مهنــا

حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) به عيادت علاء بن زياد حارثى تشريف برد.
وقتى كه وسعت خانه او را مشاهده نمود.

فرمود: تو خانه به اين وسيعى در دنيا براى چه مى خواهى با آنكه احتياجات به اين خانه در آخرت بيشتر است .

اگر بخواهى در آخرت نيز به خانه وسيعى برسى در اينجا مهمان نوازى كن
صله رحم بجا آور و اداء حقوق بنما.

علاء عرض كرد از برادرم عاصم بن زياد شاكى هستم.
فرمود: چه شكايت دارى ؟
عرض كرد از دنيا كناره گيرى نموده .

آنجناب امر نمود او را بياورند.
عاصم شرفياب شد.

فرمود: اى دشمن نفس خود شيطان گمراهت نموده بر خانواده و اولادت رحم نمى كنى؟
خيال مى كنى خداوند طيبات و چيزهاى حلال را كه براى شما مباح كرده بدش مى آيد از آنها استفاده كنى .
در نظر خدا از اين انديشه خوار و پست تر هستى .

عاصم گفت پس ‍ چرا شما لباس خشن مى پوشى و غذاى ساده و غير لذيذ مى خورى .
فرمود من مثل تو نيستم .
خدا بر پيشوايان حقيقى لازم نموده خودشان را شبيه تنگدستان قرار دهند تا فقر و تنگدستى براى فقراء دشوار نباشد و بدين وسيله تسلى يابند.(1)

در اين روايت چنانچه ملاحظه مى فرمائيد على (عليه السلام ) در عين حال كه علاء را متوجه آخرت مى نمايد و وسعت خانه را در صورتى كه انفاق ننمايد برايش عيب مى داند، برادرش عاصم را به استفاده كردن از نعمتهاى دنيا دستور مى دهد تا حد وسط و ميانه روى بوجود آيد و غرض ‍ از دنيا و آخرت حاصل شود.

1- بحارالانوار، ج15، ص53

حجت‌الاسلام‌والمسلمین رفیعی در ویژه‌برنامه شب قدر حرم امام رضا(ع):

پنج علت افول و کاهش معنویت در جامعه و خانواده‌ها

- ضعف باور‌های دینی
اعتقادات مانند ریشه درخت و اساس عمل انسان است و امروز دشمن و شبکه‌های ماهواره‌ای تمام تلاش‌شان را بر روی تضعیف این باورها متمرکز کرده‌اند.
امروز برنامه‌های مذهبی صدا وسیما قابل تقدیر اما بیشتر بر محور اخلاق تا اعتقادات تولید می‌شود.

-  لقمه حرام
لقمه حرام به طور مستقیم بر روی معنویت تأثیر منفی می‌گذارد، در معنویت دینی لقمه حلال و حرام قبل از تولد فرزند نیز تأثیرگذار است.

- عادت بر گناه
اگر گناه عادی شود، اگر در جامعه قبح گناهانی مانند بدحجابی،‌ربا‌خواری، رشوه و … از بین برود، جای ارزش و ضد ارزش نیز در جامعه عوض خواهد شد؛ آن‌گاه به عنوان مثال بدحجابی ارزش و حجاب به عنوان نماد عدم پیشرفت و تمدن شناخته می‌شود.

- تجمل و دنیا
اسلام به هیچ وجه با دنیا مخالف نیست و دنیای مذمت شده، تجمل پرستی، حب دنیا و گناه به وسیله نعمت‌های دنیایی است.

- بی‌توجهی خانواده‌ها به فرزندان

فقط نیاز مادی و دنیایی فرزندان را تامین میکنند و از نیازی معنوی و روحی فرزندان غافل اند.

مادربزرگ می‌گفت: 

هرکسی در این دنیا نان قلبش را می‌خورد! 

