مهنــا

سه شنبه روز عرفه است

پيامبر اڪرم “ص” فرمودند : 

خداوند در هيــچ روز

 به اندازه روز عـرفـه

بندگان را از آتش دوزخ نمى‌رهاند! 

صحيح مسلم، جلد۴، صفحه۱۰۷

همانا در شب عرفه،

هر دعای خیری مستجاب می‌شود. پاداش کسی که در این شب به عبادت خداوند متعال بپردازد معادل پاداش عبادت صد و هفتاد سال است.

و در این شب، خداوند توبهٔ توبه کننده را می‌پذیرد.

 اقبال الاعمال، صفحه ۶۳۴

امام صادق علیه‌السلام فرموند :  

 اگر ماه مبارك رمضان

بر كسى گذشت و او آمرزيده نشد

تا ماه رمضان سال بعد،

به آمرزش او اميدى نيست!

مگر آنكه روز عـرفـه را درک كند.

اصول كافى، جلد۴، صفحه۶۶.

 پیامبر (صلی الله علیه و آله) در وصیت خود به امام (علی علیه السلام) سه بار بر نماز شب تأکید کردند: 

«وَ عَلَیک بِصَلاةِ اللَّیلِ وَ عَلَیک بِصَلاةِ اللَّیلِ وَ عَلَیک بِصَلاةِ اللَّیلِ؛ 

بر تو باد به نماز شب، و بر تو باد به نماز شب، و بر تو باد به نماز شب»  (۱)

و در جای دیگر خطاب به همه مسلمانان فرمود:

 «بر شما باد به نماز شب اگرچه یک رکعت باشد؛ زیرا نماز شب انسان را از گناه باز می‌دارد و خشم پروردگار را (نسبت به انسان) خاموش می‌کند و سوزش آتش را در قیامت دفع می‌کند.(۲)

منبع:

۱- صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۸۱ و ج۴، ص۱۷۹.

۲- متقی هندی،‌ کنز العمال، ج۷، ص۷۹۱، ح۲۱۴۳۱.

پیامبر صلی الله علیه وآله:

مَنْ كَتَبَ فَضِيلَةً مِنْ فَضَائِلِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ لَمْ تَزَلِ الْمَلَائِكَةُ تَسْتَغْفِرُ لَهُ مَا بَقِيَ لِتِلْكَ الْكِتَابَةِ رَسْمٌ وَ مَنِ اسْتَمَعَ إِلَى فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِي اكْتَسَبَهَا بِالاسْتِمَاعِ وَ مَنْ نَظَرَ إِلَى كِتَابَةٍ فِي فَضَائِلِهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الذُّنُوبَ الَّتِي اكْتَسَبَهَا بِالنَّظَرِ

هرکس یکی از فضائل علی بن ابیطالب علیهماالسلام را بنویسد مادامی که اثری از آن نوشته باقی باشد فرشته‌ها برایش استغفار می‌کنند.

و هرکس یکی از فضائل او را بشنود خدا گناهان گوش او را می‌آمرزد.

و هرکس به نوشته‌ای درباره فضائل او نگاه کند خدا گناهان چشمش را می‌آمرزد.

الامالی شیخ صدوق،ص ۱۳۸.

امیرالمؤمنین عليه السلام: 

 العاقِلُ مَن لا يُضيعُ لَهُ نَفَسًا فيما لا يَنفَعُهُ، ولا يَقتَني ما لا يَصحَبُهُ

خردمند کسی است كه دمى را در كارهاى بى فایده هدر نمی دهد و آنچه را براى هميشه همراه او نمى ماند، ذخيره نسازد.

غررالحكم، حدیث۲۱۶۳.

​امیرالمومنین عليه السلام فرمودند :

زنهار از غفلت و فريب مهلت[عمر ]را خوردن؛ 

زيرا كه غفلت كارها را تباه مى كند.

غرر الحكم ،ح۲۷۱۷

امام جواد علیه السلام:

عزت مومن در بی نیازی و طمع نداشتن به مال و زندگی دیگران است.

بحارالانوار، ج۷۲، ص۱۰۹

 امام مهدى (عليه‌السلام) :

 أنَا الَّذي أملأَُها عَدلاً كَما مُلِئَت جَورا

منم كه زمين را از عدالت لبريز می‌كنم، چنان كه از ستم آكنده است.

 بحارالأنوار ج ۵۲ ص ۲.

امیرالمؤمنین علیه السلام:

عَوِّدْ لِسانَكَ حُسنَ الكَلامِ تَأمَنِ المَلامَ 

زبان خود را به نکوگویی عادت بده، تا از ملامت محفوظ مانى 

غررالحكم حدیث6233.

دلیل این‌که شنونده غیبت در گناه مانند غیبت کننده هست؛ اینه که هر دوی آنها با رضایت در غیبت مشارکت دارن، و ذهن آنها مشغول به تصورات ناروایی است که مورد نهی است.

 تنها اختلافشان در این است که یکی گوینده است و دیگری شنونده. 

یکی با زبان می‌گوید و دیگری با گوش و با اختیار بد خودش تصورات کذب و حرام غیبت کننده را می‌پذیرد؛ 

چرا که با نشستن در مجلس غیبت، نفس انسان با آن فضا انس و الفت پیدا می‌کند، در نتیجه آثار سوء آن مجلس مانند سم کشنده در روح و روان وی نفوذ می‌کند.

امير المؤمنين عليه السّلام:

سَامِعُ اَلْغِيبَةِ شَرِيكُ اَلْمُغْتَاب

شنوندۀ غیبت، شریک غیبت کننده است.

غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص 284

امام على عليه السلام:

الكَذّابُ و المَيّتُ سَواءٌ؛ فإنّ فَضيلَةَ الحَيِّ علَى المَيّتِ الثِّقَةُ بهِ، فإذا لَم يُوثَقْ بكَلامِهِ بَطَلَت حَياتُهُ

دروغگو و مرده يكسانند؛ زيرا برترى زنده بر مرده به اعتماد بر اوست.

پس اگر به سخن او اعتمادى نشود، زنده نيست

غررالحكم حدیث 2104