​ دعای عجیب و فوق العاده امام صادق علیه‌السلام برای زائران امام حسین علیه‌السلام

 راوی می‌گويد: به نزد امام صادق علیه‌السلام آمدم در حالی که او در نمازگاهش در خانه بود؛ پس نشستم تا نمازش را به پایان برسد، و شنيدم كه در نمازش با پروردگار چنین مناجات می کرد:

اى خدایی که ما [اهل بیت] را به ارجمندى ويژه داشتى، به ما وعده شفاعت دادى، پيام رسالت را بر عهده ما نهادى، ما را ميراث‏داران پيامبران قرار دادى، پيامبرى را با ما به پايان بردى، ما را براى جانشينى و وصايت پيامبر ويژه داشتى، علم گذشته و آینده را به ما ارزانى فرمودى، و دل‏هاى مردمان را شيفته ما ساختى!

من و برادرانم و زيارت کنندگان مزار امام حسين را ببخشاى:

آنان كه به سبب اشتياق در نيكى به ما و اميد به پاداش هايى كه در دوستى و پيوند با ما نزد توست، و براى شادمان نمودن پيامبر تو و پذيرفتن فرمان ما و خشمگين ساختن دشمنان ما، و برای خوشنودی و رضایت تو، دارايى خويش را انفاق نموده و به سوى ما رهسپار شده اند،

 پس آنان را از جانب ما پاداش ده،

 شب و روز، ايشان را حفظ نما،

 در نبودشان ميان خانواده و فرزندان آنان به خوبی جانشين شو،

 همراه آنان باش، و شرّ هر گردن‏کش مخالف حق و هر آفريده ناتوان و توانمندی و شرّ شيطان هاى انس و جنّ را از آنان دور فرما،

 و برترين پاداشى را كه به سبب غربت از وطن هايشان و برگزيدن ما بر فرزندان و خانواده ها و خويشانشان آرزو دارند به آنان ارزانى فرما، 

 خداوندا! به راستى دشمنان ما بر آنان بخاطر این سفر خرده‏ مى گيرند (و آنرا نامعقول می شمرند)، ولی اين خرده گيرى آنان را از راهسپارى به سوى ما باز نداشته است.

 پس بر رخسارهايى كه آفتاب رنگش را دگرگون ساخته رحم آور

 و بر اين گونه‌ها كه بر روى مزار امام حسين ع نهاده شده رحم آور

 و بر اين چشم ها كه به خاطر مهرورزى به ما اشك از آن جارى شده رحم آور

 و بر اين دل ها كه در مصیبت ما بی تاب گشته و سوخته رحم آور

 و بر اين ناله ها كه براى ما سر می دهند رحم آور. 

 خداوندا! اين جان‏ها و پيكرها را به تو سپردم تا در روز تشنگى قیامت از حوض كوثر سيرابشان نمايى، 

 پس حضرت پيوسته در سجده اين دعا را زمزمه می فرمود، 

 پس آنگاه كه دعايش را به پايان برد عرض كردم: فدايت گردم! اگر اين دعايى را كه از شما شنيدم از آنِ كسى بود كه خدا را نمی شناخت، بی گمان می پنداشتم كه آتش دوزخ هرگز او را نمی سوزاند!

حضرت فرمود: آنان كه در آسمان براى زيارتگران امام حسين ع دعا می كنند، بیشتر از كسانى هستند كه در زمين بر آنان دعا می نمايند.

 زيارت او را از ترس هيچ كسی(ظالمی) وا مگذار و رها مكن؛ 

 زيرا هر كه زيارت آن حضرت را از ترس ديگران وا گذارد، [پس از مرگ] به اندازه اى حسرت می خورد كه آرزو می كند كه به زیارتش می رفت ولو در این راه کشته می شد.

 آيا دوست ندارى خداوند پيكر تو را در ميان گروهى ببيند كه پيامبر خدا ص آنان را دعا می فرمايد؟

 آيا دوست ندارى كه فردا در روز رستاخيز در زمره كسانى باشى كه فرشتگان دست آنان را به مهربانی می فشرند؟

 آيا دوست ندارى فردا در رستاخيز در زمره كسانى قرار گیری كه گناهى ندارند تا به آن بازخواست گردند؟

 آيا دوست ندارى كه فردا در رستاخيز در زمره كسانى باشى كه پيامبر خدا ص دست آنان را به مهر و دوستى می فشرد؟
 منبع: به سند معتبر در ثواب الاعمال (و نیز کتب کافی و کامل الزیارات و مزار کبیر)