مهنــا

آدم‌ها گاهی اوقات گریه می‌کنند ،نه به خاطرِ اینکه ضعیف هستند…بلکه به این خاطر که  برای مدتی طولانی قوی بوده‌اند…

​
 "راضی باش” به هر چی اتفاق افتاد که

 اگه خوب بود زندگیتو “قشنگ” کرد و اگه بد بود تو رو “ساخت”

 "مدیون باش” به همه آدمای زندگی‌ات که

 خوباش بهترین “حس‌هارو” بهت میدن و بداش بهترین “درس‌هارو”

 "ممنون باش” از اونی که بهت یاد داد همه شبیه “حرفاشون” نیستن و همیشه همونجوری که میخوای “پیش نمی‌ره”

زندگی همین‌قدر ساده ست…

ماموریت ما 

بی مشکل زیستن نیست

با انگیزه زیستن است 

برای پیشرفت پله بساز

اما از کسی بالا نرو

دورت را شلوغ کن

اما در شلوغی گم نشو

طلا باش اما از جنس خاک

خيلی شرم آوره كه هيچكس حريف زبونمون نباشه!
افتخار اينه كه هيچ كس حريف شخصيت ما نشه.
چه ﺧﻮﺏ میشداﻓﺘﺨﺎﺭ ﺁﺩﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﮐﻪ هیچ کس ﺣﺮﯾﻒ ﺯﺑﻮﻥ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﮐﺎﺵ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮﺩند ﮐﻪ هیچ کس ﺣﺮﯾﻒ شخصیت ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺸﻪ
ﺳﮑﻮﺕ می کنم

می گذارم ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺸﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁن چه ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺮﻭﻧﺪ

می گذارم ﺍﺻﻼ ﻋﻮﺿﯽ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻧﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺍﻭ ﺧﯿﺮﻩ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎﻥ می کنم

ﻣﮕﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﺍﺫﻫﺎنی كه دنيای افكارشان را “خود قاضی” هستند.

اسفندروبه پایان است؛

کاش ارمغان روزهاییکه گذشت آرامشےباشدازجنس خدا

عیدواقعی ازآنکسی است که پایانسالش راجشن بگیرد

نه آغازسالی که ازآن بےخبراست…

​​

بعضیها هم با دهانشان مشکل دارند، فکر می کنند دهانشان خیلی زشت است!

و دیگران زیادی هم شکم بزرگشان، مشکلشان است و زشت شان کرده؛همه اینها شاید زشت و زیبا باشد،اما :

زشت ترین بخش بدن آدم ها،"ذهن شان” است؛

ذهن آدم ها، مثل یک حفره عمیق، پر می شود از خیلی چیزهای زشت؛از شک،از بد بینی،از برداشتهای بد، از نگاه پر غرور به دیگران، از توقع زیاد،از خودبینی زیاد؛

ذهن آدم ها گاهی تبدیل می شود به عضو زشت بدن؛ آنقدر بدن را زشت می کند که صدتا جراحی زیبایی هم کاری از پیش نمی برد؛

کاش می شد،جای بینی، جای شکم و پا، آدم ذهنش را جراحی می کرد.

اين متن را بايد باطلا قلم زد:

ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﺗﮕﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ

ﺷﻤﺎ ﻣﻌﺒﺪﯼ ﻫﺴﺘﯿدﮐﻪ ﺧـﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻧﺘﺎﻥ…

ﻣﻌـﺸﻮﻕ ﺩﺭ ﻋـﺎﺷﻖ ﻧﻬﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

تغییر واقعی همیشه از درون آغاز میشود

پس هنگامی که در خلوت خودت هستی تغییر کن نه در مقابل دیگران

هرکس که دیگران را بشناسد  عاقل است 

وهر کس خود را بشناسد عارف است ….

​

پیرمردی میگفت: پیر شی ولی نوبتی نشی!

گفتم: یعنی چی؟

گفت: یعنی وقتی دیگه قادر به انجام کارهات نیستی، بچه هات برا نگهداری ازت نوبت تعیین نکنند و باهم دعوا کنند

پیر نوبتی نشین الهی

لحظه‌شماری می‌کردند که امیرالمؤمنین از مسجد بیرون بیاید. باورشان نمی‌شد که علی از آنان حمایت کند. 

وقتی پیش او رفتند و از او خواستند که با خلیفه حرف بزند و او را متقاعد کند که غیر اعراب را هم منصب و مسئولیت بدهد. فکر می‌کردند علی بیش از هم دردی، کاری برای آنان نکند؛ اما حالا می‌بینند که علی به مسجد رفته است تا با بزرگان مدینه درباره آنان گفتگو کند.

همان‌طور منتظر ایستاده بودند که امیرالمؤمنین از مسجد بیرون آمد. آثار خشم و غضب را که در چهره او دیدند، دانستند که با درخواست آنان موافقت نشده است. سرها را پایین انداختند و رو به سوی خانه‌های خود گذاشتند. 

 اما ناگهان صدای امیرالمؤمنین را شنیدند که گفت:

بله؛ آنان موافقت نکردند که شما را بر کارهای مهم بگمارند؛ اما من از پسرعمو و برادرم، رسول خدا شنیده‌ام که اگر رزق و روزی را ده قسم کنند، یک قسم آن در حکومت است و باقی در تجارت. چشم به حکومت نداشته باشید؛ بروید به سوی نه قسم دیگر.

بحارالانوار، ج 42، ص 160

​

“به‌روزرسانی “را که فقط برای انواع بازی‌ها، نرم‌افزارها و برنامه‌های کامپیوتری نگذاشته‌اند …

گاهی هم آدم، باید افکارش را به روز کند! طرز فکرش را ارتقا بدهد ، حال و هوایش را تازه کند ،

مثلاً دور بریزد تمام خاطراتی را که تکرارشان چیزی به‌جز غم و اندوه ندارد،

رها کند بعضی وابستگی‌ها را که حال و روزش را به هم می‌ریزندافسوس‌ها را …غصه‌ها را …نگرانی‌ها را …و تمام تلخی‌هایی که بوی کهنگی گرفته‌اند

گاهی بایدیک گوشه‌ی دنج نشست؛زندگی را نو کرد و یک “من” تازه ساخت با باورهایی جدید و افکاری رو به رشد …

باور کن لازم است هرازگاهی خودمان را هم "به‌روزرسانی” کنیم.