مهنــا

✅ در تشویق خسیس باشید. تشویق بی حساب و کتاب، خطرناک است. دائم تشویق کلامی نکنید

? کودک نمی تواند این تمجیدها را با واقعیتها، جایگاه اجتماعی، توانایی ها و استعدادهایش وفق دهد.

والد از کودک می‌خواهد؛ کاری را در همان لحظه انجام دهد!!
و کودک یا آنرا به تعویق می‌اندازد یا اصلا انجام نمی‌دهد.
و والد این‌بار با صدایی بلندتر آنرا تکرار می‌کند و ممکن است عصبانی شده و تند و پرخاشگرانه باشد.

در این فرآیند کودک یاد می‌گیرد
_ تا زمانی که مامان یا بابا عصبانی نشده و داد نزده !! میتوانم آن کار را انجام ندهم. و خطری برایم ندارد.

_ در مرحله اول خواسته‌های والدین رد می‌شود.

_تا والدین دادنزنند ، حرفشان عملی نمی‌شود.

_محیط خانه متشنج می‌شود.

 راه حل:

✅ درخواست‌هایتان را با شیوه‌های منطقی بخواهید.
✅ به کودک زمان بدهید ، مثلا بگویید تا ده دقیقه دیگه تلویزیون را خاموش کن، یااا تا یک ربع دیگه، که عقربه بزرگ به عدد شش رسید بیا غذات را بخور.
✅ برای درخواست از کودک کنار او بروید نه اینکه از آشپزخانه فریاد بزنید.

امام صادق علیه‌السلام می فرمایند:

خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ یَزَلْ ناقِصَ العَیْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ،

فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ

وَ الثّانیَةُ: اَلاَْمْنُ

وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِی الرِّزْقِ،

وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنیسُ الْمُوافِقُ

(قال الراوی:)قُلْتُ: و مَا الاَْنیسُ الْمُوافِقُ؟

قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَلیطُ الصّالِحُ

وَ الخامِسَةُ: وَ هِیَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛

پنج چیز است که هر کس یکی از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگی‌اش کمبود دارد و کم خرد و دل نگران است:
✅ اول، تندرستی،
✅دوم امنیت،
✅ سوم روزی فراوان،
✅چهارم همراهِ همرأی.

راوی پرسید: همراهِ همرأی کیست؟

امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشین خوب

و پنجم که در برگیرنده همه اینهاست، رفاه و آسایش است.

خصال، ص 284.

 امیرالمومنین امام علی عليه ‏السلام: ما أنزَلَ المَوتَ حَقَّ مَنزِلَتِهِ مَن عَدَّ غَداً مِن أجَلِهِ؛

آن كه فردا را از عمر خويش بشمارد، [پدیده] مرگ را به گونه واقعی نمی‌شناسد.

? اصول كافى: ج3، ص259،ح۳۰

زنـــدگي زیباست
یک روز
یک ساعت
یک دقیقه
هرگز باز نمیگردد

پس لطفا
از جنگ بپرهیز
از خشم دوری کن
عاشقانه حرف بزن

روزتون لبریز از اتفاقهای قشنگ

سؤال:

“دختری ۵ ساله‌ام مدّتی است که موقع تلویزیون دیدن خیلی به تلویزیون نزدیک می‌شود و حالا که بعد از یک‌مدّتی به او می‌گویم «بیا عقب بشین و تلویزیون ببین» قبول نمی‌کند. می‌ایستد نزدیک خود میز تلویزیون و تلویزیون را در فاصله‌ی خیلی کوتاهی (یعنی ۲ سانتی‌متری تلویزیون) نگاه می‌کند. از چه روشی استفاده کنم که قبول کنند و عقب بنشیند؟

جواب:

معمولاً در بچّه‌ها یک ویژگی خیلی سریع تبدیل به عادت می‌شود و دور کردن عادت از فرزندان هم گاهی به سختی اتّفاق می‌افتد.قطعاً برای اینکه یک عادت را از او دور کنیم باید تدبیری بیاندیشیم.

یکی از تدابیر این است که در چیدمان فضای خانه تغییر ایجاد کنیم و تلویزیون را از جایی که هست تغییر دهیم و در یک جای دیگر قرار دهیم تا یک مقداری فضا تغییر کند. در عین حال چیدمان را طوری در نظر بگیریم که مثلاً اگر میزی یا مبلمانی داریم، بین ایشان (فرزند) و تلویزیون قرار بگیرد و فاصله بیندازد. اگر قرار است فرزند روی صندلی بنشیند بین ۲ تا ۳ متر فاصله داشته باشد. طوری هم قرار داده شود که او نتواند از آن نزدیک‌تر برود.

