مهنــا

 امام رضا عليه السلام: مَن فَرَّجَ مِن مُؤمِنٍ، فَرَّجَ اللّه ُ عَن قَلبِهِ يَومَ القِيامَةِ؛

هر كه غم و نگرانى مؤمنى را بزدايد، خداوند در روز قيامت گره غم از دل او بگشايد.

 ميزان الحكمه جلد 5 صفحه 280

میتوان زیبا زیست…
نه چنان سخت که از عاطفه دلگیر شویم،
نه چنان بی مفهوم که بمانیم میان بد و خوب!
لحظه ها میگذرند
گـــــرم باشیم پر از فــــکر و امید…
عشـــــق باشیم و سراسر خــورشید…

​
ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﺷﻨﯿﺪﯾﻦ ﯾﺎ ﻧﻪ !!!

ﻣﯿﮕﻦ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺳﺐ ﺑﺨﻮﺍﺩ ﺍﺯ ﺭﻭﺩﺧﻮﻧﻪ ﺭﺩ ﺑﺸﻪ، ﺍﻭﻝ ﺁﺏ ﺭﻭ ﮔﻞ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺑﻌﺪ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﻪ!!

ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﻦ ﭼﺮﺍ؟

ﭼﻮﻥ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺗﻮ ﺁﺏ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ ﻭ ﺗﺤﺖ ﻫﯿﭻ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﭘﺎﺷﻮ ﺭﻭ ﺍﻭﻥ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﻩ! ﭼﻮﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻧﻮﻋﻪ ﺧﻮﺩﺷﻪ ﺗﻮ ﺁﺏ…

ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﻪ ﻋﮑﺲ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ…

ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﻣﺎ ﺁﺩﻣﺎ:

ﺭﻭ ﺩﻝ ﻫﺎﯼ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ،

ﺭﻭ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ،

ﺭﻭ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻫﻤﺪﯾﮕﻪ،

ﻭ ﺭﻭﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﻤﻮﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺩﻭﺳﺘﺸﻮﻥ ﺩﺍﺭﯾﻢ،

ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﭘﺎ ﻣﯿﺬﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﯿﻢ.

لطفا انسان باشید.

زمانی که خدا لبخند زد، دختر زاده شد تا نعمت خانه پدر و مادرش شود، دختر مسلمان برکتی است که دشمنان می‌خواهند، او را نماد قهقه شیطان کنند.

 روز میلاد تو را به نام من کرده‌اند، روز دختر، روز تو که دختری پاک بودی و اصالتت از شاخسار خاندان معصومت ریشه می‏گیرد؛ دختری که پاکیت، نام معصومه را برایت برگزید و شدی مریم اهل بیت و کریمه آسمان و زمین.

روزی که به قم آمدی آسمان و زمین عطر غریب طوس گرفت، چراکه حورای طوسی برای یاری برادرش آمده بود و امروز بازهم در قم عطر طوس پیچیده است چون مسافری غریب به تهنیت و شادباش آمده است؛ برادری به دیدار خواهرش آمده است…

می‌گویند از لبخند خدا زاده شدی و من با افتخار به دختر بودنم، هرگاه که خنده معصومانه‌ای را می‌بینم بی‌اختیار به یاد خودم می‌افتم که جلوه رضای الهی برای خانواده‌ام هستم آن زمان که با آفریده شدنم، لبخند خدا را به همراه داشتم.

دختر بودن یعنی رسیدن به آخرین نردبان تکامل که الگو و اسوه باشد نه تنها برای زنان بلکه هم برای زنان و هم برای مردان دنیا و من می‌خواهم برای همه الگو باشم.

گل خوش‌بو و ریحانه بهشتی هم نام دیگر من است و مکتبم چه والا و گرانقدر است که بالندگی من را با نام‌های زیبا رقم زده است.

احساس غرور می‌کنم، نه از روی تکبر و خودبینی که این اصلی است که امامم من را به آن توصیه کرده است تا غرورم نگذارد هیچ مردی مرا بازیچه هوس‌های خود کند.

و پیامبرم من را به حیا و عفت توصیه کرده است، حیا و عفتی که امروز آلت دست، سبک سران و بی‌دینانی شده است تا مرا هم همچون زنان خود به ورطه نابودی اخلاق بکشانند.

من یک دخترم، دخترمسلمانی که به یاد می‌آورد، زمانی را که جاهلیت عرب، دختران خویش را با شرمساری از داشتنشان، زنده به گور می‌کردند و امثال من را مایه ننگ خود می‌دانستند، اما بزرگ مرد مکتب من با بوسه بر دستان دختر خود به همه آموخت که من بهترین فرزندان هستم.

امروز جاهلیت دیگری می‌خواهد من و تو را که جلوه‌های لبخند خداییم، گرفتار قهقه‌های شیطانی خود کند، روسری‌هایمان را کمی به عقب می‌کشاند، چهره‌هایمان را بزک می‌کند و لباس‌هایمان روز به روز بیشتر آب می‌رود و تنگ می‌شود و حالا لبخند خدایی بر رخسارمان کم‌رنگ شده است.

چندی پیش دختران جوانی را دیدم که در خیابان‌های شهرم، دوچرخه‌سواری می‌کنند و مردها با چشم‌هایشان مسیر را برای آنان باز می‌کنند.

ورزش و تفریح برای ما هم لازم است، اما با خودنمایی؟ قبول دارم که ما جایی را مختص خودمان نداریم تا بتوانیم به راحتی توانایی‌هایمان را در آن جا تقویت کنیم، اما آیا درست است برای رسیدن به لذت کسب توانایی، هنجار جامعه را زیر سوال ببریم و نگاه‌های هرزه را به طرف خود جلب کنیم؟

قهقه شیطان به گوش می‌رسد، کمی که خوب گوش کنی می‌بینی که چشم و گوشمان را بسته‌اند تا نتوانیم، برکت خانه‌مان باشیم.

مادر بودن وظیفه و رسالت سنگین آینده من و توست و اینک شیطان می‌خواهد، نوچه‌های خودش را راهی دامان من و تو کند تا لشگری شیطانی را برای فردایمان، مهیا کند و من و تو بازهم چشم به صفحه‌ای دوخته‌ایم که هرچند نامش من و تو است اما یک دنیا فاصله انداخته است میان من و تو تا خودش ما بشود.

اگر کلاه داشتی می‌گفتم، کلاهت را قاضی کنی اما خدا را شکر که کلاهی را که سر مادر بزرگ‌هایمان گذاشتند، کسی نمی‌تواند سرمان بگذارد، اگر خودمان نخواهیم، و می‌دانم نه تو و نه من این را نمی‌خواهیم.

بیا کمی دخترانه بیاندیشیم؛ جان من اگر روزی به تو بگویند به این ایمان داری که لبخند خدایی؟ چه خواهی گفت؟

کجای چهره رنگ کرده ما نشانی از خدایی بودن دارد که بخواهیم لبخند ملکوتیش را برای دیگران تداعی کنیم؟

این روزها بیشتر از هر زمان دیگری ندای «العجل» در صحرای غربت پیچیده است، دل مولایمان را به درد آورده‌ایم، جان مولا بیا کمی معصومه‌وار باشیم.

برگرفته شده از mnasfiya.blog.ir

‍سروده ای زیبا از حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری، در مورد خاک قم و حضرت معصومه سلام الله علیها:

خاك قم ای عرش همه خاكيان

مايه خمير همه افلاكيان

قبله معبود و حريم امان

عُش امامان و امام زمان

خاك شدي در ره دخت علي

خاك شده در تو هزاران ولي

بوسه زدي بر كف پايش به راه

وه كه چه لطفي به تو دارد اله

وهر پاكي بدي اي تابناك

عرش ‌نشين گشته ‏اي خاك پاك

دختر دين، پاي به فرق تو زد

فرق به پاي تو زدن مي‏ سزد

خاك ببين تا به كجا مي ‏رسد

خاک ببين چون به سماء مي ‏رسد

اين همه لطفي كه به خاك قم است

از قدم نور مه هفتم است

نور دل مردم و نور حقي

اي به تو معلوم سعيد از شقي

 نام تو معصومه نهاده است حق

فارقه ظلمت شام از شفق

پرده نشين صفت «يا خفي»

