حضرت آيت الله جوادي آملي

اين كه قرآن مى فرمايد: «وَكانَ عَرشُهُ عَلَى الْماء»1

عرش الهی بر آب واقع شده، چه معنايى دارد؟

آب مفهومى جامع است و مصاديق بسيار دارد.

علم هم يكى از مصاديق آب است.

علم در حقيقت آب زندگانى است و عالم براى هميشه زنده است:

«اَلعُلماءُ باقُونَ كَما بَقِىَ الدَّهْر»2

منظور از اين علم، علم تدبير و فرمانروايى است.

در آيه اى كه فرمود: «وَكانَ عَرشُهُ عَلَى الْماء»3

يا «ثُمَّ استَوى عَلَى الْعَرش»4

آب زندگانى و آب حيات كه علم و قدرت الهی است، زير بناى تمام مسائل عالم است نه آب ظاهرى؛

زيرا آب ظاهرى مانند خاك و هوا بعدا پديد آمده است.

آب ظاهرى حقيقتى دارد كه كه عرش بر آن استوار است؛ چنان كه آتش و هوا و خاك هم روى آب است.

بنابراين، آبى كه عرش بر آن استوار است شى ءِ مادى نيست و مى تواند يك حقيقت معنوى باشد.

1. سوره هود11: آيه 7.

2. يَا كُمَيْلُ هَلَكَ خُزَّانُ الْأَمْوَالِ وَ هُمْ أَحْيَاءٌ وَ الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِيَ الدَّهْرُ أَعْيَانُهُمْ مَفْقُودَةٌ وَ أَمْثَالُهُمْ فِي الْقُلُوبِ مَوْجُودَةٌ؛ بحارالأنوار، ج 1، ص 187.

3. سوره هود11: آيه 7.

4. سوره اعراف7: آيه 54.

منبع : هدانا برگرفته ازپرسش ها و پاسخ ها