​

روز ترویه به روز هشتم ماه ذی‌ الحجه اطلاق می‌شود و روزی است که حجاج نیت حج تمتع می‌نمایند و محرم شده، از مکه به سمت منا حرکت کرده و شب را در آنجا بیتوته می‌کنند و صبح عرفه به جانب عرفات رهسپار می‌گردند. 

طبق روایات وارده، این روز یکی از ارزشمندترین روزهای سال شمرده شده و آداب و اعمالی مخصوصی دارد؛ 

غسل کردن و روزه گرفتن؛

غسل کردن و روزه گرفتن در روز ترویه مستحب است. محمدبن ابی عمیر از یکی از یارانش از امام صادق(ع) نقل کرده است که فرمود: روزه روز ترویه کفاره گناهان یک سال و روزه روز عرفه کفاره گناهان دو سال است. همچنین محدث قمی در مفاتیح الجنان روزه این روز را برابر با کفاره شصت سال برشمرده است و آورده است که شیخ شهید غسل این روز را مستحب دانسته است.

همچنین روز ترویه دارای احکام خاصی است که در کتب فقهی به آن پرداخته شده است. امام حسین (علیه‌السلام) در سال ۶۱ق روز ترویه از مکه خارج شده و به سمت کوفه حرکت کرده است.

ترویه» از ریشه «ر ـ و ـ ی»به معنای سیراب کردن، برداشتن آب، بستن بار و بنه بر مَرکب،‌ اندیشه کردن در انجام کار و روایت و واگویه کردن سخن کسی است.

روز هشتم ماه ذی‌حجه را یوم الترویه می‌ نامند. در علت نامیدن روز هشتم به یوم الترویه، به معانی لغوی آن مانند برداشتن آب ، بستن بار و … اشاره شده است.