مهنــا
تعریف زنـدگی در یک کلمه:زنـدگی آفرینش است.
تعریف زنـدگی در یک کلمه:زنـدگی آفرینش است.
مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام:خِلطَةُ أبناءِ الدُّنيا تَشينُ الدِّينَ ، و تُضعِفُ اليَقينَ. معاشرت و قاطی شدن و گرم گرفتن با دنيا پرستان دين را عيبناك و يقين را سست مىكند.
غرر الحكم: ح ۵۰۷۲
پ.ن: حالا دنیا پرستان چه کسانی هستند که نباید باهاشون قاطی شد؟!
رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله:
أهلُ الدنيا مَن كَثُرَ أكلُهُ و ضِحكُهُ و نَومُهُ و غَضَبُهُ،
قليلُ الرِّضا، لا يَعتَذِرُ إلى مَن أساءَ إلَيهِ،
و لا يَقبَلُ مَعذِرَةَ مَنِ اعتَذَرَ إلَيهِ،
كَسْلانُ عِندَ الطاعَةِ، شُجاعٌ عِندَ المَعصيَةِ،
أمَلُهُ بعيدٌ، و أجلُهُ قريبٌ، لا يُحاسِبُ نفسَهُ،
قليلُ المَنفَعَةِ، كثيرُ الكلامِ، قليلُ الخَوفِ،
كثيرُ الفَرَحِ عِندَ الطَّعامِ و إنَّ أهلَ الدنيا لا يَشكُرُونَ عِندَ الرَّخاءِ، و لا يَصبِرُونَ عِندَ البلاءِ،
كثيرُ الناسِ عِندَهُم قليلٌ، يَحمَدُونَ أنفسَهُم بما لا يَفعَلونَ،
و يَدَّعونَ بما لَيس لَهُم، و يَتَكَلَّمونَ بما يَتَمَنَّونَ،
و يَذكُرونَ مَساويَ الناسِ و يُخفُونَ حَسَناتِهِم.
قالَ: يا ربِّ، هَل يكونُ سِوَى هذا العَيبِ في أهلِ الدنيا؟
قالَ: يا أحمدُ، إنَّ عَيبَ أهلِ الدنيا كثيرٌ،
فيهِمُ الجَهلُ و الحُمقُ، لا يَتواضَعونَ لِمَن يَتَعَلَّمونَ مِنهُ،
و هُم عِندَ أنفُسِهِم عُقَلاءُ و عِندَ العارِفينَ حُمَقاءُ.
در حدیث معراج آمده است که خدای تعالی ویژگی اهل دنیا را برای رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین بیان میدارند:
دنيا خواهان كسانى هستند كه
پرخور و پر خنده و پر خواب و پر خشمند
و كمتر خشنود و راضی هستند.
اگر به كسى بدى كنند، پوزش نمىطلبند
و اگر كسى از آنان عذرخواهی کنند، معذرت او را نمىپذيرند؛
در هنگام عبادت و بندگی کسل هستند
و در معصيت کردن بىباك و شجاعند؛
با آن كه مرگشان نزديك است، آرزوهاى دور و دراز دارند،
از نفس خود حساب نمىكشند ،
كم خيرو فایدهاند، پر حرف هستند،
خوفشان از خدا اندک است،در موقع خوردن غذا بسيار شادمانند
دنيا خواهان در هنگام برخوردارى، سپاسگزار نيستند و به گاه سختى، شكيبايى نمىورزند،
زيادِ مردم در نظر آنان كم است،
خود را به آنچه نكردهاند تعريف و تمجيد مىكنند
و مدّعى چيزى هستند كه ندارند،
از آرزوهاى خود سخن مىگويند،
از بدیهاى مردم ياد مىكنند و خوبیهاى آنان را کتمان میکنند.
پيامبر عرض كرد: بار خدايا!
آيا عيب ديگرى هم در دنيا پرستان هست؟
فرمود: اى احمد!
دنيا پرستان عيبهاى زيادى دارند.
آنان مردمانى نادان و احمقند،
در برابر معلّم خود فروتنى نمىكنند و در نظر خودشان مردمانى خردمندند،
اما نزد فرزانگان و عارفان احمقانی بيش نيستند.
بحارالانوار: ج۶، ص۷۷
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط مهنــــا در 1399/02/14 ساعت 11:01:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |