۸- وَ قَالَ (عليه السلام): إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَي أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ.

و درود خدا بر او فرمود: چون دنیا به كسی روی آورد، نیكی های دیگران را به او عاریت دهد، و چون از او روی برگرداند خوبی های او را نیز برباید.

نهج البلاغه/ حکمت ۸