مهنــا

​

اگه تمام عالم رو کفر پر میکرد،ایمان داشتن اینقدر سخت نبود.اما مشکل دقیقا اینه که آخرالزمانقرار نیست همه عالم رو کفر پر کنه. 

طبق روایت در آخرالزمان مسجد هست اما پر است از افرادخدا نترس که مشغول غیبتند،

 پیش نماز هست اما عقل خودرا از دست داده ،

آدم ظاهر الصلاح هست، اما مال یتیم میخورد،

 قاضی مسلمان هست اما خلافحکم خدا حکم میکند،

منبری هست ، امر به تقوا میکنداما خودش عمل نمیکند،

همت همه شکم شده و شهوت.

برگرفته از کافی ج8 ،ص37

دنیای‌آخرالزمان‌دنیای‌پیچیده‌ایست

اگر این چیزها رو دیدید ، تعجب نکنید!

محکم سر ایمانتون بایستید و بدانید

که رحمت خدا به شما نزدیک است

و ان رحمت الله قریب من المحسنین

​

یادمون باشه

 به برکتهای زندگی مون

سری بزنیم ،کنارشون باشیم 

و مست بشیم از عطر چایکه برای ما میریزند

خشنودی خداونددر رضایت آنهاست 

​
یک کودک، سه چیز می تواندبه یک انسان بالغ بیاموزد؛

بدون دلیل شاد بودن،

همیشه مشغول کاری بودن،

و اعلام خواسته ی خویش با تمام قوا…!

ﭘﯿﺮﻣﺮدی ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮش در ﻓﻘﺮ زﯾﺎد زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ﻫﻨﮕﺎم ﺧﻮاب ، ﻫﻤﺴﺮ ﭘﯿﺮﻣﺮد از او ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺷﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای اوﺑﺨﺮد ﺗﺎ ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را ﺳﺮو ﺳﺎﻣﺎﻧﯽ ﺑﺪﻫﺪ.

ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺣﺰن آﻣﯿﺰ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮش ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺨﺮم ﺣﺘﯽ ﺑﻨﺪ ﺳﺎﻋﺘﻢ ﭘﺎرﻩ ﺷﺪﻩ و در ﺗﻮاﻧﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﻨﺪ ﺟﺪﯾﺪی ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﮕﯿﺮم ..

ﭘﯿﺮزن ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﺳﮑﻮت ﮐﺮد. ﭘﯿﺮﻣﺮد ﻓﺮدای آﻧﺮوز ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﮐﺎرش ﺑﻪ ﺑﺎزار رﻓﺖ و ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮد را ﻓﺮوﺧﺖ و ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺮای ﻫﻤﺴﺮش ﺧﺮﯾﺪ.

وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺷﺎﻧﻪ در دﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ دﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮش ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ را ﮐﻮﺗﺎﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و ﺑﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻮ ﺑﺮای او ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . .

ﻣﺎت و ﻣﺒﻬﻮت اﺷﮑﺮﯾﺰان ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ.

اﺷﮑﻬﺎﯾﺸﺎن ﺑﺮای اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺎرﺷﺎن ﻫﺪر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺮای اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازﻩ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ و ﻫﺮﮐﺪام ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺧﺸﻨﻮدی دﯾﮕﺮی ﺑﻮدﻧﺪ.

 ﺑﻪ ﯾﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ را دوﺳﺖ داری ﯾﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺗﻮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﺧﺸﻨﻮد ﮐﺮدن او ﺳﻌﯽ و ﺗﻼش زﯾﺎدی اﻧﺠﺎم دﻫﯽ.

ﻋﺸﻖ و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺮف

ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ آن ﻋﻤﻞ ﮐﺮد

حدیثی از معصوم

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:

لان ادخل السوق ومعی درهم ابتاع به لحما لعیالی وقد قرموا الیه احب الی من ان اعتق نسمة;

 «برای من به بازار رفتن و خرید یک درهم گوشت برای خانواده ام که میل به گوشت دارند، از بنده آزاد کردن دوست داشتنی تر است .»

وسائل الشیعة ص ۲۵۱

​

بدون شرح

تأثیر دنیا یڪ مرتبه‌ای نیست ڪه محسوس باشه، بلڪه اثرش روآرام آرام میگذاره تا جایی ڪه سراسروجود انسان رو فرا میگیره و انساناگر بخواد هم، توان جدایی از اون رو نداره.

حضرت عيسی (ع) در اندرزهای خود به حواریون این مطلب را در قالبمثالی به خوبی روشن ڪرده‌اند:

به حق به شما میگويم:

هر ڪه زراعتش را از علف‌هاے هرز

پاك نكند، علف‌هايش بسيار میگردد،

چندان ڪه همه زراعت را فرا میگيرد

و تباهش میكند.

همچنين ڪسی كه دنيادوستی را

از دلش بيرون نكند، همه دلش را فرا

میگيرد تا جايی ڪه ديگر طعم

آخرت‌ دوستی را نچشد. 

 سعی کنید در هر سمتی که هستید بهترینی باشید که می توانید، بهترین همسر، بهترین پدر، بهترین مادر، دوست، رئیس، کارمند، دانشجو و… بدین طریق از دنیا، جهان بهتری بسازید.

