امام صادق علیه‌السلام می فرمایند:

خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ یَزَلْ ناقِصَ العَیْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ،

فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ

وَ الثّانیَةُ: اَلاَْمْنُ

وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِی الرِّزْقِ،

وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنیسُ الْمُوافِقُ

(قال الراوی:)قُلْتُ: و مَا الاَْنیسُ الْمُوافِقُ؟

قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَلیطُ الصّالِحُ

وَ الخامِسَةُ: وَ هِیَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛

پنج چیز است که هر کس یکی از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگی‌اش کمبود دارد و کم خرد و دل نگران است:
✅ اول، تندرستی،
✅دوم امنیت،
✅ سوم روزی فراوان،
✅چهارم همراهِ همرأی.

راوی پرسید: همراهِ همرأی کیست؟

امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشین خوب

و پنجم که در برگیرنده همه اینهاست، رفاه و آسایش است.

خصال، ص 284.