مهنــا

​

دوتا اباعبدالله

دلمون زائر مزار خاکی و بی زائر امام صادق (ع) در بقیع کنیم…

شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت

قبر و عالم برزخ 

در قرآن کریم کلمه برزخ سه مرتبه  ذکر شده است  که فقط یکی از آن سه به معنای عالم پس از مرگ می باشد؛

«و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون» مؤمنون/۱۰۰

و در پیشاپیش آنان برزخی است تا روزی که بر انگیخته می شوند.

درباره کیفیت عالم برزخ

شاید بتوان از همین کلمه برزخ کیفیت عالم پس از مرگ را حدس زد عالمی بین دنیا و آخرت ، البته نه صرفا بینونت زمانی بلکه یعنی برتر از حیات دنیوی و پایین تر از قیامت .

علامه حسن زاده آملی:

روح انسانی بدون برزخ نمی‌تواند وارد عالم محشر و بهشت یا جهنم ابدی شود؛ زیرا انتقال از محیطی به محیط دیگر که از هر نظر با محیط اول متفاوت است، در صورتی قابل تحمل خواهد بود که مرحله میانه‌ای وجود داشته باشد؛ مرحله‌ای که بعضی از ویژگیهای مرحله اول و پاره‌ای از ویژگیهای مرحله دوم در آن جمع باشد.

 اتحاد عاقل به معقول،ص۲۶۳ 

در احادیث گاهی با کلمه قبر به عالم پس از مرگ اشاره شده است؛

مثل این حدیث از امام سجاد علیه السلام ؛ قبر باغی است از باغهای بهشت و یا گوشه ای است از گوشه های دوزخ.

الْقَبْرُ رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النَّار

امام صادق علیه السلام؛

اَلبَرْزَخُ الْقَبْرُ ، وَ هُوَ الثَّوابُ وَالْعِقابُ بَیْنَ الدُّنْیا وَالاْخِرَهُ

برزخ قبر است و قبر پاداش و مجازات بین دنیا و آخرت است.

نورالثقلین،ج۳،ص۵۵۳

و فرمود: به خدا سوگند من بر شما از برزخ می ترسم، سوال شد برزخ چیست؟ فرمودند:

«اَلْقَبْرُ مُنْذُ حِینِ مَوْتِهِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَام»

مقصود از برزخ قبر انسان است از لحظه مرگ تا روز رستاخیز.

بحارالانوار، ج ۶، ص۱۱۶

 پيامبر اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم فرمودند:

مِهر خداوندى از آنِ كسى باد كه فرزند خود را در نيكو شدنش يارى دهد، بدين گونه كه از خطايش درگذرد و براى او دعا كند تا رابطه‌اش با خدا برقرار باشد.

رَحِمَ اللّه ُ مَنْ أَعانَ وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ وَهُـوَ أَنْ يَعْـفُـوَ عَنْ سَيِّـئَتـِهِ وَيَدْعُوَلَهُ فيما بـَيْنَهُ وَبَيْنَ اللّه ِ. 

بحارالانوار، ج ١٠٤، ص ٩٨

سلام آقا جان

چقدر سخته با مردم در ارتباط بودن و مرتکب معصیت نشدن. یه رفتار، یه گفتار، یه عمل حتی بدون قصد و غرض ممکنه روی یه نفر انقدر اثر خوب یا بد بذاره که خودت تعجب کنی. حالا اگه اثر خوب باشه مشکلی نیست؛ ولی خدا نیاره روزی رو که روی دیگران اثر منفی بذاریم. واقعا بعدش نمیدونم چطور باید دلش رو به دست آورد و راضیش کرد.

و معلم اثرگذارترین فرد توی جامعه است.

اللهم عجل لولیک الفرج

🖋حسینی لیلابی

گاهی انسان با  گرفتاری هایی مواجه می شوند که برطرف نمودن آنها از طریق اسباب عادی ممکن نیست، یا حداقل بسیار مشکل است؛  به جای ناامید شدن و زانوی غم در بغل گرفتن یکی از روشهای توصیه شده در چنین مواقعی عریضه نویسی است.

عریضه نویسی که نوعی توسل محسوب میشه یکی از شیوه های دعا و اظهار نیاز به درگاه خداوند است که در فرهنگ اسلامی همواره مورد توجه بوده است.

علامه مجلسی نمونه‌هایی از عریضه‌ها را در کنار سایر توسلات در بحار الانوار آورده است.  

