَةِ اَولادِکُم فَاِنَّ لَکُم بِکلِّ قُبلَةٍ دَرَجَةٌ فِی الجَنَّةِ ما بَیْنَ کُلِّ دَرَجَةٍ خَمسُ مِأَةِ عامٍ.

★فرزندان خود را زیاد ببوسید؛ زیرا با هر بوسه، برای شما مقام و مرتبه ای در بهشت فراهم می شود که فاصله میان هر مقامی پانصد سال است.★

دل هوای روی ماه یار دارد جمعه‌ها
دل هوای دیدن دلدار دارد جمعه‌ها

صبح جمعه چشم در راهیم ما ای عاشقان
یار با ما وعده دیدار دارد جمعه ها

✨اللهم عجل لولیک الفرج✨

? فرزندپروری مسابقه نیست.
? فرزندپروری رقابت با دیگران نیست.
? فرزندپروری مطابق مد روز عمل کردن نیست.
? فرزندپروری، عروسک سخنگو برای مجالس تربیت کردن نیست.

? مراقب باشید، عاقلانه، آگاهانه و با شناخت فرزندتان، برای او برنامه‌ریزی تربیتی داشته باشید.

✍هنگام طرح مسائل دینی با نوجوانان، تعصب های شخصی خود را کنترل و در بحث های دو طرفه، وقار و آرامش خود را حفظ کنید. به طور قطع، در یک فضای آرام و متعادل و به دور از مقاومت و تعصب، پیام ها نافذتر و دل نشین تر است.

 داستان کوتاه پند آموز

یکی از روزها، پادشاه سه وزیرش را فراخواند و از آنها درخواست کرد کار عجیبی انجام دهند ، از هر وزیر خواست تا کیسه ای برداشته و به باغ قصر برود
و اینکه این کیسه ها را برای پادشاه با میوه ها و محصولات تازه پر کنند.
همچنین از آنها خواست که در این کار از هیچ کس کمکی نگیرند و آن را به شخص دیگری واگذار نکنند

? وزراء از دستور شاه تعجب کرده و هر کدام کیسه ای برداشته و به سوی باغ به راه افتادند
وزیر اول که به دنبال راضی کردن شاه بود بهترین میوه ها و با کیفیت ترین محصولات را جمع آوری کرده و پیوسته بهترین را انتخاب می کرد تا اینکه کیسه اش پر شد.
اما وزیر دوم با خود فکر می کرد که شاه این میوه ها را برای خود نمی خواهد و احتیاجی به آنها ندارد و درون کیسه را نیز نگاه نمی کند، پس با تنبلی و اهمال شروع به جمع کردن نمود و خوب و بد را از هم جدا نمی کرد تا اینکه کیسه را با میوه ها پر نمود.
و وزیر سوم که اعتقاد داشت شاه به محتویات این کیسه اصلا اهمیتی نمی دهد کیسه را با علف و برگ درخت و خاشاک پر نمود.

? روز بعد پادشاه دستور داد که وزیران را به همراه کیسه هایی که پر کرده اند بیاورند، وقتی وزیران نزد شاه آمدند ، به سربازانش دستور داد ، سه وزیر را گرفته و هرکدام را جدا گانه با کیسه اش به مدت سه ماه زندانی کنند
در زندانی دور که هیچ کس دستش به آنجا نرسد و هیچ آب و غذایی هم به آنها نرسانند.

? وزیر اول پیوسته از میوه های خوبی که جمع آوری کرده بود می خورد تا اینکه سه ماه به پایان رسید
اما وزیر دوم ، این سه ماه را با سختی و گرسنگی و مقدار میوه های تازه ای که جمع آوری کرده بود سپری کرد
و وزیر سوم قبل از اینکه ماه اول به پایان برسد از گرسنگی مرد.
………………….

✅ حال از خود این سؤال را بپرسیم ، ما از کدام گروه هستیم ؟ زیرا ما الآن در باغ دنیا بوده و آزادیم تا اعمال خوب یا اعمال بد و فاسد را جمع آوری کنیم ،
اما فردا زمانی که ملک الموت امر می شود تا ما را در قبرمان زندانی کند
در آن زندان تنگ و تاریک و در تنهایی ،
نظرت چیست؟
آنجاست که اعمال خوب و پاکیزه ای که در زندگی دنیا جمع کرده ایم به ما سود می رسانند.

✅ خداوند متعال می فرماید: (وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ) البقره۱۹۷
و توشه برگيريد كه بهترين توشه پرهيزگاري است، و اي خردمندان! از ( خشم و كيفر ) من بپرهيزيد.
پس کمی بایستیم و با خود بیاندیشیم.

مادری را پرسیدند:

«کدامیک از فرزندان خود را بیش از دیگری دوست میداری؟

مادر گفت؛

غایب آنها را تا وقتی که بازگردد
بیمار آنها را تا وقتی که خوب شود
کوچکترین آنها را تا وقتی که بزرگ شود
و همهٔ آنها را تاوقتی که زنده هستم دوست دارم.!!!

