مهنــا

این زندگی همونیه که همیشه روی خوشش رو نشون نمیده.

پس نیاز نیست همیشه بهش اهمیت بدی!

گاهی وقتا باید نقطه بذاری و دوباره شروع ‌کنی و دوباره بجنگی و دوباره بخندی…

هر وقت مادرت بهت گفت:

یه چیزی بپوش

 سرما نخوری،

مواظب خودت باش…

شب زود برگرد خونه…

تو در جوابش بگو:

منم دوستت دارم♡

​امام صادق(علیه السلام): 

نَحْنُ صُبَّرٌ وَ شيعَتُنا اَصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ، كَيْفَ صارَ شيعَتُكُمْ اَصْبَرُ مِنْكُمْ؟ قالَ: لاَِنّا نَصْبِرُ عَلى ما نَعْلَمُ وَ شيعَتُنا يَصْبِرُونَ عَلى مالايَعْلَمُونَ. 

ما خاندان، صبور و شكيبائيم و شيعيان ما، از ما هم شكيباترند. گفتم: جانم به فدايت، چگونه شيعيان شما از شما شكيباترند؟ فرمود: چون صبر ما بر چيزى است كه مى دانيم. امّا شيعيان ما صبر و شكيبائى مى ورزند بر چيزى كه نمى دانند.

بحارالانوار،71/80

امام على عليه السلام :

كلُّ راجٍ طالِبٌ و كُلُّ خائفٍ هارِبٌ .

هر اميدوارى جوينده است و هر بيمناكى گريزان [ از آنچه مى ترسد ] .  

 أمالي مفيد : ۲۰۷/۳۸

امیرالمؤمنین عـلـے عليه السلامـ  :

قُلوبُ العِبادِ الطّاهِرَةُ مَواضِعُ نَظَرِ اللّهِ سبحانَهُ ، فمَن طَهَّرَ قَلبَهُ نَظَرَ إلَيهِ. 

دل‌هاى پاكِ بندگان، نظرگاه خداى سبحان است؛ 

پس هر كه دلِ خويش را پاك گرداند، خداوند به آن نظر افكند. 

غرر الحكم، حدیث ۶٧٧٧

​● ویژگی های والدین سمی 

1- والدین سمی خودمدار هستند و گنجایش کمی برای همدلی دارند: آنها همیشه نیازهای خود را در اولویت قرار می دهند و احساسات و نیازهای فرزندان را در نظر نمی گیرند. آنها به این فکر نمی کنند که رفتارشان چه اثری بر فرزندان دارد و به سختی می توانند احساسات آنها را درک کنند.

2- بی ادب هستند : آنها نمی توانند حتی ذره ای به فرزندان احترام بگذارند و با ادب و مهربانی رفتار کنند. 

3- از نظر احساسی واکنش پذیر هستند: والدین سمی اغلب نمی توانند احساساتشان را کنترل کنند. آنها غیر قابل پیش بینی هستند و همه چیز را بیش از اندازه بزرگ می کنند .

4- کنترل گر هستند : آنها می خواهند به فرزندانشان بگویند چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی و چگونه باید آن را انجام دهند. 

5- خشمگین هستند : آنها خشن و پرخاشگر هستند یا پرخاشگری منفعل دارند و فرزندان را با گوشه و کنایه های زیر لب ، عمدی فراموش کردن مسائل یا با قهر کردن آزار می دهند.

6- ایراد گیر هستند : فرزندان هر کاری می کنند پدر و مادر سمی هرگز از آنها راضی نمی شوند . آنها در همه چیز عیب و ایرادی پیدا می کنند . 

7- حیله گر هستند: با تغییر دادن واقعیت سعی می کنند خودشان را خوب جلوه بدهند. آنها از احساس گناه، انکار و ناچیز شمردن برای رسیدن به خواسته هایشان استفاده می کنند. 

