تأثیر دنیا یڪ مرتبه‌ای نیست ڪه محسوس باشه، بلڪه اثرش روآرام آرام میگذاره تا جایی ڪه سراسروجود انسان رو فرا میگیره و انساناگر بخواد هم، توان جدایی از اون رو نداره.

حضرت عيسی (ع) در اندرزهای خود به حواریون این مطلب را در قالبمثالی به خوبی روشن ڪرده‌اند:

به حق به شما میگويم:

هر ڪه زراعتش را از علف‌هاے هرز

پاك نكند، علف‌هايش بسيار میگردد،

چندان ڪه همه زراعت را فرا میگيرد

و تباهش میكند.

همچنين ڪسی كه دنيادوستی را

از دلش بيرون نكند، همه دلش را فرا

میگيرد تا جايی ڪه ديگر طعم

آخرت‌ دوستی را نچشد.