موضوع: "زندگی"

آرامش


آرامش به معنای آن نيست که صدایی نباشد مشکلی وجود نداشته باشد، يا کار سختی پيش رو نباشد، آرامش يعنی در ميان صدا، مشکل و کار سخت، دلی آرام وجود داشته باشد.

بخشش


مرد فقیری از خدا سوال کرد:

چرا من اینقدر فقیر هستم؟

خدا پاسخ داد: 

چون یاد نگرفته ای که بخشش کنی!

مرد پاسخ داد: من چیزی ندارم که ببخشم…

خدا پاسخ داد: چرا!!!

محدود چیزهایی داری!

یک صورت که میتوانی

لبخند بر آن داشته باشی!

یک دهان که می توانی از دیگران 

تمجید کنی وحرف خوب بزنی!

یک قلب که می توانی بروی دیگران بگشایی!

چشمانی که میتوانی با آنها به دیگران 

با نیت خوب نگاه کنی!

فقر واقعی فقر روحــــی ست.

دل آدم ها خیلی ساده گرم میشود…

مروری بر زندگی یک قهرمان

در ۱۴ تیر ۱۳۶۱ احمد متوسلیان

در جایی از تاریخ گم شد…

حاجی یادت به خیر که میگفتی:

برای آنچه که اعتقاد دارید ایستادگی کنید

حتی اگر هزینه اش تنها ایستادن باشید . . . 

دوست و دشمن

امام رضا عليه السلام فرمودند:

 صَديقُ كُلِّ امرِئٍ عَقلُهُ، وعَدُوُّهُ جَهلُهُ

دوست هر کسی، عقل اوست

 و دشمن هر کس نادانى ‏اوست. 

 منبع: المحاسن جلد1 صفحه309

روابط دوستانه


آدما وقتی به هم دیگه نزدیک میشن، هم صمیمیتشون بیشتر میشه، هم دلخوریاشون، طبیعی هم هست، چون هم توقع‌ها بیشتر شده، هم اون تفاوت‌های شخصیتی برجسته‌تر شدن، اگر به یکی نزدیک باشی و هیچ‌وقت بینتون سوتفاهم، دلخوری، و ناراحتی پیش نیاد، یعنی این وسط یه چیزی اشکال داره، اندازه و شکل این ناراحتیاست که تعیین می‌کنه رابطه درست و سالم داره جلو میره، یا نه …

قاصدک رویاها

یک جوانه کوچک در ذهنت، کافی است تا درختی تنومند با ریشه‌هایِ جاودانه در زندگی‌ات خلق کند؛ به ندایِ درونت گوش کن و امروز قاصدکِ رویاهایت را به پرواز در بیاور…

همه چی درست میشه

همه چی درست میشه، شاید امروز نه ولی در نهایت میشه

تا دندون دارید بخندید، تا چشم دارید ببینید، تا گوش دارید گوش کنید، تا سالمید زندگی کنید

اگر جایی رو که هستید دوست ندارید، تلاش کنید تا موقعیتتون رو عوض کنید

زمینِ خدا بزرگه…

خوش قلبی

شاید دلیل خوش شانس بودن بعضی ها

خوش قلب بودنشان باشد

 «ذات خوب،پشتش خداست»

نعمت


یکی از بیمارى‌هاى خطرناک، مریضى بى‌صداست که هیچگونه علامتى نداشته و ندارد، اما مى‌تواند آسیب شدیدى به شما وارد نماید. این بیماری، مرض «عادى‌شدنِ نعمت» است!

این بیمارى چهار نشانه دارد:

۱ـ اینکه نعمت‌هاى فراوانى داشته باشى، اما آنها را نعمت ندانى، و هیچگونه احساس [شکرگزارى] در قبالش نداشته باشى، گویى این که حقى کسب شده!

۲ـ این که وارد خانه شوى و همه‌ى اعضاى خانواده‌ در سلامتى به سر ببرند، اما «شکر خدا» را به جاى نیاورى!

۳ـ وارد بازار شوى و خرید کنى و مایحتاج زندگى را در چرخ دستى بگذارى و به خانه برگردى، بدون این که قدردان و شکرگذار صاحب نعمت باشى، و این امر را عادى و حق خودت در زندگى بپندارى.

۴ـ هر روز در کمال صحت و سلامتى از خواب برخیزى در حالى که از چیزى ناراحت نباشى، اما خدا را سپاس نگویى!

خدایا مراقبمان باش اینگونه نشویم

لحظه‌ها...

لحظه‌ها را درياب،، زندگی در فردا نه، 

همين امروز است. راه‌ها منتظرند، تا تو هرجا

 كه بخواهی برسی.

 لحظه‌ها را درياب، 

پای در راه گذار، راز هستی اين است…