۱.در ابتدا باید بیان نمود بکار بردن صحیح واژه‌ها و اسامی ضرورتی است که گاهی با سهل‌انگاری و بی‌توجهی به اشتباهات بزرگی منجر می‌شود، یکی از این اشتباهات که بطور مداوم با آن مواجه هستیم بیان و یا نگارش «عسگری» به جای«عسکری»است.

۲.متاسفانه از معاندان و دشمنان تشیع شنیده می‌شود که گفته اند امام حسن عسگری (ع) عقیم بوده و فرزندی نداشته است وعبارت عسگری که لقب ایشان است به معنای عقیم و بی‌دانه می‌باشد فلذا همین شهرت به عقیم بودن دلیل بر عدم وجود فرزندی برای اوست.

۳.تاریخ گواه است که«عسکري»از مشهورترين القاب آن حضرت است؛ همان طور که امام هادي(ع) را به اين لفظ لقب داده اند و عسکر محله اي بوده در شهر سامرا که لشکرگاه و محل توقف سپاه خلفاي عباسي در آنجا قرار داشت.

و این لقب مشترک بین آن حضرت و پدرشان امام هادی(ع)می‌باشد و آن‌ها را عسکريین گفته اند. اگر بنا بود این لفظ به (گاف) نوشته یا تلفظ گردد می‌بایست امام هادی(ع)نیز عقیم می‌بود واز نعمت فرزند محروم تلقی می‌شد.

۴.خلفاي عباسي براي زيرنظر داشتن فعاليت‌هاي فرهنگي، علمي و سياسي امام هادي(ع)، آن حضرت را در سال ۲۳۶هـ.ق. از مدينه به سامرا انتقال و در محله عسکر سکونت دادند. چون امام حسن (ع) و پدر بزرگوارش امام هادي (ع)در محله عسکر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگي مي‌كردند وبه عسکري لقب يافتند.

-علل الشرایع، ج۱/باب۱۷۶/ص۲۳۰

-معانى الأخبار،ص۶۵/ بحارالانوار، ج۵۰، ص۱۱۳، ح۱.

۵.از سوی دیگر«عسکر»لفظی عربی است و به معنای لشکر است.«عسکری» اسم منسوب است و منسوب به عسکر است واصولا در زبان عربی حرف «گاف» وجود ندارد.