مهنــا

آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی:

 -تنها انتخابات ظاهری که جنبه مردمی پرشور در دوران خلفا داشت، خلافت حضرت علی(ع) بود.

-نحوه برخورد امیرمؤمنان(ع) با برادرش عقیل حاوی پیام هایی برای مسئولان است، اینکه شخصی تا به پست و مقامی می رسد و تمام خویشاوندان خود را سر کار می آورد، کار درستی نیست؛ باید تقسیم پست ها در حکومت اسلامی بر اساس لیاقت ها و قابلیت ها باشد.

-نباید نگاه کنیم کسی موافق یا مخالف من است، حتی اگر در انتخابات جزو مخالفان بوده اما انسان لایقی هست، مسئولیت به او بدهیم.

- آیا ما پیام حکومت علی(ع) را پذیرفته‌ایم؟ آیا حاضریم تقسیم کارها براساس لیاقت ها و شایستگی‌ها باشد؟ آیا حاضریم به کسانی که در ستادهای تبلیغاتی ما بودند با کسانی که در تشکیلات تبلیغاتی مخالفان بودند، به یک چشم نگاه کنیم؟ اگر پاسخ این سؤالات مثبت است، می‌توانیم بگوییم شیعه علی(ع) هستیم اما اگر پاسخ منفی است، نمی توانیم چنین ادعایی کنیم.

http://hawzahnews.com/detail/News/452562

 استاد علی صفایی حائری

در اين ماه رمضان بايد دل‌هايمان را مطالعه‌اى بكنيم، شايد يك جمع بندى مناسبى براى اين ماه باشد. بايد ببينيم كينه‌هاى ما نسبت به مؤمنين، نسبت به دوستان، از چه نوع است. آيا «لِلّه» است‌؟ در دعا داريم كه: «خدايا! تو كينه‌ها را ببر، مگر آن كينه و غِلّى كه به خاطر تو باشد».
بايد ببينيم كه كينه‌هاى ما به خاطر چيست‌؟آيا براى اينكه دعوتمان نكردند يا ديرتر به ما گفتند يا چايى خوب به ما ندادند يا…

اين كينه‌هاباعث محروميت‌هاست. اين سوء ظن‌ها و بدگمانى‌ها باعث محروميت‌هاست؛ چه به خدا و چه به بندگان خدا.

آيا ما به خدا بدبين نيستيم‌؟ يعنى خدا را مهربان و رحيم مى‌بينيم، نزديك مى‌بينيم، مجيب مى‌دانيم، ته دلمان در پروندۀ خدا سياهى ننوشته‌ايم‌؟ راستى آيا مسبِّح هستيم‌؟وقتى همۀ اين بارش‌ها باشد ولى ظرف من واژگون باشد، چه حاصلى به دست مى‌آورم‌؟ در روايت آمده است كه اگر به مقدار كمى كينۀ مؤمنى در دل تو باشد، به اندازۀ سال‌هاى نورى، بوى بهشت را نخواهى شنيد و نخواهى يافت.

 بهار رويش(مروری بر دعاهای ورود و وداع ماه رمضان)، ص 33

یک لحظه تفکر

در عالم ماده و مادیات «علم مقدم بر عمل» ست

یعنی شما اول پزشکی می خوانید ؛ 

« بعد» عمل جراحی را انجام می دهید .

اول فیزیک می خوانید ؛ بعد به کره ماه می روید .

« عمل ، مقدم بر علم » است.

ولی در عالم « معنویت » معادله معکوس ست .

«عمل» مقدم بر علم ست .

شما باید «عمل» کنید .

هر چه گفتند : باید بگوئید : چشم !

من تا فلسفه نماز را ندانم ؛ نماز نمی خوانم !

این ها را باید بریزید دور .

اگر می خواهی بدانی ؛ باید بخوانی .

وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ

ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺮﮒ ﺑﻴﺎﻳﺪ ، ﺑﻨﺪﮔﻲ ﻛﻦ . الحجر (٩٩)

باید بندگی کنی .

باید عمل کنی.

هرچه که ما گفتیم باید بگوئی : “چشم” .

« عمل» مقدم بر «علم » ست .

حجت الاسلام رنجبر

 آیت‌الله حائری شیرازی درست در موعد زمانی که اعلام شده بود در خبرگزاری حضور یافت و پس از یک سلام و احوالپرسی کوتاه ابتدا درخواست یک لیوان آب داشت تا تجدید وضو کند که لیوان اول را به دلیل زیاد بودن آب آن رد کرد و گفت که با نیمی از این آب هم می‌توان وضو گرفت. گرچه پس از وضوی ایشان مشخص شد همان میزان آب هم زیاد بوده است.

ایشان وضو گرفتن با این میزان آب را نشانه‌ای برای زیبا نشان دادن اسلام در جهان خواند و چنین طهارتی را هنرمندانه خواند. آیت الله عبای خود را طوری روی پای خود قرار داد که قطره ای از آب وضویش روی زمین ریخته نشود و بعد توضیح داد که به این موضوع که وضوی او زحمتی برای کسی ایجاد نکند توجه داشته است. رفتار آیت‌الله حائری نمونه عملی پرهیز از اسراف و ساده کردن امور زندگی بود که در ادامه بحث نیز بدان تاکید شد.