قدر این گوهر نایاب و غیرقابل تکرار را تا هست بدانیم
وحرمتش را عاشقانه پاس بداریم

 گنج‌های بهشت

?امام‌صادق‌عليه‌السلام:
?ثَلَاثَةٌ إِنْ يَعْلَمْهُنَّ الْمُؤْمِنُ كَانَتْ زِيَادَةً فِي عُمُرِهِ وَ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عَلَيْهِ… تَطْوِيلُهُ فِي رُكُوعِهِ وَ سُجُودِهِ فِي صَلَاتِهِ وتَطْوِيلُهُ لِجُلُوسِهِ عَلَى طَعَامِهِ إِذَا أَطْعَمَ عَلَى مَائِدَتِهِ وَ اصْطِنَاعُهُ الْمَعْرُوفَ إِلَى أَهْلِهِ.

? سه چيز است كه اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره مندى او از نعمت‏ها مى‏ شود…

◽️طول دادن ركوع و سجده
◽️زياد نشستن بر سر سفره‏اى كه در آن ديگران را اطعام مى‌كند
◽️خوش رفتارى ‌اش با خانواده.

? كافى، ج 4، ص 49

روش ارشاد و هدایت:

روزی امام حسن مجتبی صلوات الله علیه به همراه برادرش، حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام از محلّی عبور می کردند، پیرمردی را دیدند که وضو می گرفت؛ ولی وضویش را صحیح انجام نمی داد.
وقتی کنار پیرمرد آمدند، امام حسن علیه السلام خطاب به برادرش کرد و اظهار داشت: تو خوب وضو نمی گیری؛ و او هم به برادرش گفت: تو خود هم نمی توانی خوب انجام دهی، (البتّه این یک نزاع مصلحتی و ظاهری بود، برای آگاه ساختن پیرمرد).
و سپس هردو پیرمرد را مخاطب قرار دادند و گفتند: ای پیرمرد! تو بیا و وضوی ما را تماشا کن؛ و قضاوت نما که وضوی کدام یک از ما دو نفر صحیح و درست می باشد.
و هر دو مشغول گرفتنِ وضو شدند، هنگامی که وضویشان پایان یافت، اظهار داشتند: ای پیرمرد! اکنون بگو وضوی کدام یک از ما دو نفر بهتر و صحیح تر بود؟
پیرمرد گفت: عزیزانم! هر دو نفر شما وضویتان خوب و صحیح است، ولی من نادان و جاهل می باشم و نمی توانم درست وضو بگیرم، ولیکن الان از شما یاد گرفتم و توسّط شما هدایت و ارشاد شدم.
همچنین امام صادق صلوات الله فرمود:
روزی حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام وارد مستراح شد و تکّه نانی را در آن جا مشاهده نمود، آن را از روی زمین برداشت و آن را خوب تمیز کرد و سپس تحویل غلام خود داد و فرمود: این نعمت الهی را نگهدار تا موقعی که بیرون آمدم آن را به من بازگردان.
هنگامی که حضرت خارج شد، از غلام تکّه نان را درخواست کرد؟
غلام اظهار داشت: آن را خوردم، حضرت فرمود: تو در راه خدا آزاد شدی، غلام سؤال کرد: علّت آزادی من چیست؟
از مادرم حضرت زهراء - علیها السلام - شنیدم؛ و او از پدرش - رسول خدا صلی الله علیه وآله - حکایت فرمود: هرکس تکّه نانی را در بین راه پیدا کند و آن را بردارد و تمیز نماید و بخورد، آن تکّه نان، در شکمش قرار نمی گیرد مگر آن که خداوند متعال او را از آتش جهنّم آزاد می گرداند.
و سپس افزود: چطور من شخصی را که خداوند آزادش می نماید، خادم خود قرار دهم، تو آزاد هستی.

?حدیقه الشیعه،ج2،ص 295، 296

فرق بين عقل و ادب

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

ابوهاشم (كه يكي از فقهاي اسلام در عصر امام رضا (ع) و امام جواد (ع) … بود) مي گويد: در محضر حضرت رضا (ع) بويدم و افرادي نيز در آنجا بودند، سخن از عقل و ادب (نيروي انديشه و اخلاق اسلامي) به ميان آمد، هر كسي چيزي مي گفت، امام رضا (ع) فرمود:
(عقل از عطاياي الهي است، ولي ادب، (مربوط به انسان است كه آن) را با رنج و زحمت، تحصيل مي كند، بنابراين كسي كه در تحصيل ادب، زحمت، تحصيل مي كند، بنابراين كسي كه در تحصيل ادب، زحمت و رنج كشيد، آن را بدست مي آورد، ولي كسي كه در كسب عقل رنج و زحمت بكشد، جز بر ناداني خود نمي افزايد). (يعني اصل عقل، از موهبتهاي خدادادي است و قابل كسب نيست، ولي امور اخلاقي و ارزشهاي انساني، قابل تحصيل است و مي توان با زحمت و رنج در تحصيل آن امور، به درجه عالي ادب رسيد)

?اصول کافی