عنِ الْأمامِ الْحَسَنِ الْعَسْكَرىّ عليه السلام: … أمـا إنَّ لَهُ غَيـْبَةٌ يُحارُ فيـهَا الْجاهِلُونَ، وَ يَهْلِكُ فيهَا الْمُبطِلُونَ، وَ يُكَذِّبُ فيهَا الْوَقّاتُونَ، ثُمَّ يَخْرُجُ فَكَأَنـّى أنْظُرُ اِلىَ الأَعْلامِ الْبيضِ تَخْفِقُ فَوْقَ رَأسِهِ بِنَجَفِ الْكُـوفَةِ. حديث

امام عسكرى عليه‌السلام فرمود: حضرت مهدى عليه‌السلام داراى غيبتى است (طولانى) كه نادان‌ها در آن زمان متحير می‌شوند، اهل باطل در آن غيبت به هلاكت می‌رسند و وقت تعيين كنندگان دروغ می‌گويند، سپس ظهور و خروج می‌كند، گويا می‌بينم پرچم‌هاى سفيدى را كه در نجفِ كوفه بالاى سر او به اهتزار در آمده است.

نكته : غيبت امام زمان يك «امتحان» است و عصر غيبت، تكليف شيعه را سنگين‌تر می‌كند.

 كمال الدين 409 ح 9