تنها بخشیدن و گذشتن کفایت نمی‌کند، 

رها کن خشم درونت را، 

خاموش کن آتشی که جانت را می‌سوزاند 

بایست روبروی خودت 

دستی دراز کن 

غبار نفرت را بشور بگذار برود دور شود. 

چشم بپوشان از خطای آنکه دلت را آزرده! 

عاقبت آنچه آدمی را از پای در می‌آورد و می‌میراند اعمال گذشته‌ی اوست، 

زخم‌هایی که بر جان‌ها نهاده، 

رؤیاهایی که بر باد داده 

و حرف‌هایی که با آن‌ها، دل‌هایی را شکسته است. 

مادربزرگ می‌گفت: حال دلت را خوب کن 

و باور کن هرکسی در این دنیا نان قلبش را خواهد خورد…

​

​​
خوشبختی سه ستون دارد:

فراموش کردن تلخی های دیروز

غنیمت شمردن شیرینی های امروز

امیدواری به فرصت های فردا

​
 "راضی باش” به هر چی اتفاق افتاد که

 اگه خوب بود زندگیتو “قشنگ” کرد و اگه بد بود تو رو “ساخت”

 "مدیون باش” به همه آدمای زندگی‌ات که

 خوباش بهترین “حس‌هارو” بهت میدن و بداش بهترین “درس‌هارو”

 "ممنون باش” از اونی که بهت یاد داد همه شبیه “حرفاشون” نیستن و همیشه همونجوری که میخوای “پیش نمی‌ره”

زندگی همین‌قدر ساده ست…

این متن در آخرین روز سال حسی عجیبی داشت نویسنده رو نیافتم…

​

بچه‌ها با خيالِ کفش و لباسِ نو، چشمانشان را می‌بندند!زن‌ها با فکرِ عوض کردنِ فرش و رنگِ مبلِ جديدشان!مردها با محاسبه‌ی هزينه‌های شبِ عيد و کارهایِ نيمه‌تمامشان!
اما فروردين که از نيمه بگذرد، طرحِ فرش و رنگ مبل از مُد می‌افتد و کفش و لباسِ نو از چشم، هزينه‌ها و کارهای نيمه‌تمام هم احتمالا تمام می‌شود!ماهی‌ها می‌ميرند و سبزه‌ها پلاسيده می‌شوند.

روی ديوارها و شيشه‌ها باز گرد و خاک می‌نشيند و هفت‌سين‌ها کم‌کم جمع می‌شود…
اينها رو گفتم که بدانيد، اگر هفت‌سينتان يک سين هم کم داشته باشد، ايرادی ندارد!اگر لباستان فلان مارک و مبلتان فلان طرح هم نباشد، آسمان به زمين نمی‌آيد جانم!

خارج کنيد خودتان را از دورِ اين رقابتِ چشم و هم‌چشمی‌ها… شادی‌هايتان را به اين ماديات بی‌دوام گره نزنيد!
بگذاريد کودکانمان ياد بگيرند که سالِ نو چيزی نيست جز حالِ خوبِ کنار هم بودن! جز وقتی که در کنارِ هم می‌گذرانيم… احساسِ خوشبختی داشتن با ماديات هنر نيست!

اگر ميانِ همين اندک ‌داشته‌هايتان هم، با هم مهربان بوديد، آن وقت برويد و ميانِ مردم خوشبختی‌تان را جار بزنيد!
اگر تصميم گرفتيد امسال را بيشتر کنارِ هم باشيد و بيشتر لبخند بزنيد، آن وقت است که شکوفه‌های خوشبختی در دلتان جوانه می‌زند

و حال و هوايِ زندگيتان بهاری می‌شود…
لبخند بزنيد به ترکِ ديوارتان! شايد شکوفه‌ای ميانش منتظرِ جوانه زدن باشد!

شما اگر بچه خودتان را در خانه تربیت نکردید، هیچ‌کس دیگر نمی‌تواند این را بکند اما آن شغلی که شما بیرون دارید، اگر شما نکردید، ده نفر دیگر آن را انجام خواهند داد.

