موضوع: "سخن علما"

سکوت

استاد فاطمی نیا :

خدمت آیت الله بهاءالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه سید سکوت چه بود؟

آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهدست الآن مردم خیلی دست کم گرفته اند آبرو بردن را.

ببینید خدا چند گناه را نمی بخشد:

1- عمدا نماز نخواندن.
2- به ناحق آدم کشتن.
3- عقوق والدین.
4- آبرو بردن.

این گناهان این قدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمی شوند.

پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، برای من تعریف می کرد: “به پدرم گفتم پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه می گویی؟

می گفت پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفت: آبروی کسی را نبر الآن در زمان ما، هیئتی ها، مسجدی ها و مقدس ها آبرو می برند.

عزیز من اسلام می خواهد آبروی فرد حفظ شود. شما با این مشکل داری؟ دقت کنید که بعضی ها با زبانشان می روند جهنم.

روایت داریم که می فرماید: اغلب جهنمی ها، جهنمی زبان هستند. فکر نکنید همه شراب می خورند و از دیوار مردم بالا می روند. یک مشت مؤمن مقدس را می آورند جهنم. ای آقا تو که همیشه هیئت بودی! مسجد بودی! بله. توی صفوف جماعت می نشینند آبرو می برند.

حضرت أمیرالمؤمنین (علیه السلام) به حارث همدانی می فرماید: اگر هر چه را که می شنوی بگویی؛ دروغ گو هستی.

اثر ابدی امتحانات الهی

دوست داشتن 





استاد علیرضا پناهیان

دوست‌ داشتن‌ آدم‌های ‌بزرگ، انسان ‌را بزرگ ‌میکند و دوست ‌داشتن آدم‌های نورانی به ‌انسان ‌نورانیت‌ میدهد. اثر وضعی ‌محبوب، آنقدر زیاد است‌ که‌ آدم ‌باید مراقب ‌باشد مبادا به‌ افراد بی ارزش‌ علاقه‌ پیدا کند…

تفکر 

تفکر می تواند انسان را از اسارت نفس نجات دهد.تفکر میتواند اعتقادات رهایی بخش را در انسان تقویت کند اگر به تفکر درباره مبدا و معاد نپردازیم و درباره فنا پذیری لذات دنیا و بقا لذت عبادت و شیرین بودن آن فکر نکنیم آن گاه باید باتجربه تلخ نا کامی ها و شکستها بر سر عقل بیاییم

استاد پناهیان

شهادت کاری عاقلانه است

شهادت پیش از آنکه عاشقانه باشد عاقلانه است و با اتکاء به عقلانیت است که احساس عاشقانه شهادت طلبی، بسیار شورآفرین و احساس برانگیز می شود.

استاد پناهیان

یک شاخص مهم ایمان

اول چیزی که خدا از آن تقدیر می کند

به تو از دور سلام


مرحوم حاج اسماعیل دولابی: 

فقط صابر باشید و بهره برداری کنید.

 راه کربلا بسته است و نمی‌توانم بروم..

 از بسته شدن راه هم یک جور استفاده کن_که بسوزی و بسازی و از دور سلام کنی.

این فقه تو است،تفقّه می‌کنی که چکار کنی.

 امام علیه السلام فرموده است که چکار کنیم. فرموده است غسل کن و وضو بگیر. بالای بام خانه‌ات برو و رویت را به طرف کربلا کن.

اَلسّلامُ عَلَیکَ یا أباعبدالله سلام کن و از حضرت اباعبدالله جواب می‌شنوی.آنها سلام را جواب می‌دهند… بلکه گاهی جواب آنها سبقت در سلام است… زیرا آنها سبقت در سلام دارند. جدّشان این جور بود. همیشه سبقت در سلام داشت.

هروقت بالای پشت بام رفتی؛ حواست جمع باشد، ممکن است اول او سلام کرده باشد… به سیاق جد بزرگوارشان، این جورند و بر ما سبقت سلام دارند؛ سبقت رحمت و فضل دارند، سبقت احسان دارند، زیرا آنها اخلاق خدا را دارند.

منبع: برگرفته از طوبای محبت

اللهم عجل لولیک الفرج 

السلام علیک یا اباعبدالله

انسان موجود تنهایی ست

…از غربت و تنهایی گله نکنیم

و آن را تقصیر این و آن نیندازیم

به آن جا نگاه کن...