مهنــا

در زمان حکومت امام علی علیه السلام مدتی در کوفه باران نیامد. اهل کوفه نزد حضرت علی علیه السلام آمدند و از نیامدن باران شکایت کرده و گفتند: یا امیرالمؤمنین! از خداوند متعال برای ما باران بخواه! در آن هنگام علی علیه السلام به فرزندش حسین علیه السلام فرمود: فرزندم! برخیز و از خداوند متعال برای این مردم باران طلب کن!

امام حسین برخاسته و بعد از حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر گرامی اش صلی الله علیه و آله لب به دعا گشوده و فرمود:

«الَلَّهُمَّ مُعْطی الْخَیراتِ وَ مُنْزِلَ الْبَرکاتِ، ارْسِلْ السَّماءَ عَلَینا مِدْراراً وَ اسْقِنا غَیثَاً مِغْزاراً واسِعَاً غَدَقَاً مُجَلَّلًا سَحّاً سُفُوحاً ثَجّاجاً، تُنَفَّسُ بِهِ الضَعْفُ مِنْ عِبْادِک وَ تُحْیی بِهِ الْمَیتَ مِنْ بِلادِک آمین یا رَبِّ الْعالَمِین»؛

پروردگارا! ای بخشنده خیر و نیکی ها و فرستنده برکات! ما را از باران آسمان سیراب کن؛ بارانی فراوان، فراگیر، انبوه، پر وسعت، ریزان، روان و شکافنده زمین های خشک و تشنه که به وسیله آن دست بندگان ناتوانت را بگیری و زمین های مرده را زنده سازی آمین رب العالمین.

امام هنوز دعای خود را تمام نکرده بود که ناگهان باران رحمت خداوند، شهر کوفه و اطراف آن را فراگرفت. یکی از اعراب بادیه نشین که از اطراف کوفه می آمد، گزارش داد که در اثر ریزش باران رحمت الهی، در درّه ها و تپه های اطراف و در داخل نهرها و رودخانه ها آب جاری شده است.[1]

پی نوشت:

[1] بحارالانوار، ج 44، ص 187.

​“حديثِ قدسي”

وقتی خداوند، مانع عبادت میشود خداى عزوجل ميفرمايد: …و یکی از بندگانم شخصی است که شبها به خاطر من، نماز شب می خواند. اما من يك شب یا دو شب، او را از خواب بیدار نمی کنم، به خاطر نظر لطفى كه به او دارم. وقتی او از عبادت محروم می شود، خود را سرزنش ميكند. در صورتيكه اگر او را واگذارم تا هر چه خواهد عبادتم كند، او را خودبينى فرا گيرد و همان خودبينى، او را نسبت به اعمالش فريفته سازد و هلاکش می کند.

وقتی او از خود راضى شود، گمان می كند حق عبادت من را به جا آورده. و آن هنگام از من دور می شود در حالی که خودش خیال می كند به من نزديك است! پس كسانيكه اعمالى بخاطر ثواب من انجام ميدهند، نبايد به آن اعمال تكيه كنند، زيرا آنها هر چقدر هم که كوشش كنند و عُمر خود را در راه عبادتم بگذرانند، باز هم مقصر باشند و با عبادت خود به حقيقت عبادتم نمی رسند.

تنها بايد به رحمتم اعتماد كنند و به فضلم شادمان باشند و حُسن ظن داشته باشند.

اصول كافى، جلد ۳ ، صفحه ۱۰۰

امام جواد (علیه السلام)

عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ سَهْلٍ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَی‌ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلِّمْنِي شَيْئاً إِذَا أَنَا قُلْتُهُ كُنْتُ مَعَكُمْ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ قَالَ فَكَتَبَ بِخَطٍّ أَعْرِفُهُ أَكْثِرْ مِنْ تِلاَوَةِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ وَ رَطِّبْ شَفَتَيْكَ بِالاِسْتِغْفَارِ .

اسماعيل بن سهل گويد: به امام جواد عليه السّلام نامه‌ای‌ نوشتم كه دعائی‌ به من بياموز كه چون بخوانم در دنيا و آخرت با شما باشم،گويد حضرت در پاسخ نوشت بخطّی‌ كه شناختم از آن حضرت عليه السّلام است: «سورۀ« إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ‌» » را بسيار تلاوت كن و لبهای‌ خود را به ذكر استغفار تر و تازه گردان .

