مهنــا

آدما وقتی به هم دیگه نزدیک میشن، هم صمیمیتشون بیشتر میشه، هم دلخوریاشون، طبیعی هم هست، چون هم توقع‌ها بیشتر شده، هم اون تفاوت‌های شخصیتی برجسته‌تر شدن، اگر به یکی نزدیک باشی و هیچ‌وقت بینتون سوتفاهم، دلخوری، و ناراحتی پیش نیاد، یعنی این وسط یه چیزی اشکال داره، اندازه و شکل این ناراحتیاست که تعیین می‌کنه رابطه درست و سالم داره جلو میره، یا نه …

قلب تونو ندین دست کسی که دوسش دارین!

بدین دست کسی که دوستتون داره

اون بهتر ازش مراقبت می‌کنه…

ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ 

ﭘﺪﺭﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ

ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻪ ﺑﺸﻮﻧﺪ ﺑﺮﺷﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﯽ

ﺍﺯ ﻧﻮ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ،

ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﭘﺪﺭ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻫﺎ

ﻣﺜﻞ ﻣﺪﺍﺩ ﺭﻧﮕﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ

ﺩﻧﯿﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺭﻧﮓ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ 

ﺗﺎ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﮐﻨﻨﺪ …

ﮐﺎﺵ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ

ﭘﺪﺭ ﻫﺎ ﻭﻣﺎﺩﺭﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﻗﻨﺪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ

ﭼﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﮑﻨﻨﺪ

ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ…

قدر پدر ‌و مادرا رو بدونیم خیلی زود دیر میشه

​

کاش میشد حال خوب را،

لبخند زیبا را، بعضی دوست داشتن ها را،

خشک کرد، لای کتاب گذاشت

و نگهشان داشت…

کسی میدونه حکمت دلتنگی چیه؟! وقتی درمانی براش وجود نداره؟

فقط میشه بشینی و زار بزنی

یعنی میتونه حکمتش خشک نشدن چشمه‌های اشک چشممون بوده باشه

خیلی دلتنگم خدا بخیر کنه

برای همه خوب باش‌ …

آنکس که فهمید ، همیشه در کنارت خواهد بود !

و آنکس که نفهمید ، روزی دلش برای تمام خوبی هایت تنگ می شود …

نباید جهانت را آنقدر خالی کنی که تمام تمرکز و حواست روی یک‌ نفر باشد! جهانت که خلوت باشد، زیاد دقت می‌کنی به رفتار آدم‌ها و زیاد توقعت بالا می‌رود و خیلی زود می‌رنجی و خیلی زود دلگیر می‌شوی و طاقتت کم می‌شود و آدم‌ها را از خودت فراری می‌دهی.

جهانت که خلوت باشد، از همان چند نفری که تمام توجهت را روی آن‌ها گذاشته‌ای، توقع داری جای تمام آدم‌های نداشته را برای تو پر کنند و این به هیچ‌وجه شدنی نیست!

شدنی نیست که آدم‌ها تمام حواسشان به تو باشد! شدنی نیست که مدام برنجی و برنجانی و روابطت بدون مشکل پیش برود!

جهانت که خالی باشد، این تویی که بیشتر وابسته‌ خواهی‌ شد و این تویی که بیش از هر زمان دیگری رنج خواهی‌ کشید…

و اگر‌ جهانت را از خدای بی انتها پر کنی دیگر جایی برای درد و رنج باقی نمیگذاری…

سید حسینی 

در گوشی‌ با خدا

خــــدای مهربانی‌های بی‌بهانه ،

همیشه جایی در حوالی دلتنگی‌های من ️جــــــاری می‌شوی در ابریِ چشمانم

و می‌باری آنقدر ️ تا زلال شوم

می‌باری آنــقدر ️ ڪه آسمانی شود هـــوای دلم ،

آنقدر ڪه با همه روحم حست ڪنم ️داشــــــــــتنِ تـــــــــــو  به همه‌ نداشتن‌های دنیا مـی‌ارزد.

حكايت من و جمعه، حكايت تلخی ست

و تا نيامدن تو غروب دلگير است

خدایا 

نگذار کسی غیر از تو در چشم ما بزرگ شود