انگار همین دیروز بود که با ماه رجب وداع کردیمو به ماه شعبان سلام گفتیم

چقـــــــدر لحظه ها زود می گذرند ،مثل باد . . .

خداوندا  ما چه کردیم و چه توشه ای در این ماه اندوختیم ؟ همه ی لحظاتمون به غفلت گذشت .

در وداع ماه رجب گفتیم: اگر در این ماه چیزی کسب نکردیم الهی توفیق بده تا در شعبان بدست آوریم و حالا وقتِ وداع با شعبان “ماه مهدی” است .

خداحافظ ای ماه رسول الله ؛

خدا حافظ ای ماه مهربانی ؛

چقـــــــــدر دلم برایت تنگ می شود ،

دیروز که آمدی با لبخند تو را در آغوش

گرفتم ، غافل از اینکه به همین زودی

باید با تو وداع کنم . . .

اما امروز با چشمان اشکبار و با بغض

در گلو و با دلتنگی با تو وداع می کنم

گر چه تحمل این دوری سخت است اما

به امید آمدن ماه رمضان تحمل درد دوریت

برایم آسان می شود.

خدایا این دلهای غفلت زده و زنگار گرفته را

آماده رمضان کن

رجب و شعبان گذشت

به ما توفیق درک رمضان را عنایت فرما