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ج ۱، ص ۱۶۵

​ یا أَبَا الْقاسِمِ، یَا رَسُولَ‌اللّٰهِ، یَا‌إِمامَ الرَّحْمَةِ، یَا سَیِّدَنا وَ مَوْلَانَا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا‌ وَ‌ تَوَسَّلْنا بِکَ‌ إِلَی اللّٰهِ وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَیْ حَاجاتِنا، یَا وَ جِیهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ؛

 یا أَبا مُحَمَّدٍ، یَا حَسَنَ‌بْنَ‌عَلِیٍّ، أَیُّهَا‌ الْمُجْتَبیٰ، یَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، یَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ، یَا سَیِّدَنا وَ مَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا‌ بِکَ‌إِلَی اللّٰهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یَا‌وَجِیهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ؛

◾️رحلت جانسوز پیامبر اکرم صلی اللّه‌ علیه و آله و شهادت‌ کریم اهل‌ بیت امام حسن‌ مجتبی علیه السلام تسلیت باد

​ دعای عجیب و فوق العاده امام صادق علیه‌السلام برای زائران امام حسین علیه‌السلام

 راوی می‌گويد: به نزد امام صادق علیه‌السلام آمدم در حالی که او در نمازگاهش در خانه بود؛ پس نشستم تا نمازش را به پایان برسد، و شنيدم كه در نمازش با پروردگار چنین مناجات می کرد:

اى خدایی که ما [اهل بیت] را به ارجمندى ويژه داشتى، به ما وعده شفاعت دادى، پيام رسالت را بر عهده ما نهادى، ما را ميراث‏داران پيامبران قرار دادى، پيامبرى را با ما به پايان بردى، ما را براى جانشينى و وصايت پيامبر ويژه داشتى، علم گذشته و آینده را به ما ارزانى فرمودى، و دل‏هاى مردمان را شيفته ما ساختى!

من و برادرانم و زيارت کنندگان مزار امام حسين را ببخشاى:

آنان كه به سبب اشتياق در نيكى به ما و اميد به پاداش هايى كه در دوستى و پيوند با ما نزد توست، و براى شادمان نمودن پيامبر تو و پذيرفتن فرمان ما و خشمگين ساختن دشمنان ما، و برای خوشنودی و رضایت تو، دارايى خويش را انفاق نموده و به سوى ما رهسپار شده اند،

 پس آنان را از جانب ما پاداش ده،

 شب و روز، ايشان را حفظ نما،

 در نبودشان ميان خانواده و فرزندان آنان به خوبی جانشين شو،

 همراه آنان باش، و شرّ هر گردن‏کش مخالف حق و هر آفريده ناتوان و توانمندی و شرّ شيطان هاى انس و جنّ را از آنان دور فرما،

 و برترين پاداشى را كه به سبب غربت از وطن هايشان و برگزيدن ما بر فرزندان و خانواده ها و خويشانشان آرزو دارند به آنان ارزانى فرما، 

 خداوندا! به راستى دشمنان ما بر آنان بخاطر این سفر خرده‏ مى گيرند (و آنرا نامعقول می شمرند)، ولی اين خرده گيرى آنان را از راهسپارى به سوى ما باز نداشته است.

 پس بر رخسارهايى كه آفتاب رنگش را دگرگون ساخته رحم آور

 و بر اين گونه‌ها كه بر روى مزار امام حسين ع نهاده شده رحم آور

 و بر اين چشم ها كه به خاطر مهرورزى به ما اشك از آن جارى شده رحم آور

 و بر اين دل ها كه در مصیبت ما بی تاب گشته و سوخته رحم آور

 و بر اين ناله ها كه براى ما سر می دهند رحم آور. 

 خداوندا! اين جان‏ها و پيكرها را به تو سپردم تا در روز تشنگى قیامت از حوض كوثر سيرابشان نمايى، 

 پس حضرت پيوسته در سجده اين دعا را زمزمه می فرمود، 

 پس آنگاه كه دعايش را به پايان برد عرض كردم: فدايت گردم! اگر اين دعايى را كه از شما شنيدم از آنِ كسى بود كه خدا را نمی شناخت، بی گمان می پنداشتم كه آتش دوزخ هرگز او را نمی سوزاند!

حضرت فرمود: آنان كه در آسمان براى زيارتگران امام حسين ع دعا می كنند، بیشتر از كسانى هستند كه در زمين بر آنان دعا می نمايند.

 زيارت او را از ترس هيچ كسی(ظالمی) وا مگذار و رها مكن؛ 

 زيرا هر كه زيارت آن حضرت را از ترس ديگران وا گذارد، [پس از مرگ] به اندازه اى حسرت می خورد كه آرزو می كند كه به زیارتش می رفت ولو در این راه کشته می شد.

 آيا دوست ندارى خداوند پيكر تو را در ميان گروهى ببيند كه پيامبر خدا ص آنان را دعا می فرمايد؟

 آيا دوست ندارى كه فردا در روز رستاخيز در زمره كسانى باشى كه فرشتگان دست آنان را به مهربانی می فشرند؟

 آيا دوست ندارى فردا در رستاخيز در زمره كسانى قرار گیری كه گناهى ندارند تا به آن بازخواست گردند؟

 آيا دوست ندارى كه فردا در رستاخيز در زمره كسانى باشى كه پيامبر خدا ص دست آنان را به مهر و دوستى می فشرد؟
 منبع: به سند معتبر در ثواب الاعمال (و نیز کتب کافی و کامل الزیارات و مزار کبیر)

برای دور ماندن از شر شیاطین خصوصا در آخرالزمان :

۱. توکل بر خدا ( لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم )

۲. توسل به ائمه ( مثال : جوان که گفت یا حسین ) 

