مهنــا

​

پیامبر اکرم صلی‌الله‌ علیه‌وآله:

إِنَّ الشَّقِيَّ حَقَّ الشَّقِيِّ مَنْ خَرَجَ مِنْهُ هَذَا الشَّهْرُ وَ لَمْ يُغْفَرْ ذُنُوبُه‏

بدبخت واقعی  کسی است که این ماه (رمضان) را پشت سر گذارد و گناهانش آمرزیده نشود.

میزان الحکمه، ح ۷۴۵۸.

https://eitaa.com/kanonrahpooyan

بنا به نقل، امام رضا عليه السّلام فرمودند: 

هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که در ماههای دیگر تمام قرآن را بخواند.

مَنْ قَرَأَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ آیَهً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَانَ کَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُور.

بحارالانوار، ج ٩٣، ص ٣٤٦.

تنها با خوندن یک آیه در ختم شریک بشید.

https://khaatm.ir

https://khaatm.ir

امام صادق عليه السلام :

إن كانَت لكَ يَدٌ عندَ إنسانٍ فلا تُفسِدْها بكَثرَةِ المِنَنِ و الذِّكرِ لها، و لكنْ أتبِعْها بأفضَلَ مِنها؛ فإنَّ ذلكَ أجمَلُ بِكَ في أخلاقِكَ، و أوجَبُ لِلثَّوابِ في آخِرَتِكَ.

اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن زياد و به رُخ كشيدن تباه مساز، بلكه با خوبىِ بهترى ادامه اش بده؛ زيرا اين كار براى اخلاق تو زيبنده تر است و پاداش آخرتت را واجبتر مى گرداند.

بحارالأنوار، جلد ۷۸، صفحه ۲۸۳.

امام محمد باقر عليه السلام :

اِصطِناعُ المَعروفِ يَدفَعُ مَصارِعَ السّوءِ ، وكُلُّ مَعروفٍ صَدَقَةٌ وأهلُ المَعروفِ فِي الدُّنيا هُم أهلُ المَعروفِ فِي الآخِرَةِ وأوَّلُ مَن يَدخُلُ الجَنَّةَ أهلُ المَعروفِ

كار نيك ، از مرگ بد ، جلو مى گيرد و هر كار نيكى ، صدقه است و نيكوكاران در دنيا ، نيكان آخرتند و نخستين واردشوندگان به بهشت ، نيكوكارانند.

دعائم الاسلام جلد ۲، صفحه ۳۲۱.

امام رضا علیه السلام :

المُستَتِرُ بالسَّیئَةِ مَغفورٌ لَهُ.

پوشاننده گناه آمرزیده می گردد.

الکافی جلد ۲ ،صفحه ۴۲۸.

امام صادق علیه السلام :

لَم يَكُن رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقولُ لِشَيءٍ قَد مَضى : لَو كانَ غَيرُهُ 

هيچ گاه پيامبر خدا درباره چيزى كه گذشته بود ، نمى فرمود : كاش غير اين بود 

الكافی : جلد ۲،صفحه ۶۳.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

ثَلاثَةٌ مِن حَقائقِ الإيمانِ: الإنفاقُ مِن الإقتارِ ، و إنصافُكَ النّاسَ مِن نَفسِكَ ، و بَذلُ العِلمِ لِلمُتَعلِّمِ

سه چيز از حقيقت هاى ايمان است :

 انفاق كردن در حال تنگدستى، انصاف به خرج دادن با مردم و دانش بخشى به طالب دانش 

ميزان الحكمه جلد ۱۲،صفحه ۳۸۶.

امام کاظم عليه السلام :

 طُوبى لِشيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكينَ بِحُبِّنا فى غَيْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتينَ عَلى مُوالاتِنا وَالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِكَ مِنّا 

خوش به حال شيعيان ما كه در زمان غيبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى زنند و در دوستى ما و برائت از دشمنان ما استوارند 

کمال الدین جلد ۲، صفحه ۳۶۲

امام صادق عليه السلام :

اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن زياد و به رُخ كشيدن تباه مساز.

إن كانَت لكَ يَدٌ عندَ إنسانٍ فلا تُفسِدْها بكَثرَةِ المِنَنِ و الذِّكرِ لها

بحارالأنوار جلد ۷۸، صفحه ۲۸۳.

امام محمد باقر عليه السلام : 

تَوَقّي الصَّرْعةِ خَيرٌ من سؤالِ الرَّجْعةِ 

پرهيز از به زمين خوردن بهتر است از اين كه زمين بخورى و خواهش كنى كه بلندت كنند.

 ميزان الحكمه جلد ۲،صفحه ۱۳۶.