مهنــا

امام حسین عليه السلام:

همچون کسی عمل کن که می داند به خاطر گناهانش مؤاخذه می شود و به خاطر نیکوکاری، پاداش می یابد.

بحار الأنوار / ج۷۵ / ص۱۲۷.

▪️اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ

▪️ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ

▪️ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ 

▪️وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

امام حسین علیه السلام:

هرکس رنج واندوهی را از مومنی برطرف سازد خداوند متعال  غم های دنیا واخرت را از او دور میسازد.

اعلام الدین جلد یک ص۲۹۸

 ثواب اشک و مرثیه برای سیدالشهدا (ع)

 امام صادق علیه السلام:

مَنْ أَنْشَدَ فِی الْحُسَیْنِ (ع) شِعْراً فَبَکَی وَ أَبْکَی عَشْراً کُتِبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِی الْحُسَیْنِ شِعْراً فَبَکَی وَ أَبْکَی خَمْسَةً کُتِبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِی الْحُسَیْنِ شِعْراً فَبَکَی وَ أَبْکَی وَاحِداً کُتِبَتْ لَهُمَا الْجَنَّةُ وَ مَنْ ذُکِرَ الْحُسَیْنُ (ع) عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَیْنِهِ [عَیْنَیْهِ] مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ کَانَ ثَوَابُهُ عَلَی اللَّهِ وَ لَمْ یَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّة

 کسی که در مرثیه حسین بن علی علیهما السّلام شعری خوانده و خود گریه کرده و ده نفر دیگر را بگریاند بهشت بر ایشان واجب می گردد.

و کسی که در مرثیه حسین علیه السّلام شعری خوانده و خود گریه کرده و یک نفر دیگر را بگریاند، بهشت برای هر دو واجب می شود.

و کسی امام حسین را نزدش یاد کنند و از چشمش به مقدار بال مگس اشک بیاید، ثواب و اجر او بر خداست و خداوند برای وی به کمتر از بهشت اجر و ثواب نمی دهد.

 ثواب الاعمال، صفحه ۱۷۸

‌

 امام سجاد علیه السلام:

 أَیُّما مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَیْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ(علیه السلام) دَمْعَةً حَتّی تَسِیلَ عَلی خَدِّهِ، بَوَّأَهُ اللهُ بِها فِی الْجَنَّةِ غُرَفاً یَسْکُنُها أَحْقاباً

هر مؤمنی که چشمانش برای کشته شدن حسین(علیه السلام) گریان شود، به گونه‌ای که اشک بر گونه‌هایش سرازیر گردد، خداوند به سبب آن، او را در خانه‌های بهشتی جای دهد که روزگاران درازی را در آنها به سر بَرَد.

بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۱.

امام حسین علیه السلام:

البخیل من بخل بالسلام 

بخیل کسی هست که نسبت به سلام کردم بخل بورزد.

حسینی باش/ص۱۱.

السلام علیک یا اباعبدالله

​ سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر، آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می کنی؟

 عرض کردم: خیر،

فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: در هر جمعه زیارت می کنید؟ 

عرض کردم: خیر،

فرمود: در هر ماه زیارت می کنید؟ 

عرض کردم: خیر،

 فرمود: در هر سال زیارت می کنید؟

عرض کردم: گاهی زیارت می کنیم.

 فرمود: ای سدیر، چقدر به حسین علیه السّلام جفا می‏کنید! آیا نمی دانی خداوند دو میلیون فرشته ژولیده موی و خاک آلود دارد که به طور مداوم بر حسین بن علی علیه السلام گریه میکنند و قبر او را زیارت می کنند و خسته نمی شوند؟

 ای سَدیر، چرا خود را مقیّد نمی سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی؟

 عرض کردم: بین ما و قبر او فرسخ ها فاصله است! 

فرمود: به بلندی برو، به سمت راست و چپ خود توجه کن، سرت را سوی آسمان کن و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو:

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ»

 اگر چنین کنی، برای تو یک زیارت نوشته می شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره می باشد. سدیر گفت: گاهی می شد که در یک ماه بیش از بیست بار این کار را انجام می دادم.

