مهنــا

​⁣چگونه والدین  به مغز کودک شان آسیب میرسانند؟

آزمایش روی مغز کودکانی که در معرض دعوای بین پدر و مادرشان قرار گرفته اند، نشان میدهد الگوی مغزی این کودکان مشابه سربازانی است که در جنگ بوده اند!

کودک با گریه مادر احساس ناامنی میکند! یکی از بدترین رفتارها با کودکان، دعوای شدید پدر و مادر با هم در برابر کودک است.  

⁣کودکی که در معرض دیدن دائم چنین صحنه‌ ای ست، بخشی از مغزش به اسم Lingual gyrus ، که مربوط به تکلم کودک است نسبت به کودکان معمولی تا شش درصد کوچک تر میشود. نتیجه چنین موردی کاهش توانایی ادراک گفتاری و لکنت زبان در کودک است. 

⁣ اشتباه بزرگ والدین این است که جلوی چشمان فرزندانمان باهم دعوا میکنند و در خلوت دونفره شان آشتی میکنند! همانطور که دعوایتان علنی است آشتی و عشق و احترامتان هم علنی باشد!

هر وقت مادرت بهت گفت:

یه چیزی بپوش

 سرما نخوری،

مواظب خودت باش…

شب زود برگرد خونه…

تو در جوابش بگو:

منم دوستت دارم♡

​● ویژگی های والدین سمی 

1- والدین سمی خودمدار هستند و گنجایش کمی برای همدلی دارند: آنها همیشه نیازهای خود را در اولویت قرار می دهند و احساسات و نیازهای فرزندان را در نظر نمی گیرند. آنها به این فکر نمی کنند که رفتارشان چه اثری بر فرزندان دارد و به سختی می توانند احساسات آنها را درک کنند.

2- بی ادب هستند : آنها نمی توانند حتی ذره ای به فرزندان احترام بگذارند و با ادب و مهربانی رفتار کنند. 

3- از نظر احساسی واکنش پذیر هستند: والدین سمی اغلب نمی توانند احساساتشان را کنترل کنند. آنها غیر قابل پیش بینی هستند و همه چیز را بیش از اندازه بزرگ می کنند .

4- کنترل گر هستند : آنها می خواهند به فرزندانشان بگویند چه کاری باید انجام دهند و چه زمانی و چگونه باید آن را انجام دهند. 

5- خشمگین هستند : آنها خشن و پرخاشگر هستند یا پرخاشگری منفعل دارند و فرزندان را با گوشه و کنایه های زیر لب ، عمدی فراموش کردن مسائل یا با قهر کردن آزار می دهند.

6- ایراد گیر هستند : فرزندان هر کاری می کنند پدر و مادر سمی هرگز از آنها راضی نمی شوند . آنها در همه چیز عیب و ایرادی پیدا می کنند . 

7- حیله گر هستند: با تغییر دادن واقعیت سعی می کنند خودشان را خوب جلوه بدهند. آنها از احساس گناه، انکار و ناچیز شمردن برای رسیدن به خواسته هایشان استفاده می کنند. 

8- سرزنش گرهستند:آنها مسئولیت رفتار و نقش خود را در ناکارآمدی خانواده نمی پذیرند و همه تقصیرها را به گردن دیگران می اندازند. 

9- پرتوقع هستند:آنها از فرزندان انتظاردارند تا همه کارهایشان را کنار بگذارند و فقط به نیازهای آنها رسیدگی کنند.توجهی به فرزندان، برنامه‌ریزی ها و نیازهایشان ندارند. فقط خودشان اهمیت دارند و فرزندان باید هرکاری از دستشان برمی آید، برای نجات آنها انجام دهند. 

10- مایه ی آبروریزی هستند:رفتار ناشایستی دارند.برای نمونه لطیفه های نامناسب تعریف می کنند،وارد مشاجره های فیزیکی می شوند و شوخی های ناشایست می کنند و در کل طوری رفتار می کنند که فرزندان خجالت می کشند که آنها را به عنوان والدین شان معرفی کنند.

11- بی رحم هستند:والدین سمی کارهایی می کنند و چیزهایی می گویند که به شدت بی رحمانه اند.آنها فرزندانشان را مسخره می کنند ، آنها را با اسامی ناشایست صدا می کنند، نقطه ضعف های آنها را خاطر نشان می کنند و عمدا موضوعاتی را پیش می کشند که فرزندانشان به آنها حساس هستند .

12- حریم را رعایت نمی کنند: آنها در مسائل شخصی فرزندان دخالت می کنند و نمی پذیرند که آنها فردی بالغ و کاملا مستقل هستند.پدر و مادر سمی می خواهند مسائل شخصی زندگی فرزندانشان را بدانند،به حریم خصوصی آنها احترام نمی گذارد.  

ادامه دارد…

​ آزمایش عجیب شیخ بهایی! تربیت گربه یا تربیت شاه؟

 پيامبر اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم فرمودند:

مِهر خداوندى از آنِ كسى باد كه فرزند خود را در نيكو شدنش يارى دهد، بدين گونه كه از خطايش درگذرد و براى او دعا كند تا رابطه‌اش با خدا برقرار باشد.

