مهنــا

​

«فاطمه، فاطمه است» این گویاترین عبارتی است که می توان برای توصیف ویژگی های شخصیتی حضرت زهرا (س) به کار برد. چرا که فاطمه بودن یک خاصیت منحصر به فرد است. اما وقتی این خاصیت شناسانده شود، روح تمام زنان و مادران، رنگی دیگر می گیرد. 

هر نویسنده ‏ای که در زمینه معارف فاطمی قلم به ‏دست گرفته است با توجّه به توان و علاقه‏ای که داشته به موضوع خاصّی از ویژگی‏ها و ابعاد شخصیت این الگوی کامل الهی پرداخته است.

از شخصیت فاطمه سخن گفتن بسیار دشوار است ، فاطمه یک زن بود، آنچنان که اسلام می‌خواهد. 

وی در همه ابعاد گوناگون “زن بودن” نمونه شده است.  

مظهر یک “دختر"، در برابر پدرش.  

مظهر یک “همسر"، در برابر شوهرش.  

مظهر یک “مادر” ، در برابر فرزندانش

 مظهر یک “زن مسئول"، در برابر زمانش و سرنوشت جامعه‌اش.  

فاطمه کوثر است همان گونه که در قرآن از او به این نام ذکر شده است. «کوثر» به معنای خیر کثیر و فراوان است و اگر بخواهیم از زندگانی سراسر نور او برای امروز خود توشه ای بگیریم باید به نقش قرآن در زندگی او توجه کنیم.  

اول تلاوت قرآن و انس با قرآن؛  

صدیقه طاهره(س) فرمودند:

سه چیز از دنیای شما محبوب من است: اوّل تلاوت قرآن، دوم نگاه کردن به چهره‌ی رسول‌الله و سوم انفاق در راه خدا.[1]

حضرت زهرا (س) با قرآن انسی همیشگی داشتند و آیاتش در همه حالات ورد زبانشان بود.

سلمان یار و یاور رسول خدا (ص) و علی (ع)می‌گوید: روزی داخل خانه‌ی زهرا (س) شدم دیدم در همان حالی که مشغول کار خود بود و جوها را آسیاب می‌کرد، قرآن می‌خواند.

دوم انس با قرآن تاثیرش در کلام حضرت زهرا (س) نمایان گردیده بود.  

ایشان در خطبه‌ی غرّا و بی‌نظیرش در دفاع از ولایت در مسجد مدینه 60 آیه به صورت نقل و تلمیح در نهایت دقت و زیبایی استفاده کرده است.

سوم تأثیر آیات قرآن در رفتار و زندگی آن حضرت است.  

تأثیر آیات قرآن در فاطمه (س) است که در همه حال انفاق می‌کند. از نابینا خودش را می‌پوشاند و به هنگام دعا برای همسایگان پیش از خود دعا می کند.

چهارم شهادت با قرآن و حشر با قرآن است.  

در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است: «فاطمه(س) در حال احتضار، به على(ع) چنین وصیّت کرد: بعد از مرگم؛ تو مرا غسل ده و تجهیز کن و بر من نماز بگزار و مرا در قبرم بگذار و خاک روى قبرم بریز و قبرم را تسویه کن و آن‌گاه در کنار سرم، مقابل صورتم بنشین و بسیار قرآن تلاوت کن؛

روح آزرده او پس از تحمل نود و پنج روز فراق پدر به سوی حق شتافت و پلک هایش را فروبست و چشم هایش را به سوی محبوبش که در انتظار او بود گشود و اینگونه علی تنها ماند با اندوه فراق او و غربت در مدینه و بچه هایی که در داغ مادر بی قراری می کردند. 

حسن مطلع این گفتار امید عنایات مادرانه اش  برای همه دوستداران و  محبین و شما ارادتمندان به ساحت مقدس ایشان است تا قرآنی شویم و قرآنی بمانیم.

موسسه آموزشی نور المجتبی (ع)

​

​

 امام صادق (علیه السلام)می فرمایند :

 «هر کس سوره “ملک” را برای میّتی بخواند از عذابی که در آن است تخفیف داده می شود و اگر قرائت کننده به اموات هدیه کند ثواب آن با سرعت رعد به آنـها میرسد.»

