مهنــا

سرا پا حسين يا عباس
سير تو تا حسين يا عباس

همه جا با حسين يا عباس
سخنت يا حسين يا عباس

هم تو باب الحوائج همه‌اي
هم چراغ دل دو فاطمه‌اي

آفتاب رخ تو ماه علي است
راه تو از نخست راه علي است

به دو بازوي تو نگاه علي است
دست و چشم تو بوسه گاه علي است

مژده ای دل که دگر خامُشی آتش نیران آمد

​

امام حسین علیه السلام:

هرکه غم ونگرانی از مومنی را بزداید خداوند در دنیا و آخرت گره غم از دل او بگشاید.

بحارالانوار،ج 75،ص 127

مستدرک الوسائل،ج12،ص209

​
بیا عصاره حیدر، بیا چکیده ی زهرا

بیا که بوی رسولی ، بیا که نور خدایی

شب غریبی مان می شود به یاد تو روشن

تویی که در همه شبها چراغ خانه مایی​

آقا ترین سکوت مرا غرق نور کن

مارا قرین منت ولطف حضور کن

وقتی گناه کنج دلم سبز می شود

آقا شفاعت این ناصبور کن

می ترسم از شبی که به دجال رو کنیم

آقا توراقسم به شهیدان ظهور کن.

اللهم عجل لولیک الفرج.

​
​
خدایا …به تو توکل می‌کنم  و حس داشتنت  پناهگاهی می‌شود  همیشگی در اوج سختی هایم … 

و غرق غرورم می کند.

خدایا …

سپاس به خاطر همه چیز

پانزده‌توصیه‌‌مرحوم‌‌دولابی زندگی مومنانه که فوق العاده است

١. هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است .

٢. زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

٣. اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم .

۴. گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است ، حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه .

۵. موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظرت کوچک می کند و آخرت را بزرگ. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

۶. اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیاقابل مشاهده است؛ مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد .

٧. تربت، دفع بلا می‌کند و همه ی طوفان ها و زلزله ها با یک سر سوزن از آن آرام می شود. مؤمن سرانجام تربت می‌شود. اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور می‌کند .

٨. هر وقت غصه دار شدید، برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات از زنده ها و مرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد، استغفار کنید. غصه‌دار که می‌شوید، گویا بدنتان چین می‌خورد و استغفار که می‌کنید، این چین ها باز می شود .

٩. تا می گویم شما آدم خوبی هستید، شما می گویید خوبی از خودتان است و خودتان خوبید. خدا هم همین طور است. تا به خدا می گویید خدایا تو غفّاری، تو ستّاری، تو رحمانی وخدا می فرماید خودت غفّاری، خودت ستّاری، خودت رحمانی وکار محبت همین است.

١٠. با تکرار کردن کارهای خوب، عادت حاصل می شود. بعد عادت به عبادت منجر می شود. عبادت هم معرفت ایجاد می کند. بعد ملکات فاضله در فرد به وجود می آید و نهایتا به ولایت منجر می شود .

١١. خدا عبادت وعده ی بعد را نخواسته است ؛ ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم، در حالی که معلوم نیست تا یک وعده ی بعد زنده باشیم .

١٢. لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم کم بر تو معلوم شود که به راستی خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی، فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود .

١٣. از هر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آنرا به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگ تر از این نیست . 

اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می آوری. هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربت تعریف کن . 

بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او. هر زیبایی و خوبی که دیدی رب و پروردگارت را یاد کن، همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای دهه‌ی اول ذیحجه می فرماید: به عدد همه چیزهای عالم لا اله الا الله بگو “

١۴. دل های مؤمنین که به هم وصل می‌شود ، آب کُر است. وقتی به علــی علیه السّلام متّصل شد، به دریا وصل ! است شخصِ تنها ، آب قلیل است و در تماس با نجاست نجس می شود ، ولی آب کُر نه تنها نجس نمی شود ، بلکه متنجس را هم پاک می کند “

١۵. هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن. در “الا” تشدید را محکم ادا کن، تا اگر چیزی باقی مانده، از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود. آن گاه “الله"را بگو همه ی دلت را تصرف کند .