8- سرزنش گرهستند:آنها مسئولیت رفتار و نقش خود را در ناکارآمدی خانواده نمی پذیرند و همه تقصیرها را به گردن دیگران می اندازند. 

9- پرتوقع هستند:آنها از فرزندان انتظاردارند تا همه کارهایشان را کنار بگذارند و فقط به نیازهای آنها رسیدگی کنند.توجهی به فرزندان، برنامه‌ریزی ها و نیازهایشان ندارند. فقط خودشان اهمیت دارند و فرزندان باید هرکاری از دستشان برمی آید، برای نجات آنها انجام دهند. 

10- مایه ی آبروریزی هستند:رفتار ناشایستی دارند.برای نمونه لطیفه های نامناسب تعریف می کنند،وارد مشاجره های فیزیکی می شوند و شوخی های ناشایست می کنند و در کل طوری رفتار می کنند که فرزندان خجالت می کشند که آنها را به عنوان والدین شان معرفی کنند.

11- بی رحم هستند:والدین سمی کارهایی می کنند و چیزهایی می گویند که به شدت بی رحمانه اند.آنها فرزندانشان را مسخره می کنند ، آنها را با اسامی ناشایست صدا می کنند، نقطه ضعف های آنها را خاطر نشان می کنند و عمدا موضوعاتی را پیش می کشند که فرزندانشان به آنها حساس هستند .

12- حریم را رعایت نمی کنند: آنها در مسائل شخصی فرزندان دخالت می کنند و نمی پذیرند که آنها فردی بالغ و کاملا مستقل هستند.پدر و مادر سمی می خواهند مسائل شخصی زندگی فرزندانشان را بدانند،به حریم خصوصی آنها احترام نمی گذارد.  

ادامه دارد…

امام علی علیه السلام:

بَادِرُوا الْعَمَلَ وَ خَافُوا بَغْتَةَ الْأَجَلِ فَإِنَّهُ لَا يُرْجَى مِنْ رَجْعَةِ الْعُمُرِ مَا يُرْجَى مِنْ رَجْعَةِ الرِّزْقِ مَا فَاتَ الْيَوْمَ مِنَ الرِّزْقِ رُجِيَ غَداً زِيَادَتُهُ وَ مَا فَاتَ أَمْسِ مِنَ الْعُمُرِ لَمْ يُرْجَ الْيَوْمَ رَجْعَتُهُ 

در اعمال نيكو شتاب كنيد، و از فرارسيدن مرگ ناگهانى بترسيد، زيرا آنچه از روزى كه از دست رفته، اميد بازگشت آن وجود دارد، اما عمر گذشته را نمى شود باز گرداند، آنچه را امروز از بهره دنيا كم شده مى توان فردا به دست آورد امّا آنچه ديروز از عمر گذشته، اميد به بازگشت آن نيست.

نهج البلاغه، از خطبه 114

[أَنَّ الْقٌوَّةَ لِلَّهِ جَمیعًا]

+خدا میگه همه ی قدرت‌ها تویِ دَست مَنه!

پَس از خدا بِخواه که بَرات بِچینه ،

که بِهت ببخشه ،بَرات فَراهم کنه ،

نِجاتت بِده و خوشحالت کنه

برای امروزت آرزوهای کوچک دارم

مثلا چشمهایت را که بازکنی خستگی های دیروزت را درخواب آرامش دیشب جاگذاشته باشی و تمام تنت لبریز باشد از طراوت و سر زندگی 

مثلا اینکه یک لقمه نان و پنیر دلخوشی صبحانه ات باشد

و مادری که مثل هر صبح دعای خیرش بشود بدرقه راهت

مثلا اینکه آدمهایی در مسیر امروزت باشند که حال جهانت را قشنگتر کنند دلت به بودن همراه و هم نفسی خوش باشد و سرت به زندگی گرم

برایت آرزوهای کوچک دارم که شاید حسرتهای بزرگ خیـلی ها باشـــد…