مهنــا

=====================================
عن الصادق(ع) قال:

بینا موسی بن عمران یناجی ربه عز و جل اذ رای رجلا تحت عرش الله عز و جل فقال: یا رب من هذا الذی قد اظله عرشک؟

فقال: هذا کان بارا بوالدیه، و لم یمش بالنمیمة.

امام صادق(ع) فرمود:

هنگامی که حضرت موسی(ع) مشغول مناجات با پروردگارش بود، مردی را دید که در زیر سایه عرش الهی در ناز و نعمت است، عرض کرد: خدایا این کیست که عرش تو بر او سایه افکنده است؟

خداوند متعال فرمود: او نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود و هرگز سخن چینی نمی کرد.

بحار الانوار، ج 74، ص 65

=======================================

• امام صادق عليه السلام :

كَلامٌ فى حَقٍّ خَيرٌ مِن سُكوتٍ عَلى باطِلٍ؛

سخن گفتن درباره حق، از سكوتى بر باطل بهتر است.

(من لا يحضره الفقيه ج 4 ، ص 396)

ﮐﻔﺶ ﮐﻮﺩکی ﺭﺍ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺮﺩ

ﮐﻮﺩﮎ ﺭﻭﯼ ﺳﺎﺣﻞ نوﺷﺖ : ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺩﺯﺩ …
ﺁنطﺮﻑ ﺗﺮ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺻﯿﺪ ﺧﻮﺑﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻭﯼ ﻣﺎﺳﻪ ﻫﺎ ﻧﻮﺷﺖ : ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪ …
ﺟﻮﺍنی ﻏﺮﻕ ﺷﺪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻧﻮﺷﺖ : ﺩﺭﻳﺎی ﻗﺎﺗﻞ …

ﭘﻴﺮﻣﺮﺩی ﻣﺮﻭﺍﺭﻳﺪی ﺻﻴﺪ ﻛﺮﺩ ﻧﻮﺷﺖ : ﺩﺭﻳﺎی ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ.
ﻣﻮﺟﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺷﺴﺖ.
ﺩﺭﯾﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻔﺖ : ﺑﻪ ﻗﻀﺎﻭﺕ ! ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﻧﻜﻦ ﺍﮔﺮﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎﺷﯽ

بر آنچه گذشت ، آنچه شکست ، آنچه نشد …
حسرت نخور ؛زندگی اگر آسان بود با گریه آغاز نمیشد

✨حدیث قدسے

اے موسے! کارے کن کہ
بندگانم مرا دوست داشتہ باشند؛

گفت: خداوندا این کار را چگونہ انجام دهم؟

فرمود: نعمت ها و خوبے هاے مرا
بہ آنان یادآورے کن.

******************************************************

امام سجاد(ع) فرمودند:

و امّا حقُّ امِّكَ: أن تعلَمَ أنَّها حمَلتكَ حيثُ لا يَحتَملُ أحدٌ أحداً و أعطَتكَ مِن ثَمرةِ قلبها ما لا يُعطي أحَدٌ أحداً ..

و امّا حق مادرت بر تو اين است كه بداني! او تو را در درون خود حمل نمود در موقعی كه هيچ كس توان حمل كسی را در آن موقعيت ندارد و از ميوه دل و جانش به تو عطا كرد كه هيچ كس اين لطف را در حق ديگری نمی‌كند.
با تمام اعضاء و جوارح خود از تو مراقبت نمود و بدون اين‌كه باكی از گرسنگی و تشنگی خود داشته باشد و متوجه آن گردد، تو را سير نموده و به تو آب نوشاند، خود با كمترين لباس به سر برد و تو را پوشاند، در حرارت آفتاب نشست و تو را در سايه نهاد، به خاطر تو از خواب ناز چشم پوشانيد و تو را از سرما و گرم محفوظ داشت تا برای او زنده بمانی.
پس به درستی كه توان و طاقت تشكر و قدردانی از او را نخواهی داشت، مگر با كمک و توفيق خداوند سبحان.

بحار الانوار، ج 74، ص 6

******************************************************