مهنــا

آدما وقتی به هم دیگه نزدیک میشن، هم صمیمیتشون بیشتر میشه، هم دلخوریاشون، طبیعی هم هست، چون هم توقع‌ها بیشتر شده، هم اون تفاوت‌های شخصیتی برجسته‌تر شدن، اگر به یکی نزدیک باشی و هیچ‌وقت بینتون سوتفاهم، دلخوری، و ناراحتی پیش نیاد، یعنی این وسط یه چیزی اشکال داره، اندازه و شکل این ناراحتیاست که تعیین می‌کنه رابطه درست و سالم داره جلو میره، یا نه …

​

یک جوانه کوچک در ذهنت، کافی است تا درختی تنومند با ریشه‌هایِ جاودانه در زندگی‌ات خلق کند؛ به ندایِ درونت گوش کن و امروز قاصدکِ رویاهایت را به پرواز در بیاور…

​

همه چی درست میشه، شاید امروز نه ولی در نهایت میشه

تا دندون دارید بخندید، تا چشم دارید ببینید، تا گوش دارید گوش کنید، تا سالمید زندگی کنید

اگر جایی رو که هستید دوست ندارید، تلاش کنید تا موقعیتتون رو عوض کنید

زمینِ خدا بزرگه…

امید را برای روزهای بد، ساخته‌اند. چراغ را برای تاریکی،

انسان اگر با مشقت و درد و مصیبت روبرو نمیشد، 

نه به چیزی ایمان می‌آورد، نه به آینده‌ای دل می‌بست، 

و نه از امید، سلاحی می‌ساخت به پایداری کوه…

یک‌ بار از استاد پیشکسوت پرسیدیم: چرا جواب گستاخی‌های فلانی را نمی‌دهید؟

 گفت: آخه تمام چیزی که من دارم حیاست و تمام آنچه که او دارد، بی‌حیایی ….

درها برای کسانی گشوده می شوند

که جسارت در زدن داشته باشند.

قلب تونو ندین دست کسی که دوسش دارین!

بدین دست کسی که دوستتون داره

اون بهتر ازش مراقبت می‌کنه…

هرگز فكر نکنید فلان مرحله زندگی بگذرد، همه چیز درست می‌شود!

از همه چالشها لذت ببرید

هنر زندگی دوست داشتنِ مسیرِ زندگی است …

شروع هر روز فرصتی دوباره است …

ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ 

ﭘﺪﺭﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ

ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﺸﻮﻧﺪ ﺑﺮﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﯽ

ﺍﺯ ﻧﻮ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ،

ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﭘﺪﺭ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ

ﻣﺜﻞ ﻣﺪﺍﺩ ﺭﻧﮕﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ

ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ 

ﺗﺎ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻨﻨﺪ …

ﮐﺎﺵ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ

ﭘﺪﺭ ﻫﺎ ﻭﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﻗﻨﺪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ

ﭼﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﮑﻨﻨﺪ

ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ…

قدر پدر ‌و مادرا رو بدونیم خیلی زود دیر میشه

​

لحظه‌ها را درياب،، زندگی در فردا نه، 

همين امروز است. راه‌ها منتظرند، تا تو هرجا

 كه بخواهی برسی.

 لحظه‌ها را درياب، 

پای در راه گذار، راز هستی اين است…