▪️مظلوم تر از جواد، بغداد نداشت

▪️آن مظهر داد، تاب بیداد نداشت

▪️می خواست که فریاد کند تشنه لبم

▪️از سوز عطش، طاقت فریاد نداشت

چرا امام محمد تقی علیه السلام را جواد و باب‌الحوائج نامیده اند؟

 محمد بن على بن موسى عليه السّلام (۱۹۵- ۲۲۰ه. ق)، ملقب به جواد، نهمين پيشواى شيعيان است. مدت امامت ایشان 17 سال است و با دو خليفه عباسى؛ «مأمون» و «معتصم» معاصر بوده اند.

 امام جواد(ع) نخستین رهبر الهی است که در میان امامان شیعه در خردسالی مسئولیت مقام رفیع امامت را عهده‌دار شد.

 حضرت امام رضا(ع) بر اساس نصبی که از پیامبر اکرم (ص) و امیرمومنان علی (ع) به او رسیده بود فرزند خود را به جواد، زکی و تقی ملقب فرمودند.

به جز این سه لقب، حضرت جواد(ع) دارای القاب دیگری نیز بوده اند که به جهت جود و سخاوت فراوان آن حضرت، مشهورترین آن “جواد” است.

 گذشته از این امام جواد (ع) در بین شیعه و سنی به باب الحوائج نیز شهرت دارد.

 مشهور در بین فقها و علما و اهل معنا این است که برای طلب رزق و روزی در دنیا و برآورده شدن حاجات مادی و معنوی، توسل به امام جواد (ع) بسیار مجرّب است و این فقط صرف ادعا نیست؛ بلکه از زبان بزرگان نقل شده و هم به تجربه ثابت شده که توسل به ایشان سبب گشایش در کارها و باز شدن گره‌های زندگی می‌شود.

شهادت مظلومانه حضرت امام جواد “علیه السلام” را به ساحت مقدس حضرت ولی عصر “عجل الله فرجه” و همه پیروان و موالیان آن حضرت تسلیت می گوییم.

اللهم عجل لولیک الفرج وفرجنا به