​
هر پنج شنبه این ماه دو رکعت نماز

در هر رکعت بعد از حمد  صدبار سوره توحید خوانده شود

بعد از سلام نماز  صدبار صلوات

فضیلت این نماز در مفاتیح، در اعمال مشترک ماه شعبان ذکر شده است.

‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌

​
 سیدبن‌طاووس درباره این ماه می‌گوید: 

 بدان ماه شعبان ماه عظیم‌الشأنی است و در آن شبی قرار دارد که خداوند متعال به‌سبب مولود آن شب، انوار اسلام و ایمان را نگاه داشته است. در شرف این ماه همین روایت کافی که رسول خدا آن را برای خود اختیار کرده و هرکه او را در این ماه به روزه‌داری یاری کند را دعا نموده است: «شعبان شهري رحم الله من أعانني على شهري‏»

 اعمال ماه شعبان:

۱. دو رکعت نماز [دورکعتی] در شب اول که در هر رکعت یک بار حمد و سی بار سوره توحید خوانده می‌شود.

۲. دوازده رکعت نماز [دورکعتی] در شب اول که در هر رکعت یک بار حمد و پانزده بار سوره توحید خوانده می‌شود.

۳. روزه در این ماه هر مقدار که در توان شخص بود. به‌ویژه در روز نخست این ماه. در روایت است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله [جز رمضان] هیچ ماهی را کامل روزه نمی‌گرفت، مگر ماه شعبان را.

۴. دادن صدقه؛ در روایت است هر که در ماه شعبان صدقه‌ای بدهد خدا آن را می‌پرورد تا در قیامت آن را که به‌‌اندازه کوه احد شده است به او برگرداند.

۵. استغفار در روایت است هرکه در شعبان هفتاد بار استغفار کند خداوند گناهان او را می‌بخشد، اگرچه به تعداد ستارگان آسمان باشد. در روایتی دیگر آمده است در هر روز شعبان هفتاد بار این استغفار را بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي‏ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ‏ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ‏ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ‏».

۴. گفتن این ذکر در کل ماه شعبان به تعداد هزار بار: «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏ وَ لَا نَعْبُدُ إِلَّا إِيَّاهُ‏ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ‏ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون‏».

۵. خواندن  صلوات_شعبانیه در هنگام ظهر و اذان در هر روز.

 فضیلت روزه در ماه شعبان

امام صادق علیه السلام

🔹 صیَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُکْثِرُ الصِّیَامَ فِی شَعْبَانَ إِلَّا أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ مَعِیشَتِهِ وَ کَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَى‏ مَا یَکُونُ لِمَنْ یَصُومُ یَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَنْ تَجِبَ لَهُ الْجَنَّة

🔸روزه ماه شعبان، ذخیره روز قیامت است. هیچ بنده‏اى نیست که در ماه شعبان روزه فراوان بگیرد جز اینکه خداوند کار زندگیش را اصلاح کند و شر دشمن را از او بگرداند. کمترین ثواب کسی که یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد این است که بهشت بر او واجب می‌شود.

  امالی صدوق 15

فضیلت روز اول شعبان

🔸روز اوّل: روزه اين روز فضيلت بسيار دارد، از امام صادق عليه السّلام روايت شده: هركه روز اول شعبان را روزه بگيرد، بى تردید بهشت بر او واجب می شود، و سيّد ابن طاووس از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله ثواب بسيارى روايت كرده براى كسى كه سه روز اوّل اين ماه را روزه بدارد، و در شب هاى آن، دو ركعت نماز بجاى آورد، با اين ترتيب كه در هر ركعت سوره «حمد» يك بار، و سوره «قل هو اللّه احد» يازده بار خوانده شود، 

مفاتیح الجنان