​

​​

آیت الله پهلوانی :از همسرتان تشکر کنید، هر چند غذایی که پخته شور یا بد شده است.یکبارمن درجوانی در خانه با خانواده بد اخلاقی کردم در عالم معنا بمن گفتند:

بیست سال ناله های تو بی اثر شد‼️

احکام و کفاره شکستن دل کسی در قرآن و احادیث معصومین گفته شده است که طبق انها اگر دل کسی را شکستی حتی اگر دنیا را هم به او ببخشی گناه تو کم نمی شود.

 

آنگاه که غرور کسی را له میکنی،

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری،

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران میکنی،

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش میکنی،

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی!

آنگاه که خدا را می بینی و بنده ی خدا را نادیده می گیری ،

می خواهم بدانم، دستانت را بسوی کدام آسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟!!

 احکام شکستن دل در احادیث و آیات نورانی قرآن کریم آمده است که طبق فرمایشات کفاره هم دارد؛

کفاره شکست دل

 آزار و اذیت مومن (کسی که در دلش خدا وجود دارد) در اسلام حرام است و به طور کلی شکستن دل انسان مومن که به تعبیر روایات، احترام او از کعبه بیشتر است، دارای آثار وضعی و جانبی فراوانی است و دلی که شکست به سادگی التیام نمی یابد و جبران آن دشوار است،

پس در مرحله ی اول باید انسان مراقب باشد دل کسی را نشکند و قلبی را جریحه دار نسازد و اگر خدای ناخواسته این اتفاق افتاد باید به سرعت جبران و تلافی کند و دل شکسته را التیام بخشد و آن را به دست آورد و تنها استغفار و آمرزش کافی نیست.

در حدیث آمده است که خداوند می فرماید:(”  انا عند المنکسره قلوبهم"؛ من همدم قلب های شکسته هستم)، یعنی انسان دل شکسته در پیشگاه خداوند دارای جایگاه ویژه ای است و مورد توجه خداوند می باشد و دعا و نفرین انسان دل شکسته خیلی زود اثر می بخشد.

اما زین العابدین (ع) در حدیث شریفی می فرماید:پدرم در لحظات آخر عمر عزیزش، در آن شرایط سخت روز عاشورا در حالی که خون در رگ هایش می غلطید مرا در آغوش گرفت و به من فرمود تو را به آن چه پدرم نزدیک وفاتش به من فرمود وصیت میکنم و آن این که :( ” یا بنی! ایاک و ظلم من لاتجد علیک ناصرا الا الله” ؛ پسر عزیزم! از طلم و ستم به کسی که یار و یاوری جز خدا ندارد بپرهیز).

شکستن دل انسان و ناراحت کردن او از گناهانی است که دارای عواقب بدی است و باید خیلی سریع از آن توبه کرد و در این مورد فقط پشیمان شدن و طلب آمرزش از خداوند کافی نیست بلکه باید به نحوی دل آن فرد را به دست آورد و او را از خود راضی و خشنود نمود و با عذرخواهی و جبران کردن به وسیله ی احسان و یا هدیه ای و یا کلمات دلنشیتی اندوه و گرفتگی را از آن فرد برطرف نمود چون دل شکستن آثار بدی به دنبال دارد و شکستگی او در اعمال و زندگی و آسایش ما تاثیر منفی دارد و ار جبران نشود، علاوه بر  ناخشنودی الهی، عذاب اخروی را در پی دارد.

گناه شکستن دل و حکم دل کسی را شکستن

از نظر پیامبر صلی الله علیه و آله اذیت و آزار و مومن برابر با اذیت و آزار رسول خدا صلی الله علیه و آله برابر با اذیت خداوند می باشد که چنین شخصی در تمامی کتب آسمانی و الهی از تورات و انجیل و زبور و قرآن، انسانی ملعون می باشد.