 تفسیرالبرهان، ج5، ص433

عصر پنج شنبه قرائتی فراموش نشه ،التماس دعا

« رَبّ إنّی لِمَا أنزَلتَ إلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقیرٌ »

پروردگارا

من به هر خیری که برایم بفرستی

سخت نیازمندم . . .

سوره مبارکه قصص
 آیه ۲۴

رَبَّـــنَا وَلاَ تُـحَمِّــلْنَامَــا لاَ طَاقَـةَ لَنَا بِـه …پــروردگــارا

آنـچه طاقـت تــحـمل آن را نـداريـم،

بـر مــا مــقرر مــدار …

آمین

​


بزرگی گفت : وابسته به خدا شوید

 پرسیدم : چگونه؟ 

گفت : چگونه وابسته به یک نفر می‌شوید ؟

گفتم : وقتی زیاد با او حرف می زنم و زیاد ارتباط دارم

 گفت : آفرین . زیاد با خدا حرف بزنید زیاد با خدا رفت و آمد کنید

 وقتی دلت با خداست، بگذار هر کس میخواهد دلت را بشکند…

 وقتی توکلت با خداست، بگذار هر چقدر میخواهند با تو بی انصافی کنند…

 وقتی امیدت با خداست، بگذار هر چقدر میخواهند نا امیدت کنند…

کسی که خیال کند در دنیا راحتی نصیبش می شود به خطا رفته است.

 مثل اینکه کسی خیال می کند می تواند زمستان را تنها با یک پیراهن به خوبی سپری کند. چنین کسی اصلا زمستان را نشناخته است.

☑️ آنکه این نظام را آفرید قسم یاد کرد که اینجا جای آسایش نیست؛

 یکی فشار مالی دارد، یکی فشار خانوادگی، یکی فشار سیاسی، یکی فشار اجتماعی، 

هرکس مشکلی دارد، آسایش در بهشت است!

 آدم باید خیلی عوامانه بیندیشد که خیال کند اینجا محل راحتی است.

چنین کسی اصلا نمیداند این چند سال زندگی یعنی رنج!

⚜ خدا قسم یاد کرده و فرموده است: “لقد خلقنا الانسان فی کبد” (همانا ما انسان را در رنج آفریدیم). ⚜

از بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی

گفت‌وگوی اهل جهنّم، با اهل بهشت خیلی مطالب دارد. وقتی اهل جهنّم درحال سوختن هستند، در ملاقاتی که با اهل بهشت دارند، می‏گویند: أَنْ أَفیضُوا عَلَینا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَکمُ اللّه

(آب يا از آنچه خداوند روزيتان كرده بر ما فرو ريزيد. (اعراف، 50)

خُب، انسانی که بدنش سوخته یا در حال سوختن است، هر چه بشود، تشنه‏ اش نمی‏شود. 

آب، در همه‌ی عوالم ماده‌ی حیات است و در دنیا همین مایع سیال است. 

شاید یک لطیفه‏ ای در این آیه باشد با توجّه به اینکه «ماء» در آیه‌ی «وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَى الْماءِ»( عرش او بر آب بود. هود، 7 ) تفسیر به علم و معرفت شده است

 (رک: توحيد صدوق، ص: 320)

و سرمایه‌ی مؤمن درآخرت، معرفت خدا و اهل‌بیت علیهم السلام است. علّت سوختن اهل جهنّم، نداشتن همین سرمایه (علم و معرفت) است؛ زیرا آن‌ها خداباوری، پیغمبرباوری و امام‌باوری نداشتند، این است که باعث شده اهل جهنّم چیزی بخواهند که از این سوختن بیرون بیایند.

‌ ‌

امام صادق علیه السلام:هر کس دو سوره عنکبوت و روم را در شب23ماه رمضان بخواند به خدا قسم اهل بهشت است و پس از آن فرمود: قسم یاد کردم و هیچ استثنایی نکردم و نمی ترسم که خداوند به خاطر سوگند و عدم استثنای در آن برای من گناهی بنویسد، زیرا مطمئن هستم که این دو سوره نزد خدا جایگاهی بزرگ دارد.

مصباح کفعمی/ص443