 جناب آیت‌الله حائری، شما قبل از شروع مصاحبه با یک لیوان آب وضو گرفتید. دلیلش چیست؟

 زمانی که برای وضو استفاده می شود به یک دقیقه نمی رسد. این صرفه جویی در زمان مهمتر از صرفه جویی در آب است و من برای صرفه‌جویی در آب و وقت این گونه وضو گرفتم. این یک وضو هنرمندانه است.

 عالمان دین درصددند اهل عالَم را از ظلمات خارج کنند و مردم زمانی از ظلمات خارج می‌شوند که اسلام در نزد آنها پسندیده باشد. وقتی ما اسلام را در نظر آنها با اعمالمان ناپسند کنیم دیگر آنها حتی نیازی به تحقیق در این که اسلام قابل مطالعه است یا نیست، نمی بینند. وقتی ما اسلام را ناپسند جلوه می دهیم این اقدامات آنچنان شرایطی پیش می آورند که دیگر کسی نیازی به تحقیق نمی‌بیند. این همان کاری است که وهابیت، طالبان و اخیرا سلفیان می‌کنند.

من بحث را با نکته‌ای مهم آغاز می‌کنم. در سوره بقره آمده است: وَ إِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ".

در دوران فرعونیان و در مصر دختران بنی‌اسرائیل را نگه می‌داشتند و پسرانشان را می کشتند، نسل کشی یعنی همین. فرزندانی که حامل نطفه یک نژاد انسانی هستند از بین می بردند و فرزندانی که حامل نطفه یک نژاد نیستند ولی قابلیت این را دارند که یک نژاد دیگری را حفظ و تکثیر کنند، نگه می‌داشتند. یعنی آنها دخترها را نگه می‌داشتند تا با پسران مصری ازدواج کرده و پسر مصری به دنیا آورند.

 در آن زمان حساسیت‌ها به این شکل روی نسل وجود داشت ولی نگاه امروزِ آنها حساسیت روی فرهنگ است و نمونه جدیدی از نسل‌کشی را در حوزه فرهنگ اجرایی می‌کنند؛ اما ذبح ابنا و حفظ بنات در این زمان و به صورت فرهنگی چیست؟ در این زمان به این معنا که هر کسی در فرهنگ آنها دچار استحاله شود از دید آنها همان نساء فرهنگی است و آن را حفظ می‌کنند و هر کسی دچار این استحاله نشود مثل همان ابناء آنها را ذبح می کند و از بین می‌برند.

 هم اکنون آمریکا و اسرائیل هزینه تحصیل هر استحاله پذیری را از هر مذهبی تا مقطع دکتری هم که باشد می پردازند. به شرط اینکه در فرهنگ آنها مستحیل شود. آنها این المپیادهای فرهنگی را می‌گذارند تا بهترین ها را برای خود انتخاب کنند و افراد ضعیف‌تر را برای ما بگذارند.

همان طور که ابناء و نساء تفسیر خودش را در جنگ فرهنگی دارد ذبح هم تفسیر خودش را دارد. ذبح فقط سر بریدن نیست، حذف کردن، بالاترین نوع از ذبح است. ترور شخصیت بالاترین نوع ذبح است. آنها هر کسی را که در فرهنگ خودشان استحاله نشود، ترور شخصیت می‌کنند. آنها نه تنها نسبت به فرهنگ این وضعیت را دارند بلکه قوانین و مقرراتی هم که در خودشان حل نشود، دچار ترور شخصیت می‌کنند. یعنی آن را به ننگ تبدیل می کنند.

 به این شکل یک فخر را به یک ننگ تبدیل می‌کنند. به عنوان نمونه حجاب، حجاب یک حافظ و نگهبان است که آن را ترور شخصیت و آن را به یک عامل توقف و ارتجاع تبدیل کردند.

​

آیت‌الله بهجت قدس‌سره:راه خلاص از گرفتاری‌ها منحصر است به دعا در خلوات برای فرج ولی‌عصر (عج الله تعالی) نه دعای همیشگی و لقلقه زبان، بلکه دعای باخلوص و صدق نیت و همراه با توبه. 

در محضر بهجت، ج۲، ص۳۴۷

​
🔹سخنان «سیاست‌مداران» را باید ابتدا از منظر «سیاسی» تحلیل کرد، بعد به ارزیابی «علمی» و میزان صحت آن پرداخت. چون سیاسیون گاهی زیاد به «غلط یا درست» بودن حرف‌ها کار ندارند، بلکه به «کاربرد» آن در عرصۀ سیاسی نگاه می‌کنند.  

🔹وقتی سیاست‌مداری می‌گوید: « همه باید نقد شوند!»، ببینید بار سیاسی این جمله چیست؟ شاید می‌خواهد انتقادهایی که به خودش وارد است را کم‌رنگ کند و جبهۀ جدیدی در انتقادهای اجتماعی باز کند تا بار خودش سبک شود.