حسن تو بر حسن خدا مكتف را

جاه و جلال و جبروت تو را

كس چه شنيده است به ارض و سما

مصدر افعالي و صرّاف جود

مايه دلگرمي حق در وجود

مفتخر از پاكي تو امهات

مادر اركاني و ام جهات

درس طهارت كه دهي بر همه

يك دو سه جمله بود از فاطمه

پاك بگو پاك شنو پاك بين

پاك بينديش و طهارت گزين

من كه ندارم گله از بخت خويش

يافتم آسان ز تو هر سخت خويش

ريزه خور سفره جود تو ايم

قطره ناچيز ز بود تو ايم

پاي مكش از سر ما هيچ گاه

تا نشود عاقبت ما تباه

دي كه نشستم بر او رو به ‏رو

گفت ضميرم سخني نقل از او

«جعفر» ما كار به سامان رسد

نوبت احسان به غلامان رسد

هر كه غلام در اين خانه شد

در دو جهان گوهر يكدانه شد

حاجت اگر هست تو را گو به ما

تا بستانيم ز حق بر شما

پرسي اگر اينكه چه خواهي به سير

خواه شود عاقبتت ختم خير

هر چه ز ما خواسته ‏اي باك نيست

معرفتي خواه كه در خاك نيست

پر شود از غصه و غم گر دلت

حل شود از جانب ما مشكلت

‌ ‌

​

پایبندی بانوان به حجاب، آنان را در رسیدن به مدارج عالی معنوی کمک می کند و از سقوط به پرتگاه هایی که در سر راه آنان قرار دارد مانع می شود.

چرایی نامگذاری روز حجاب و عفاف

بیست و یکم تیرماه سالروز قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب به عنوان روز عفاف و حجاب نامگذاری شده است. روزی که دژخیمان رضاخان مردم معترض به کشف حجاب را درمسجد گوهرشاد به خاک و خون کشید.

 راوی:

قيلَ لِلصـادِقِ عليه‏ السلام:

عَلى ماذا بَنَيْتَ أَمْرَكَ؟

فَقالَ عليه ‏السلام: عَلى أَرْبَعَةَ أَشْياءَ:

عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلى لايَعْـمَلُهُ غَيرى فَاجْتَهَدْتُ؛

وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ مُطَّلِعٌ عَلىَّ فَاسْتَحْيَيْتُ؛

وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزقى لايَاكُلُهُ غَيرى فَا طْمَانَنْتُ؛

وَ عَلِمْتُ أَنَّ اخِرَ أَمْرى الْمَوتُ فَاسْتَعْدَدتُ.

به امام صادق عليه‏ السلام گفتند:

كار خود را به چه اساسى استوار ساخته‏‌اى؟

فرمود: بر چهار بنيان:

[اول] دانستم كه عمل مرا كسى ديگر انجام نمی‌دهد پس تلاش نمودم؛

[دوم] دانستم كه خداى بر من آگاه است پس حيا كردم؛

[سوم] دانستم كه روزى مرا ديگرى نمی‌خورد پس آرام گرفتم؛

[چهارم] دانستم كه پايان كار من مرگ است پس براى آن آماده شدم.

بحار الانوار: ج78، ص228، ح100

فایل صوتی

شهادت امام جعفر صادق علیه السلام
حجت الاسلام والمسلمین معاونیان
سید مجید بنی فاطمه
جواد مقدم

فایل صوتی

حاج مهدی رسولی

سینه زنی شهادت امام صادق علیه‌السلام

از امام صادق صلوات الله و سلام علیه روایت شده، که به یکی از شاگردانشان فرمودند ، از من چه آموختی ؟

عرض کرد یا مولای هشت مسئله آموختم.

حضرت فرمودند:بیان کن تا بدانم.

