✨الهی✨

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

 

 بار خدایا ! تاکی میان من و تو ، منی و مائی بود.

منی از میان بردار تا منیت من تو باشد و من هیچ نباشم.

الهی ، تا با توام بیشتر از همه ام و چون با خودم ، کمتر از همه ام .

 

 ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

 

 

 

لباس مشکی در ایام عزاداری

پوشیدن لباس سیاه برای عزای اهل‌بیت کراهت دارد؟

پوشیدن لباس سیاه در عزای اهل‌بیت علیهم السلام برای تعظیم شعائر و اظهار تاثر مطلوب است و در فرض سؤال کراهت ندارد.

عبرت های عاشورایی

عبرت های عاشورایی (۱)

پسران قَرَظَة

دو برادر از یک پدر و مادر، تربیت یافته و بزرگ شده در یک خانه هستند به نام های «عَمرو» و «علی» ، اما «عَمرو» هدایت یافته و در راه حسین علیه السلام به شهادت رسید و علی گمراه شده و جزو لشکر کوفیان است. 

علی بن قَرَظَه انصاری، با برادرش خیلی صحبت کرد و سعی نمود او را به لشکر ابن سعد بیاورد اما نتوانست عمرو را منحرف کند.عمرو هدایت شده روز عاشورا به یاری امامش به میدان آمد و رجز می خواند:

قَدْ عَلِمَتْ کتیبَةُ الانْصاری‌ 

 انّی‌ سَاحْمی‌ حَوْزَةَ الذَّماری‌

ضَرْبَ غُلامٍ غَیرَ نَکسٍ شاری‌ 

 دُونَ حُسَینٍ مُهْجَتی‌ وَداری‌

جمع یاران دانسته اند که من از شرف و ناموسم حمایت می کنم، ضربه ام ضربه جوانی است که ضعیف و ناتوان نیست. جانم و خانه ام به فدای حسین باد.

وقتی روی زمین افتاد، سیدالشهداء (ع) سرش را به زانو گرفت.

 عمرو عرض کرد: یابن رسول الله اَوفَیتُ؟ ای فرزند رسول خدا آیا وفا کردم؟ 

حضرت فرمود: «نَعَم اَنتَ اَمامی فی الجَنّه فَاَقَرّی رسولَ الله منی السلام» آری تو زودتر از من به بهشت می روی، سلام مرا به رسول خدا برسان.

علی بن قرظه گمراه وقتی سعادتمندی برادرش را دید فریاد زد:

«یا حسین! یا کذاب ابن کذاب اَظلَلتَ اَخی و غَرَدتَه حتی قَتَلتَه» ای حسین ای دروغگو پسر دروغگو ( نستجیربالله) برادرم را گمراه کردی و فریب دادی تا او را به قتل رساندی.

امام حسین (ع)فرمود:

«إنَّ اللهَ لَم یُضِلّ اَخاک و لکنه هَدی اخاک و اَضَلّک» خدا برادرت را گمراه نکرد بلکه هدایت نمود و تو را گمراه کرد.

 گفت: خدا مرا بکشد اگر تو را نکشم! پس به سوی امام حمله کرد ولی نافع بن هلال با نیزه ضربه‌ای بر او زد و او زخمی بر زمین افتاد و اطرافیانش او را از میدان بیرون بردند.

السَّلامُ عَلی‌ عمرو بنِ قَرظَةِ الانْصاری‌

📖پی نوشت:

در تلفظ کلمه «عَمرو» ، واو در این کلمه خوانده نمیشه .

منبع: طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۳۴.

محرم 

این روزها غم تو مرا می‌کشد حسین

شب‌های ماتم تو مرا می‌کشد حسین

 

تا آن‌ دمی که منتقم تو نیامده‌ است

سرخی پرچم تو مرا می‌کشد حسین

 

از لحظه ورودیه تا آخرین وداع

هر شب محرّم تو مرا می‌کشد حسین

 

هنگام پر کشیدن یاران یکی‌ یکی

اشک دمادم تو مرا می‌کشد حسین

 

داغ علی اصغر و عباس و اکبرت

غم‌های اعظم تو مرا می‌کشد حسین

 

از قتلگاه تو چه بگویم؟ حکایت

انگشت و خاتم تو مرا می‌کشد حسین

 

بر نیزه در مقابل چشمان خواهری

گیسوی درهم تو مرا می‌کشد حسین

یوسف رحیمی

فرارسیدن ماه محرم، ماه خزن و اندوه، تسلیت و تعزیت 

آرامش

اون چیزی که خدا برات کنار گذاشته 

سهم هیچکس نمیشه؛ پس آروم باش…

خیلی دلم گرفته …

رییس جمهور پزشکیان

ادامه می‌دهم به امید روزهای بهتر

که ناچار به آمدن‌اند…

خدایا سپاس…

پایان غم ها

امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند: 

” خداوندا ، ظهور او را پایان غم‌ها قرار ده، و با دستان او آشفتگی امّت را سامان ببخش”

انتخاب من و تو

عزیزی  می گفت : من برای دفاع از این آب و خاک، برای حفظ کیان ایران اسلامی ،کشوری که امنیت و سربلندی امروزش خونبهای هزاران شهید است چندین سال در جبهه های حق علیه باطل حضور داشتم، مجروح شدم جانباز شدم، سختی های زیادی را تحمل کردم.

امروز حاضرم پاداش این مجاهدتها را با فردی معاوضه کنم که  با نیت الهی پای صندوقهای رای حاضر می شود و بر اساس فهم و تحلیلی عالمانه انتخابی درست خواهد داشت.

چه قدر حرف این عزیز تکان دهنده است و برای من و شما تکلیف آور و چقدر مسرت بخش است ژرف اندیشی معلمانی که با اطمینان و از سر تکلیف الهی به انتخابی درست  همت می گمارند و چراغی فرا روی فرزندان عزیزمان می فر‌وزند

هزاران سلام و درود الهی بر شما باد

قلب آواره

هر شب من و اشک و عکس تار حرمت

تقدیر من این است: دچارِ حرمت

یک قلب برای زندگی کافی بود

آن هم که شد آواره کنار حرمت…

 محدثه نبی حسینی

مروری بر زندگی یک قهرمان

در ۱۴ تیر ۱۳۶۱ احمد متوسلیان

در جایی از تاریخ گم شد…

حاجی یادت به خیر که میگفتی:

برای آنچه که اعتقاد دارید ایستادگی کنید

حتی اگر هزینه اش تنها ایستادن باشید . . . 

دوست و دشمن

امام رضا عليه السلام فرمودند:

 صَديقُ كُلِّ امرِئٍ عَقلُهُ، وعَدُوُّهُ جَهلُهُ

دوست هر کسی، عقل اوست

 و دشمن هر کس نادانى ‏اوست. 

 منبع: المحاسن جلد1 صفحه309