مهنــا

امام حسین علیه‌السلام:

شیعه ما کسی است که از ما پیروی کند؛ و پا جای پای ما بگذارد؛ و به کردار ما اقتدا کند.

بحارالانوار، ج۶۸،ص۱۵۴

 امام حسین علیه السلام:

اَعْجَزُ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ، وَاَبْخَلُ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بالسَّلامِ

ناتوان ترين مردم كسى است كه از دعا عاجز باشد و بخيل ترين مردم كسى است كه درسلام بُخل ورزد

بحارالانوار‌/ج ۹۳/صفحه۲۹۴.

امام حسین علیه السلام :

شایسته شان مومن نیست که ببیند کسی خدا را معصیت می کند ولی به او اعتراض نکند.

کنزالعمّال/ج۳/ص۸۵.

‏امام سجاد علیه السلام:

همانا صدقه پنهانی آتش خشم پروردگار را فرو می نشاند

بحارالانوار،ج ۴۶،ص ۸۸. 

 امام سجاد علیه السلام فرمودند:

 إِنَّ أَشْرَفَ أَعْمَالِ الْمُؤْمِنِینَ فِی مَرَاتِبِهِمُ الَّتِی قَدْ رُتِّبُوا فِیهَا مِنَ الثَّرَی إِلَی الْعَرْشِ: 

1. الصَّلَاةُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ

2. وَ اسْتِدْعَاءُ رَحْمَةِ اللهِ وَ رِضْوَانِهِ لِشِیعَتِهِمُ الْمُتَّقِینَ

3. وَ اللَّعْنُ لِلْمُتَابِعِینَ لِأَعْدَائِهِمُ الْمُجَاهِرِینَ الْمُنَافِقِینَ

 بهترین اعمال مؤمنین، در هر مرتبه ای که هستند از زمین تا عرش خدا این است که:

1. صلوات بر محمّد و آل پاکش بفرستند

2. و تقاضای رحمت و مغفرت برای شیعیان پرهیزگار آن‌ها نمایند

3. و بر کسانی که آشکارا، از دشمنان آل محمد، پیروی می‌کنند و نیز بر منافقین نفرین و لعن کنند.

 بحارالانوار ج ۹۱ ص ۶۲

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

سادَةُ النّاسِ فِی الدُّنیا اَلأسخِیاءُ، وَ سادَةُ النّاسِ فِی الآخِرَةِ اَلأتقِیاءُ؛

سروران مردم در دنیا سخاوتمندانند، و سروران مردم در آخرت، پرهیزگاران.

مشکاه الانوار/ج۱/ص۲۳۲.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

 نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبیحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ کِتْمانُ سِرّنا جِهادٌ فی سَبیلِ اللّهِ. ثَمَّ قالَ اَبُو عَبدِاللّهِ علیه السّلام: یَجِبُ اَنْ یُکْتَبَ هذا الْحَدیثُ بِالذَّهَبِ.

 نَفَس کسی که بخاطر مظلومیّت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش برای ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست. سپس امام صادق علیه السّلام افزود: این حدیث را باید با طلا نوشت!

 امالی شیخ مفید/ص۳۳۸.

امام صــادق علیه السلام:

همه ی ما اهـل بیت ڪشتی نجاتیم اما ڪشتی جـدم‌حســین وسیعتر و در عبور از امواج سهمگین دریاها سریعــتر است.

بحار ج ۲۶ ص ۳۲                    

امام صادق عليه‌السلام:

اَلسُّجُودُ عَلى طِينِ قَبْرِالْحُسَيْنِ عليه السلام يُنَـوِّرُ إِلَى الْأرْضِ السّـابِعـَةِ وَ مَنْ كانَ مَعَهُ سُبْحَةٌ مِنْ طِينِ قَبْرِالْحُسَيْنِ عليه السلام كُتِبَ مُسَبِّحا وَ إِنْ لَمْ يُسَبِّحْ بِها

سـجده بر تربت قبر حسـين عليه السلام تا زمين هفتم را نورباران مى‌كند و كسى كه تسبيحى از خاك مرقد حسين عليه السلام را با خود داشته باشد، تسبـيح‌گوى حـق محسوب مى‌شود، اگرچه با آن تسبيح هم نگويد.

 من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 268

امام حسين عليه السلام: 

همانا مردمان بنده دنيايند و دين لقلقه زبان آنهاست و هر جا منافعشان [به وسيله دين ] بيشتر تأمين شود زبان مى چرخانند و چون به بلا آزموده شوند آنگاه دين داران اندك اند .

تحف العقول صفحه 245