مهنــا

ای کاش کودک بودم …

دلم به شانه هایِ بابا

و آغوشِ مادر گرم بود …

غمِ بزرگم ، اسباب بازیِ محبوبم بود ،

که در چاهِ فاضلاب افتاد …

و داغِ بی پایانم ؛

ماهیِ مرده ای بود ، که توی باغچه به خاکش سپردم …

کاش کودک بودم … و از فریب و بدی ها سر در نمی آوردم ،

درست شبیهِ زمانی که بزرگترها به هوایِ آمپول و دکتر ، مرا با خودشان به مهمانی و خرید نمی بردند …

من هیچ نمی فهمیدم …

و گاهی نفهمیدن ، بزرگترین نعمت است …

کاش دوباره کودک می شدم !

در روزگاری ؛

که شانه های مردانه هم زیرِ بارِ اندوه ، کم می آورد …

خسته ام …

خیلی خسته …

مرا به کودکی ام برگردانید …

ی وقتایی از خدا میپرسم:

چرا انقدر باید منتظر بمونم؟

و اون در جواب میگه:

یا به دردت نمیخوره، 

یا دارم قشنگ ترش میکنم،

یا دارم بهترش رو برات اماده میکنم

به زمان بندی من اعتماد کن.

صبر داشته باش :)

بهترین درس ‘زندگی’ این بود که

هیچکس شبیه ‘حرف‌’ هایش نیست…

گاهی باید بزرگترین گناه کسی را به کوچکی دلش بخشید…

اما نباید بزرگی دل کسی را به خاطر یک اشتباه کوچک فراموش کرد…

وقتی که حرف می‌زنیم

بیشتر می‌خواهیم خودمان را قانع کنیم تا دیگران را. 

کسی که قانع شده ‌باشد

کسی که به اندیشه‌های خود ایمان داشته باشد

اصلا حرف نمی‌زند

فریدون تنکابنی

آنی که به خودش باور دارد، تلاشی برای متقاعد کردن دیگران ندارد.

آنی که با خودش خشنود است وبه آنچه انجام داده مطمئن ست 

نیازمند به تایید دیگران نیست.

آنی که خودش را می‌پذیرد، تمامی دنیا او را می‌پذیرد.

حال‌خوب

خُدا…

از همون شاخه ای که دستت بهش نمی‌رسه، برات نور می چینه ،

صبر داشته باش♡

به اهل آسمان 

از یک زمین‌گیر دنیا 

ما را دیگر طاقت ماندن نیست 

کاری کنید …

ان شاالله نحن بهم لاحقون

​شب جمعه است، عرض ارادت مولاجان

صلی الله علیک یا اباعبدالله

یادداشت روزهای آخر 

شهریور عاشق انار بود، اما هیچ وقت حرف دلش را به انار نزد… آخر انار شاهزاده ی باغ بود تاج انار کجا و شهریور کجا! انار اما فهمیده بود میخواست بگوید او هم عاشق شهریور است، اما هر بار تا می رسید فرصت شهریور تمام میشد… نه شهریور به انار می رسید  و نه انار می توانست شهریور را ببیند؛ دانه های دلش خون شد و ترک برداشت سالهاست انار سرخ است، سرخ از داغی و تندی عشق… و قرن هاست شهریور بوی پائیز می دهد!

از مجموعه روزهای آخر تابستان