بعضی از افراد با کارهای خویش دل مومنان را به درد می آورند و آنان را غمناک و اندوهگین می سازند. این افراد حتی اگر همه دنیا را برای شاد کردن وی به او هدیه دهند و آن را کفاره ی آن قرار دهند، این کار نمی تواند کفاره زشتی عمل دل شکستن مومن باشد و شخص آزار دهنده گمان نکند که با این کارش پاداشی می برد زیرا اندوهی که در دل مومنی انداخته و حزن و اندوهی که در یک لحظه بر جانش نشانده است، هیچ چیز نمی تواند آن را از بین ببرد این است که گفته اند انسان نباید کاری کند که دلی غمناک گردد که هیچ چیزی نمی تواند کفاره آن باشد. پیامبر گرامی (ص) می فرماید:هر که مومنی را غمگین کند، آن گاه دنیا را به او بدهد، این بخشش کفاه عمل او نخواهد بود و برای او پاداشی به دنبال نخواهد داشت.

امام صادق (ع) می فرماید:اگر شما دلی را شکستید نمی توانید جبران آن دل شکستگی را بکنید اگر همه ی دنیا را به او بدهید.

اگر کسی لیوان قیمتی را بشکند ، می تواند آنرا بچسباند که حتی مشخص هم نشود ولی باز این مثل لیوان سالم نمی شود. اگر ما دل کسی را شکستیم باید از طرف دلجویی کنیم و طرف هم ما را ببخشد و خدا هم توبه ما را بپذیرد. ریشه ی این دل شکستن ها خودخواهی است. یعنی فرد فکر میکند که از دیگری بالاتر است و به من های درونش توجه می کند.

رسول خدا (ص) فرمودند:(” من احزن مومنا ثم اعطاه الدنیا، لم یکن ذلک کفارته و لم یوجر علیه “؛ کسی که مومنی را اندوهگین سازد، آن گاه دنیا را به او ببخشد، این بخشش، گناه او را جبران نمی کند و پاداشی هم ندارد.)، آزردن دل دیگران کفاره ندارد ، برخلاف بسیاری از گناهان که قابل جبران است، آزردن دل دیگران چنین نیست. اگر کسی مال دیگری را به ستم از میان برده باشد یا آن را تصرف کرده باشد، با بازگرداندن آن و جبران خسارت مادی و معنوی، پیامدهای آن گناه از میان خواهد رفت، ولی شکستن دل دیگران چنین نیست. شکستن دل، قابل جبران نیست، چون ترمیم دل شکسته ممکن نیست و بازیافت آن نشاید. به سبوی شکسته بندزده بنگرید، اگر چه به ظاهر به حال نخست خود بازگشته است، ولی اگر صدا شناس باشید و به صدایش گوش فرا دهید، خواهید دید که صدایش کاملا تغییر کرده است. هرگز دلی را نیازارید که عالم آزرده می شوید. مگر نه این است که دل بندگان خدا، حرم و خانه ی اوست؟! تعدی و تجاوز به خانه ی خدا دور از خرد است، زیرا تجاوز به خانه، رنجش صاحب خانه را به دنبال دارد. صاحب خانه یا محبوب است و یا منتقم، کجاست خردمندی که با محبوب در آویزد یا با منتقم قهار بستیزد؟!!

امام رضا (ع) از پیامبر (ص) نقل می کنند:آن گاه که بدون حق مومنی را برنجاند ، مانند این است که خانه کعبه و بیت المعمور را ده بار ویران کرده باشد و مثل این است که هزار ملک از ملائکه مقرب الهی را به قتل رسانده باشد.

چنین کسی در واقع حرم حقیقی خدا را ویران کرده است. چنین کسی به آزار کسی پرداخته است که قبله ی همه عالم و مسجود آسمانیان است. 

برگرفته از بحار الانوار ، منتهی الامان - /ن