کافی، ج ۴، ص ۵۸۹.

امام صادق (علیه السلام): 

خدای رحمت کند کسی را که امر و راه ما را احیا کند.

وسائل‌الشیعه‌/جلد10‌/صفحه392

پیام این حدیث بسیار امید بخش به همه ی شیعیان این است. که هر لحظه می توان بسوی خیمیه ی امام زمان باز گشت. بدون هیچ سرزنشی نسبت به اعمال گذشته…

استغفار علاوه بر دور کردن ما از گناه، سبب رضایت امام زمان ارواحنا فداه می شود. مثل اینکه پدری ببیند فرزندش پس از خطا، نادم شده و درصدد جبران و پرهیز برآمده است.

استغفار علاوه بر کسب رضایت و خشنودی امام زمان ارواحنا فداه انسان را از گناه پاک می کند که این پاکی از ملزومات زمینه سازی برای ظهور است. چراکه حضرت، برای ظهور و قیام جهانی خود سرباز می خواهد و گنهکاران نمی توانند در زمره آنان قرار بگیرند.

 امام هادی عليه السلام :

خوشبختی شکرگزاری برای شاکر، بیشتر از خوشبختی او به نعمتی است که موجب شکر شده است؛

زیرا نعمت متاعی است، اما شکر، نعمت و عاقبت است.

تحف العقول، ص۴٨٣.

در ثواب انتشار شریک باشید.

​حضرت امام جواد علیه السلام فرمودند :

مؤمن نیازمند سه خصلت است :

۱.توفیق از سوی خداوند،

۲.واعظی از درونِ خود،

۳.پذیرش پند و نصیحت از کسی که او را پند می‌دهد.

تحف العقول ، ص ۴۵۷ .

۱- توفیق از سوی خداوند

 مؤمن ‌باید تو هر کاری، تلاشش رو بکنه، زحمتش رو بکشه، امّا توکّلش به خدا باشه و از خدا توفیق بخواد… یعنی نتیجه رو بسپاره دست خدا، و به خدا اطمینان کنه.

قرآن کریم می‌فرماید که، حرف پیغمبرها هم همین بوده:

قَالَ يَا قَوْمِ… إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ مَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ، عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ.

 سوره هود ، آیه ۸۸ .

حضرت شعیب گفت :

اى قومِ من… من قصدى جز اصلاحِ شما، تا آنجا كه در توانم باشد، ندارم،

و در این راه از خدا توفيق میخواهم،

و بر او توكّل كرده‏‌ام،

 و به سوى او باز مى‏‌گردم.

 یعنی تو هر کاری باید از خدا توفیق خواست. پس اوّل از همه توکل و اعتماد به خدا، و کسب توفیق از او.

۲- واعظی از درونِ خود

 "واعظِ درونی” یا همون وجدان، مثل یک چراغی است که خوبیها رو به انسان نشون میده، و اگر خلافی از آدم سر زد، شخص رو سرزنش می‌کنه. 

در روایات داریم که: “کسی که از درونِ خود، ‌واعظ و پند دهنده‌ای نداشته باشد، ‌اندرزهای دیگران چندان سودی به او نمی‌رساند.”

۳- پذیرش پند و نصیحت از کسی که او را پند می‌دهد : طبق این حدیث، “نصیحت پذیری” سوّمین نیاز مومن است. گوشِ شنوا آدمِ عاقل، از انتقادهای دلسوزانه و خیرخواهانه، با روی باز استقبال میکنه، و هرگز از اینکه دیگران نصیحتش کنند ناراحت نمیشه.

 خلاصه بحث اینکه : هم توکّلمون به خدا باشه، و از او توفیق طلب کنیم… ‌ هم چراغِ وجدان رو در درونِ خودمون روشن نگه داریم… و هم پند و نصیحت دیگران رو به گوش جان بشنویم و بپذیریم…