عریضه‌نویسی، در ادیان پیش از اسلام نیز وجود داشته است از جمله عریضه‌نویسی یهودیان در پای دیوار ندبه است. آن‌ها نامه‌های خود را با مضون دعا و درخواست، خطاب به خدا نوشته و با آرزوی اجابت، آن را در شیارهای این دیوار قرار می‌دهند.

🔸عریضه دو نوع نوشته میشود؛

√خداوند رامخاطب کرده و با اشاره به جایگاه معصومین و توسل به آنها حاجت خود را طلب میکند

√یکی از حضرات معصومین مخاطب نامه است و از جایگاه قرب و منزلت و اختیارات ولی الله حاجت طلب میکند.

نکته

مهم نوشتن عریضه است اما اینکه کجا بیندازی اهمیتی ندارد معمولا عریضه در چاه یا آب روان انداخته میشود ولی اگر بعد از نوشتن روی دست بلند کنی و حاجت بخواهی نیزکفایت میکند.

باید معتقد باشی به هر صورت این نامه به امام می رسد و انشاءالله حاجتت را برآورده خواهد ساخت.

یک نمونه عریضه طبق تعلیم امام صادق(ع):

کفعمی ضمن حدیثی مُرسَل عریضه‌ای را از امام صادق(ع) نقل می‌کند: «هر کس رزق و روزی‌اش کم باشد و زندگی بر او سخت بگذرد و یا حاجت مهم دنیوی یا اخروی داشته باشد، بر روی ورقه سفیدی این متن را طوری بنویسد که نام‌ها در یک سطر قرار گیرد و سپس آن را به هنگام طلوع آفتاب در آب جاری بیندازد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْمَلِکِ الْحَقِّ [الْجَلِیلِ] الْمُبِینِ مِنَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ إِلَی الْمَوْلَی الْجَلِیلِ سَلَامٌ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَینِ وَ عَلِی وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسَی وَ عَلِی وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِی وَ الْحَسَنِ وَ الْقَائِمِ سَیدِنَا وَ مَوْلَانَا صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ رَبِّ إِنِّی مَسَّنِی الضُّرُّ وَ الْخَوْفُ فَاکْشِفْ ضُرِّی وَ آمِنْ خَوْفِی بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ نَبِی وَ وَصِی وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اشْفَعُوا لِی یا سَادَاتِی بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنَّ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ لَشَأْناً مِنَ الشَّأْنِ فَقَدْ مَسَّنِی الضُّرُّ یا سَادَاتِی وَ اللَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فَافْعَلْ بی‌یا رَبِّ کَذَا وَ کَذَا.

ب جای عبارت کذا و کذا مشکل نوشته می شه

مصباح کفعمی ،ص۴۰۳

من معلّم هستم

زندگی ، پشت نگاهم جاریست

سرزمین کلمات ، تحت فرمان منست

قاصدک های لبانم هر روز سبزه ی نام خدا را به جهان می بخشد

من معلّم هستم

گرچه بر گونه ی من سرخی سیلی صد درد ، درخشش دارد

آخرین دغدغه هایم اینست :

نکند حرف مرا هیچ کس امروز نفهمید اصلاً ؟

نکند حرفی ماند ؟

نکند مجهولی روی رخساره ی تن سوخته ی تخته سیاه جا مانده ست ؟

من معلّم هستم

هر شب از آینه ها می پرسم :

به کدامین شیوه ، وسعت یاد خدا را بکشانم به کلاس ؟

بچه ها را ببرم تا لب دریاچه ی عشق ؟

غرق دریای تفکر بکنم ؟

با تبسم یا اخم ؟

با یکی بود و نبود، زیر یک طاق کبود ؟

یا کلاغی که به خانه نرسید ؟

قصّه گویی بکنم ؟

تک به تک یا با جمع ؟

بدوم یا آرام ؟

من معلّم هستم

نیمکت ها نفس گرم قدم های مرا می فهمند

بال های قلم و تخته سیاه ، رمز پرواز مرا می دانند

سیب ها دست مرا می خوانند

من معلّم هستم

درد فهمیدن و فهماندن و مفهوم شدن همگی مال منست

من معلّم هستم

روز معلم مبارک باد

از عارفی پرسیدند:

بهترین آیه ای که خداوند با بنده اش عاشقانه حرف زده چیست؟

فرمود:

الیس الله بکاف عبده

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟!