۳. خواندن آیه الکرسی ( تا علی العظیم ) حداقل ۵ مرتبه 

۴. خواندن ۴ قل ( ناس فلق کافرون توحید)

۵ . اذان با صدای بلند در خانه

۶ . مجلس روضه گرفتن

۷. خواندن حدیث کسا

۸. تلاوت قرآن با صدای بلند

۹.ذکر

۱۰. همراه داشتن قرآن کامل کوچک ( تطرد الشیاطین)

۱۱. همراه داشتن حرز خصوصا حرز امام جواد علیه السلام

۱۲. صدقه روزانه دادن خصوصا برای سلامتی امام زمان عج ( یاد امام زمان عج بودن )

۱۳. قربانی کردن یا حداقل شریک شدن در قربانی کردن

۱۴. روضه اباعبدالله الحسین علیه السلام

۱۵. نماز شب

۱۶. دست بر سینه بکشید و بگویید

،، بسم الله و بالله  

محمدرسول الله 

و لا حول و لا قوه 

الا بالله العلی العظیم 

اللهم امسح ما احذر ،،

یا علی

​🔹 دعای نوزدهم صحیفه سجادیه که امام سجاد صلوات اللَّه علیه هنگام خشکسالی می خواندند را می خوانیم :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

أللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ، مِنَ الْسَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الآفَاقِ، وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإينَاعِ الثَّمَرَةِ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ، وَ أَشْهِدْ مَلائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ دَائِمٍ غُزْرُهُ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ، تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ، وَ تَرُدُّ بهِ مَا قَدْ فَاتَ، وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الأقْوَاتِ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ، وَ لا خُلَّبٍ بَرْقُهُ.

 أللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغيثَاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيْضَاً وَاسِعاً غَزِيراً، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ.

 أللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرابَ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الأنْهَارَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الأشْجَارَ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الأسْعَارَ فِي جَمِيعِ الأمْصَارِ، وَ تَنْعَشُ بِهِ البَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ، وَ تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ، وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ، وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إلَى قُوَّتِنَا.

أللَّهُمَّ لا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً، وَ لا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا اُجَاجاً. 

أللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الأرْضِ، إنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ.

​زیارت حضرت رقیه سلام الله علیها 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ، عَلَیْکِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْکُبْری اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِیِّ اللهِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِیِّ اللهِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّی اللهُ عَلَیْکِ وَعَلی رُوحِکِ وَبَدَنِکِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَمَاْواکِ فِی الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، 

اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدّارِ، وَعَلَی الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ، وَصَلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

التماس دعا 

نکته قرآنی

خداوند در سوره نصر بعد از بیان نصرت الهی در فتح و پیروزی مسلمانان دستور به تسبیح و استغفار داده است .

و پیامبر (ص)  تسبیح و استغفار را اینگونه ذکر می فرمودند؛

«سُبْحَانَكَ اَللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ سُبْحٰانَ رَبِّكَ رَبِّ اَلْعِزَّةِ عَمّٰا يَصِفُونَ وَ سَلاٰمٌ عَلَى اَلْمُرْسَلِينَ وَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ»

خوب است بعد از این پیروزی تاریخی بر جبهه کفر این ذکر را تکرار کنیم. 

منبع ذکر؛ شهید ثانی، منیه المرید،باب اول

​﷽

نمازی برای حاجت‌روایی در ۲۴ ذی‌الحجه به نیّتِ نمازِشکر

واقعه خاتم‌بخشی امیرالمؤمنین علیه‌السّلام و نزول آیه ولایت، تا قیامت سند افتخار و مایه سربلندی شیعیان است.

بنا بر فرمایش امام صادق علیه‌السّلام 

هر کس در روز ۲۴ ذی‌الحجه به شکرانه این نعمت، نماز شکر (به طریقی که بیان خواهد شد) بخواند، به این برکات خواهد رسید:

ثواب صد هزار حج

ثواب صد هزار عمره

برآورده شدن حاجات دنیوی و اخروی

● طریقه نماز شکر 

در روز ۲۴ ذی‌الحجه:

زمان این نماز نیم‌ساعت قبل از اذان ظهر است.

دو رکعت نماز به نیت نماز شکر 

در هر رکعت خوانده شود

⇇ حمـد 

 ۱۰مـرتبه سـوره توحیـد 

۱۰مـرتبه آیةالکرسـی 

( تاآخر یعنی تا هم فیها خالدون)

 ۱۰مـرتبه سـوره  قدر ⇉

مرحوم سیّدبن طاووس بعد از نقل این نماز، می‌نویسد:

اگـر کسی در این روز، به تأسّی از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام فقیرنوازی کند، چه بسا خـدا عنایتی فراتر از آرزوها به او کند.

برگرفته از اقبال الاعمال، ج۱، ص۵۲۷.

 دعا برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف را فراموش نکنیم.

 اگـر احیاناً نتوانستید تا قبل از ظهر بخوانید، تا قبل از اذان مغرب حتماً بخوانید‌