🔹وقتی سیاستمداری می‌گوید: «می‌شود از معصومین انتقاد کرد» و دین خود را فدای سیاست می‌کند، شاید می‌خواهد جامعه را درگیر اختلافات و گفتگوهای فکری بکند تا بتواند از فشار انتقادها به عملکرد خودش کم کند. 

🔹اگرچه باید به سخنان غلط سیاسیون اعتراض کرد، ولی تحلیل سیاسی اشتباهات عمدی آن‌ها را نباید فراموش کرد.

علیرضا پناهیان ۹۶.۱۰.۲۱

هیئت شهدای گمنام

 آیت‌الله مجتهدی تهرانی (ره): «کسی که به پدر و مادرش بی‌احترامی کند، خیر از دنیا و آخرت نمی‌بیند 

پیرمردی بود که حدود نود سال عمر کرد، اما نه بچه‌ای داشت و نه خانه و زندگی، خیلی با فلاکت زندگی کرد.

 من شنیدم که پدر این آدم، او را در جوانی نفرین کرده و گفته: «امیدوارم صاحب زن و بچه و خانه و زندگی نشوی»

 نود سال هم عمر کرد، اما در اثر نفرین پدر، که از او ناراضی بود، با فلاکت زندگی کرد.»

 طریق دوست/ص ۱۸

 شیخ محمدرضا نعمانی (از جوانان همراه شهید صدر): شهیدصدر وقتی در حال تفکر و مطالعه بود کاملاً از دنیای پیرامونش بریده می‌شد و این چیزی نیست که کسی به سادگی بتواند خودش را به آن عادت بدهد. به یاد ندارم که شهید صدر حتی در گرم‌ترین روزهای تابستان غرق در خواب شود. حتی در همان روزهای گرم و در حالی که به سن پنجاه‌سالگی نزدیک شده بود هم از کتاب‌هایش جدا نمی‌شد، درحالی‌که [در آن گرمای نجف] جوان نیرومند و بانشاط هم توان مقاومت در برابر وسوسه خواب را نداشت.

 آری در سال آخر عمر شریفش که نیروی بدنی‌اش [بر اثر فشارهای حکومت بعثی و شرایط حصر] تحلیل رفته بود، کمتر از یک ساعت در رختخوابش دراز می‌کشید.

 وقتی مرا در خواب می‌دید، به من می‌گفت: من خودم را به خواب عادت نداده‌ام، چون عمر کوتاه است. تو که هنوز جوانی چرا خودت را به خواب عادت می‌دهی؟!

 در یکی از روزهای بسیار گرم تابستان که بعد از ناهار خوابیده بودم، ایشان مرا بیدار کرد و گفت: وقتی من هم‌سن تو بودم روزانه حدود بیست ساعت درس می‌خواندم و حتی در آن ۴ ساعت دیگر هم که می‌خوابیدم خواب‌های علمی می‌دیدم و برای همین خوابم هم خواب معمولی نبود و در خواب می‌دیدم که مشغول مطالعه یا حل مسائل علمی و فقهی هستم. اگر شب و روز بخوابی، همه زندگی‌ات را با خواب سپری خواهی کرد.

نباید امام زمان علیه‌السلام را در ذهن افراد یک انسان خشنی معرفی کرد که شمشیر به دست گرفته و می‌خواهد همه را گردن بزند!

این نحوه جلوه دادن مقام امام بسیار خلاف واقع است!

امام پدر واقعی امت است، دریای رأفت و رحمت است؛ حضرت مظهر اسم رحمن و رحیم خداست و برای هدایت افراد آمده است نه کشتن آن‌ها!
البته چون حکومت حضرت مهدی (ع)، حکومت جهانی است، اگر کافر و معاندی مزاحم بسط عدل و رحمت شود، آن مزاحم را برمی‌دارند. میکروب باید از بین برود چون برای سلامتی دیگران ضرر دارد.

باید مشتاق ظهور حضرت بود و با تهذیب نفس و تقوا و دعا، خود را برای آن مهیا و آماده کنیم تا با ظهور خود عالم را پر از نور و سرور و برکت و رحمت و معارف و توحید بگرداند.

استاد فاطمی نیا

نقل کرده‌اند که از شیخ انصاری درباره مولوی استفتاء می‌کنند که مولوی چگونه آدمی است؟

شیخ که می‌خواهد از روی موازین حرف بزند و می‌داند تک‌تک سخنان و اعمال ما مورد سؤال قرار می‌گیرند، در پاسخ می‌نویسد: من کتاب مثنوی را کم مطالعه کرده‌ام ولی در جوانی قدری آن را دیده‌ام و این شعر از آن زمان در نظرم مانده است که مولوی می‌گوید:

هرکسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من

وقتی مولوی درباره معاصران خود در 600 سال قبل می‌گوید که اینان تشخیص نمی‌دهند که من چه‌کاره‌ام، من چگونه درباره او قضاوت کنم.

مرحوم شیخ با دقت و به گونه‌ای جواب می‌دهند که مسئولیت شرعی نداشته باشد.

بااقتباس و ویراست ازکتاب حکایت پارسایان