مهنــا
تعریف زنـدگی در یک کلمه:زنـدگی آفرینش است.
✨الهی✨
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
بار خدایا ! تاکی میان من و تو ، منی و مائی بود.
منی از میان بردار تا منیت من تو باشد و من هیچ نباشم.
الهی ، تا با توام بیشتر از همه ام و چون با خودم ، کمتر از همه ام .
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
دین ملایم
دوشنبه 98/10/30
شخصی از امام محمد باقر (علیه السلام) پرسید:از کجا بدانیم لباسی که از بازار خریداری می کنیم، پاک است یا نجس؟
امام باقر(علیه السلام)در پاسخ فرمودند:
این قبیل سخت گیری ها از خوارج است. خوارج از روی جهالت، عرصه را بر خود تنگ گرفته اند.
این در حالی است که دین اسلام، ملایم تر و قابل انعطاف تر از آن است که آنان می شناسند.
من لا یحضر الفقیه ، جلد ۱ ، صفحه ۸۳
کافی ، جلد ۲ ، صفحه ۴۰۵
گناه
دوشنبه 98/10/30
امام حسین علیه السلام:
کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آرزویش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود
مَن حاوَلَ اَمراً بِمَعصِیَةِ اللهِ کانَ اَفوَتُ لِما یَرجو و اَسرَعُ لِما یَحذَرُ
تحف العقول، صفحه248
خوشبختی
یکشنبه 98/10/29
در وجود همه ما یک منِ افسرده, یک منِ عصبانی، یک منِ شاد و یک منِ مضطرب و هزاران من دیگر وجود دارد.
کدام من پیروز می شود؟
هر کدام که بیشتر تغذیه شود…
پس مراقب تغذیه روحمون باشیم.
سکوت
جمعه 98/10/27
علامه حسن زاده:
سکوت خیلى مشکل است و خیلى ریاضت میخواهد، و چقدر زحمت میخواهد و چقدر کشیک نفس کشیدن میخواهد تا سکوت اختیار شود و تا حرفها جمع و جور و غربال گردد تا هرزه گو و هرزه خوار نباشد و روى حساب حرف بزند سپس کم کم میبینید که قلمش سنگین میشود وعبارتهاى او وزین میگردد، و لذا آدم ساکت و آرام که حرف نمیزند یک وقتى میبینید که به حرف درآمده هر جمله اش کتابى میشود و اگر دست به قلم شود و چیزى بنویسد باید نوابغ دهر جمع شوند تا آن را شرح کنند.
نیکی
پنجشنبه 98/10/26
حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام:
دل‌ها مانند ظرف‌اند،
و بهترین آن‌ها ظرفی‌است که
نیکی را بیشتر در خود نگه دارد…
آدم ها را مهمان کنید
پنجشنبه 98/10/26
آدم ها را مهمان کنیدمهمان یک جرعه زندگی
مهمان یک دل خوش
یک احوالــپرسی ساده و بی‌قضاوت
یک فنجان زندگی بی‌دغدغه …
مهمان مهربانی‌تان
مهمان کنید
به دوست داشتن
به خیال راحت از حضورتان
به حس خوب
به حرفــهای بی کینه و کنایه
به لبخندی
به دعایی …
این مهمانی به زندگی تان برکت میدهد.
مضطر شدم خدایا...
یکشنبه 98/10/22
شب هستُ دلـــم چشــم به آسمان دوخته و خدایی که همین نزدیکیـست
چه آشوبی میشود دلــم وقتی اَمَّنْ یُجیــــبْ میخوانمُ
با چشمانی بارانـــی صدایـت میزنم
میگویــم خدایــا ببین مُضطرّ شده ام و کیست
غیرِ تو که صدایِ بنده ی درمانده‌اش را بشنودُ
و دعایَش را اجابت کُند؟
غیرِ تو چه کسی میتواند گشایش ایجاد کُند
برایِ گره‌های ناگشودنی؟!
چه کسی غیرِ تو میتواند آرامشُ اطمینان را
به قلبــم ببخشد آن لحظه هایی که
ناآرام صدایت میزنم