 و در نهایت به خاطر بسپارید که 

در مدرسه درسی را می آموزید، سپس آزمون می دهید، 

در حالی که در زندگی ابتدا در آزمون شرکت می کنید و سپس درس را می آموزید، 

 آزمون های زندگی را جدی بگیرید

وقتی شهید مصطفی چمران ستاد جنگهای نامنظم را تشکیل داد، عدّه ای از اقشار مختلف مردم «پیر» ، «جوان» ، «متأهل» و «مجرد» به ایشان پیوستند.

ایشان هر چه اصرار می کرد که به این سپاهیان و نیروهای مردمی مختصر حقوقی بدهد قبول نمی کردند. در حالی که در بین آن ها افرادی بودند که زن و بچه داشتند.

تا این که شهید چمران چاره ای اندیشید که آن ها مجبور شوند پولی را دریافت کنند. به همین دلیل پول را خدمت حضرت امام خمینی (رحمه الله) برد و از ایشان درخواست کرد تا آن پول ها را تبرک کنند.

شهید چمران با خود گفت اگر پول های تبرکی را به رزمنده ها بدهم آن ها حتماً آن را قبول خواهند کرد و دیگر بهانه ای برای ردّ کردن آن ندارند. لذا برای هر کس به حسب عائله و شرایطی که داشت مبلغی را معین کرد. برای یکی سه هزار تومان، برای دیگری پنج هزار تومان و …

اوّلین نفری را که صدا زد تا پولش را بدهد، جلو آمد که با نهایت تعجب دید یک اسکناس صد تومانی برداشت و گفت اگر تبرّک امام است، همین کافیست و بقیه هم همین کار را انجام دادند.

آن ها مردانه در کنار فرمانده ی خود در راه خدا جنگیدند و بسیاری از آن ها به درجه ی رفیع شهادت رسیدند و خود فرمانده هم در دهلاویه شربت شهادت نوشید و به یاران شهید خود پیوست. روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

… و آن ها رفتند، امّا ما چگونه زندگی می کنیم و چگونه خواهیم رفت؟! 

حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) به عيادت علاء بن زياد حارثى تشريف برد.
وقتى كه وسعت خانه او را مشاهده نمود.

فرمود: تو خانه به اين وسيعى در دنيا براى چه مى خواهى با آنكه احتياجات به اين خانه در آخرت بيشتر است .

اگر بخواهى در آخرت نيز به خانه وسيعى برسى در اينجا مهمان نوازى كن
صله رحم بجا آور و اداء حقوق بنما.

علاء عرض كرد از برادرم عاصم بن زياد شاكى هستم.
فرمود: چه شكايت دارى ؟
عرض كرد از دنيا كناره گيرى نموده .

آنجناب امر نمود او را بياورند.
عاصم شرفياب شد.

فرمود: اى دشمن نفس خود شيطان گمراهت نموده بر خانواده و اولادت رحم نمى كنى؟
خيال مى كنى خداوند طيبات و چيزهاى حلال را كه براى شما مباح كرده بدش مى آيد از آنها استفاده كنى .
در نظر خدا از اين انديشه خوار و پست تر هستى .

عاصم گفت پس ‍ چرا شما لباس خشن مى پوشى و غذاى ساده و غير لذيذ مى خورى .
فرمود من مثل تو نيستم .
خدا بر پيشوايان حقيقى لازم نموده خودشان را شبيه تنگدستان قرار دهند تا فقر و تنگدستى براى فقراء دشوار نباشد و بدين وسيله تسلى يابند.(1)

در اين روايت چنانچه ملاحظه مى فرمائيد على (عليه السلام ) در عين حال كه علاء را متوجه آخرت مى نمايد و وسعت خانه را در صورتى كه انفاق ننمايد برايش عيب مى داند، برادرش عاصم را به استفاده كردن از نعمتهاى دنيا دستور مى دهد تا حد وسط و ميانه روى بوجود آيد و غرض ‍ از دنيا و آخرت حاصل شود.

1- بحارالانوار، ج15، ص53

حجت‌الاسلام‌والمسلمین رفیعی در ویژه‌برنامه شب قدر حرم امام رضا(ع):

پنج علت افول و کاهش معنویت در جامعه و خانواده‌ها

- ضعف باور‌های دینی
اعتقادات مانند ریشه درخت و اساس عمل انسان است و امروز دشمن و شبکه‌های ماهواره‌ای تمام تلاش‌شان را بر روی تضعیف این باورها متمرکز کرده‌اند.
امروز برنامه‌های مذهبی صدا وسیما قابل تقدیر اما بیشتر بر محور اخلاق تا اعتقادات تولید می‌شود.

-  لقمه حرام
لقمه حرام به طور مستقیم بر روی معنویت تأثیر منفی می‌گذارد، در معنویت دینی لقمه حلال و حرام قبل از تولد فرزند نیز تأثیرگذار است.

- عادت بر گناه
اگر گناه عادی شود، اگر در جامعه قبح گناهانی مانند بدحجابی،‌ربا‌خواری، رشوه و … از بین برود، جای ارزش و ضد ارزش نیز در جامعه عوض خواهد شد؛ آن‌گاه به عنوان مثال بدحجابی ارزش و حجاب به عنوان نماد عدم پیشرفت و تمدن شناخته می‌شود.

- تجمل و دنیا
اسلام به هیچ وجه با دنیا مخالف نیست و دنیای مذمت شده، تجمل پرستی، حب دنیا و گناه به وسیله نعمت‌های دنیایی است.

- بی‌توجهی خانواده‌ها به فرزندان

فقط نیاز مادی و دنیایی فرزندان را تامین میکنند و از نیازی معنوی و روحی فرزندان غافل اند.