رَحِمَ اللّه ُ مَنْ أَعانَ وَلَدَهُ عَلى بِرِّهِ وَهُـوَ أَنْ يَعْـفُـوَ عَنْ سَيِّـئَتـِهِ وَيَدْعُوَلَهُ فيما بـَيْنَهُ وَبَيْنَ اللّه ِ. 

بحارالانوار، ج ١٠٤، ص ٩٨

بچه ها برای رقابت ما با دیگران آفریده نشده اند

چه اشکالی داره اتاق کودک ساده باشد؟!

لباس کودک معمولی باشد؟!

درسش متوسط باشد؟!

…

خاطره ای بی نظیر از معلم شهید محمدعلی رجایی :

یکی از شاگردان قدیم شهیدرجایی نقل می کند： به هفته آخر ماه اسفند نزدیک می شدیم. دانش آموزان می خواستند هر طوری شده، اون هفته رو تعطیل کنند! بچه ها برای هر معلمی نقشه ای کشیدند. این معلم که حاضره تعطیل کنه. اون معلم که کتاب رو تدریس و تموم کرده. دیگری هم حضور و غیاب نمی کنه و. اما مشکل اصلی، معلم ریاضی، آقای رجایی بود که یقین داشتیم نه تعطیل میکنه نه اجازه غیبت میده. بچه ها فکرهاشون رو سرِهم گذاشتند و تصمیم گرفتند بطور یکدست در کلاس حضور پیدا نکنند و آقا معلم رو در برابر عمل انجام شده قرار بدند. روزی که ما با آقای رجایی درس داشتیم، بچه ها به مدرسه نیامده بودند ولی من بطور اتفاقی کاری داشتم که رفتم مدرسه.از سر کنجکاوی در گوشه ای از مدرسه سرم رو با توپ گرم کردم تا ببینم برای کلاس ما چه اتفاقی می افته! چند دقیقه مانده به شروع کلاس، طبق معمول آقای رجایی با دفتر حضور و غیاب و کتاب درسی از دفتر مدیر بیرون آمد و رفت به طرف کلاس… دل در سینه ام نبود. حالا چی میشه؟! اگر آقا معلم ببینه بچه ها قالش گذاشتند، ناراحت میشه؟! با دلهره گام های معلم رو تعقیب کردم. آقای رجایی به کلاس رسید. در رو باز کرد. وارد شد و سپس در رو بست… یعنی چی؟!… حتماً بعضی از بچه ها ترسیدند و رفتند سر کلاس… نامردا… دیگه خودم هم جرأت نداشتم برم سرکلاس. به بقیه باید چه جوابی می دادم؟! برای اینکه ببینم چه کسانی عهدشکنی کردند و سرکلاس رفتند تو مدرسه موندم. شاید نیم ساعتی گذشته بود که آقا معلم با دست های گچی که حکایت از تدریس داشت از کلاس بیرون آمد و رفت بطرف دفتر مدرسه. با عجله به سمت کلاس رفتم. از آنچه دیدم دهانم باز موند. هیچ کس درکلاس نبود و آقای معلم تمام درس رو با دقت و توضیح کافی روی تابلو نوشته بود. پایین تابلو هم اضافه کرده بود: دانش آموزان عزیز حسب وظیفه در کلاس حاضر شدم و انجام وظیفه کردم. عیدتون مبارک

اولین روز بعد از تعطیلی با آقای رجایی درس داشتیم بچه ها بغض کرده و در حالی که گاهی نگاهی به تخته سیاه می انداختند، خاموش و بی صدا در خود فرو رفته بودند.

رجایی شاید تنها معلمی است که در کلاس خالی تدریس کرد…

یاد شهیدان رجایی و باهنر موسس نهادمقدس امورتربیتی گرامیباد

با ذکر صلوات

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

هفته امور تربیتی و تربیت اسلامی به مدیران، معاونان، معلمان، مربیان و مشاوران که مسئولیت سنگینی را جهت تربیت نسل نوجوان و جوان جامعه بر عهده دارندتبریک عرض می نماییم

​در مواقعی که کودکتان استرس دارد ⁣اينگونه رفتار كنيد

سعی کنید با کودک خود حرف بزنید و به او نشان دهید که او را درک می‌کنید.

 ⁣احساسات او را به زبان آورید و درباره آن با او صحبت کنید.

برای مثال به او بگویید: «به نظر می‌رسد ناراحت هستی. می‌توانی علتش را به من بگویی» 

⁣یا «به نظر می‌رسد هنوز بابت این اتفاق نگران هستی.» هرگز کودک را سرزنش نکنید و سعی نکنید احساس او را ناچیز بشمارید.

 ⁣به او نگویید: «هنوز هم ناراحتی؟ مگر چه اتفاقی افتاده؟!»

به گونه‌ای بااو حرف بزنید که کودک بداند می‌خواهید با شما درباره‌ی اضطرابش صحبت کند.

دختران فرشته آیه الکرسی را حفظ کردند

اشتباه ما والدین این است که تلاش می‌کنیم تا چیزی یاد فرزندانمان بدهیم؛ درحالی‌که خداوند هرآنچه که لازم بوده، در وجود آن‌ها نهاده است.

 وظیفۀ والدین، جهت‌دادن به خواست‌ها و تمایلات آن‌هاست. کودکان در مسیر تربیت، نیاز به حمایت و بسترسازی صحیح ما دارند، نه آموزش صرف.