گفت :
اول: دیدم هر دوستی را که در زمان مرگ از دوستش جدا میشود ، پس سعی کردم همتم را در چیزی بکار برم که ترکم نمی کند و مونس تنهائی من است و آن کار خیر است.
ِ
حضرت سلام الله علیه فرمودند : احسنت و الله

دوم: دیدم افرادی را که به حسب و مال و فرزند و اینگونه چیزها افتخار می کنند، و من بزرگترین فخر را در گفته خدای متعال دیدم که فرموده “در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست” ( حجرات / ۱۳ ) پس سعی کردم نزد خدای متعال گرامی باشم.
ِ
حضرت سلام الله علیه فرمودند : احسنت و الله

سوم: دیدم بیهودگی مردم و خوشگذرانی آنها را و شنیدم فرموده خدای متعال را ” و اما کسى که از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید، و نفس خود را از هوس باز داشت… پس جایگاه او همان بهشت است”. ( نازعات /۴۱) ” پس سعی کردم بیهودگی را از خود دور کنم تا آنکه در فرمانبری خدای متعا ل مستقر باشم.
ِ
حضرت سلام الله علیه فرمودند : احسنت و اللهِ

چهارم : دیدم هرکس هر گاه چیز گرانبهائی دارد سعی در حفظ آن می نماید و فرموده خدای متعال را بیاد آوردم که فرموده” کیست آن کس که به خدا وامى نیکو دهد تا [نتیجه‌اش را] براى وى دوچندان گرداند و او را پاداشى خوش باشد؟ “ (حدید / ۱۱) پس دوچندان شدن را دوست داشتم و هیچ کس را نگهدارنده تر از او ندیدم و هر چیزی را که گرانبها دیدم به او سپردم تا ذخیره روز احتیاجم به او باشد.
ِ
حضرت سلام الله علیه فرمودند : احسنت و الله

پنجم: دیدم حسادت مردم را به یکدیگر در روزی و فرموده خدای متعال را دیدم که” ما [وسایل‌] معاش آنان را در زندگى دنیا میانشان تقسیم کرده‌ایم، و برخى از آنان را از [نظر] درجات، بالاتر از بعضى [دیگر] قرار داده‌ایم تا بعضى از آنها بعضى [دیگر] را در خدمت گیرند، و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان مى‌اندوزند بهتر است” ( زخرف / ۳۲ ).پس بهیچ کس حسد نبردم و بر از دست دادن هیچ چیز تأسف نخوردم.
ِ
حضرت سلام الله علیه فرمودند : احسنت و اللهِ

ششم: در دنیا دشمنی افراد را به یکدیگر و عقده و کینه هائی که در سینه های آنهاست را دیدم و فرموده خدای متعال را شنیدم که فرموده “در حقیقت، شیطان دشمن شماست، شما [نیز] او را دشمن گیرید. ” ( فاطر / ۶)پس بجای دشمنی با دیگران به دشمنی با شیطان پرداختم.
ِ
حضرت سلام الله علیه فرمودند : احسنت و اللهُ

هفتم : سختی و کوشش مردم را در بدست آوردن روزی دیدم و فرموده خدای متعال را شنیدم که ” و جن و انس را نیافریدم جز براى آنکه مرا بپرستند. از آنان هیچ روزیى نمى‌خواهم، و نمى‌خواهم که مرا خوراک دهند. خداست که خود روزى بخش نیرومند استوار است.” ( ذاریات / ۵۶ )

و دانستم که وعده و قول خدای متعای راست است و به وعده او آرامش گرفته و راضی به قولش شدم و برآن چیزی که از او بر من است پرداختم.
ِ
حضرت سلام الله علیه فرمودند : احسنت و اللهِ

هشتم: مردمی را دیدم که به تندرستی خود می نازند و قومی به زیادی اموال و گروهی به دیگران و فرموده خدای متعال را دیدم که “و هر کس از خدا پروا کند، [خدا] براى او راه بیرون‌شدنى قرار مى‌دهد. و از جایى که حسابش را نمى‌کند، به او روزى مى‌رساند، و هر کس بر خدا اعتماد کند او براى وى بس است.” ( طلاق / ۲ ) پس به خدای متعال توکل کردم و توکلم را از دیگران بریدم.

حضرت سلام الله علیه فرمودند:

بخدا قسم که تورات و انجیل و زبور و فرقان و کتابهای آسمانی دیگر به همین هشت مطلب ارجاع میدهد.

 ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسى، تنبیه الخواطر و نزهه النواظر المعروف_ج1_ص130