مادر وضعیت بینایی و شنوایی ایشان را هم یک امتحانی بکنند، مثلاً در یک مهمانی وقتی با فاصله از فرزندشان می‌نشینند ببینند می‌تواند راحت بشنود و ببیند یا خیر، یا در محیط خانه او را آرام صدا کنند متوجّه می‌شود یا خیر؟

یعنی اگر از صحّت شنوایی و بینایی‌شان اطمینان دارند برای اینکه آن عادت ترک شود بهترین راهکار همان روشی است که عرض کردم. چون برای ترک عادت گاهی ما باید آن فضایی را که عادت در آن شکل گرفته است، تغییر دهیم و این‌گونه آن عادت را دور کنیم.

استادتراشیون

 علت بیشتر نگرانی و اضطراب کودکان ترس از جهان بیرونی است٬ جهانی که کودک خود را در برابر آن ناتوان می بیند.

«بازی» با ایجاد تصور قدرت و توانایی مهار کردن دنیای بیرونی٬ اضطراب کودک را کاهش می دهد.

کودک در خلال بازی٬ دنیای گسترده و فراتر از حد ظرفیت خود را به جهانی کاهش می دهد که توانایی دستکاری آن را دارد و بدین ترتیب ٬تصور سلطه بر دنیای برونی بطور موقت در وی ایجاد می شود.

بطور کلی می توان گفت که هیجانات و احساسات منع شده توسط بزرگسالان که نمی توانند اجازه بروز پیدا کنند٬ منجر به اضطراب در کودک می شود و بازی به کودک اجازه می دهد که احساسات پذیرفته نشده خود را بروز دهند. 

یکی از راهکارهای پرورش هوش هیجانی که والدین می توانند به راحتی در منزل به کار گیرند:

تلویزیون را روشن کنید و صدای آن را قطع کنید. از کودک بخواهید احساسات شخصیت های مختلف را بیان کنند.

در مورد اینکه چگونه زبان بدن و چهره می تواند سرنخ باشد، با او صحبت کنید.

بهترین زمان آموختن انواع دانستنیها و تحریک توانایی های اساسی کودک، دوران شش ساله اول زندگی تا قبل از رفتن به دبستان است. آموزش قبل از دبستان عبارت از این است که اطلاعاتی در اختیار فرزندتان بگذارید که مغز در حال رشد کودک، به آن نیاز دارد تا او در اولین سالهای شکل گیری مغز و فکرش بتواند به رشد ممکنه خود برسد. در این صورت است که طفل شما با استعداد تر و با نشاط تر می گردد. 

زن و مرد جواني به محله جديدي اسبا‌ب‌كشي كردند. روز بعد ضمن صرف صبحانه، زن متوجه شد كه همسايه‌اش درحال آويزان كردن رخت‌هاي شسته است
و گفت:«لباسها چندان تميز نيست. انگار نميداند چطور لباس بشويد. احتمالآ بايد پودر لباس‌شويي بهتري بخرد.»
همسرش نگاهي كرد اما چيزي نگفت.

هر بار كه زن همسايه لباس‌هاي شسته‌اش را براي خشك شدن آويزان مي‌كرد زن جوان همان حرف را تكرار مي‌كرد تا اينكه حدود يك ماه بعد، روزي از ديدن لباس‌هاي تميز روي بند رخت تعجب كرد و به همسرش گفت: «ياد گرفته چطور لباس بشويد. مانده‌ام كه چه كسي درست لباس شستن را يادش داده!»

مرد پاسخ داد: «من امروز صبح زود بيدار شدم و پنجره‌هايمان را تميز كردم!»

زندگي هم همينطور است. وقتي كه رفتار ديگران را مشاهده مي‌كنيم، آنچه مي‌بينيم به درجه شفافيت پنجره‌اي كه از آن مشغول نگاه كردن هستيم بستگي دارد. قبل از هرگونه انتقادي، بد نيست توجه كنيم به اينكه خود در آن لحظه چه ذهنيتي داريم و از خودمان بپرسيم آيا آمادگي آن را داريم كه به‌ جاي قضاوت كردن فردي كه مي‌بينيم در پي ديدن جنبه‌هاي مثبت او باشيم؟!