معلم باغبان باغ عشق♡ است معلم قافله سالار عشق♡ است همه کار معلم کار عشق♡ است

روز معلم پیشاپیش بر همه فرهنگیان اصیل مبارک باد♡

همین الان لیوان هایتان را زمین بگذارید!!!

استادي درشروع كلاس درس ، ليواني پراز آب به دست گرفت. آن را بالا گرفت كه همه ببينند.بعد از شاگردان پرسيد: به نظر شما وزن اين ليوان چقدر است ؟

شاگردان جواب دادند 50 گرم ، 100 گرم ، 150 گرم ……. استاد گفت : من هم بدون وزن كردن ، نمي دانم دقيقا’ وزنش چقدراست . اما سوال من اين است : اگر من اين ليوان آب را چند دقيقه همين طور نگه دارم ، چه اتفاقي خواهد افتاد ؟ شاگردان گفتند : هيچ اتفاقي نمي افتد . استاد پرسيد :خوب ، اگر يك ساعت همين طور نگه دارم ، چه اتفاقي مي افتد ؟ يكي از شاگردان گفت : دست تان كم كم درد ميگيرد.

حق با توست . حالا اگر يك روز تمام آن را نگه دارم چه ؟

شاگرد ديگري جسارتا’ گفت : دست تان بي حس مي شود . عضلات به شدت تحت فشار قرار ميگيرند و فلج مي شوند . و مطمئنا’ كارتان به بيمارستان خواهد كشيد ……. و همه شاگردان خنديدند . استاد گفت : خيلي خوب است . ولي آيا در اين مدت وزن ليوان تغييركرده است ؟ شاگردان جواب دادند : نه

پس چه چيز باعث درد و فشار روي عضلات مي شود ؟ درعوض من چه بايد بكنم ؟

شاگردان گيج شدند . يكي از آنها گفت : ليوان را زمين بگذاريد.

استاد گفت : دقيقا’ مشكلات زندگي هم مثل همين است .

اگر آنها را چند دقيقه در ذهن تان نگه داريد اشكالي ندارد . اگر مدت طولاني تري به آنها فكر كنيد ، به درد خواهند آمد . اگر بيشتر از آن نگه شان داريد ، فلج تان مي كنند و ديگر قادر به انجام كاري نخواهيد بود. فكركردن به مشكلات زندگي مهم است . اما مهم تر آن است كه درپايان هر روز و پيش از خواب ، آنها را زمين بگذاريد. به اين ترتيب تحت فشار قرار نمي گيرند .

هر روز صبح سرحال و قوي بيدار مي شويد و قادر خواهيد بود از عهده هرمسئله و چالشي كه برايتان پيش مي آيد ، برآييد!

پس همين الان ليوان هاتون رو زمين بذاريد

زندگي كن….

زندگي همينه

مکتب وجدان

دانش آموزی چنین حکایت می کند: ساعت امتحان درس دینی بود. تنبلی و سستی در درس خواندن کار دستم داده بود و اضطراب سراپای وجودم را فرا گرفته بود. چه کنم؟

هر لحظه فکری به ذهنم می آمد آخر تصمیم خود را گرفتم و از روشی که قبلاً نیز بارها استفاده کرده بودم، کمک گرفتم.

آری، کتاب بینش دینی را در کشوی میزی گذاشته و با ظرافت تمام آنرا طوری قرار دادم که نه کسی متوجه شود و نه به هنگام استفاده دچار مشکل شوم. لحظه ای احساس آرامش کردم. خانم  معلم وارد کلاس شد و سؤالها را به ما داد و من آماده… اما ناگهان او همه بچه های کلاس را غافلگیر کرد. آهسته آهسته به سوی تخته سیاه رفت و بر روی آن آیه ای کوتاه از کتاب بزرگ آسمانی نوشت:

ان ربک لبالمرصاد فجر/ 14

 به راستی خدای تو در کمین گنهکاران است

سپس رو به ما کرد و تنها یک کلام گفت: آخرین نفر ورقه های امتحان بچه ها را به دفتر بیاورد و به من تحویل بدهد) و آنگاه پیش چشمان مبهوت ما از کلاس خارج شد. او نگاه همواره ناظر خداوند را به یاد ما آورد و خود رفت، حالت عجیبی به من دست داد. در ورقه ام هیچ چیز ننوشتم، جز یک بیت شعر:

خوشا در مکتب وجدان نشستن 

شدن صفر و زنامردی گسستن